Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

кайман сăмах пирĕн базăра пур.
кайман (тĕпĕ: кайман) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӑйӗн Степанӗ таҫта ҫывӑхрах ҫӳрет, Мускав патне кайман тенӗ хыпара илтсен, Лукерья упӑшки мӗн чухлӗ ҫывӑхра, ӑна ҫавӑн чухлӗ хӑрушлӑх сахалтарах хӑратать тесе лӑпланнӑ тата хавасланнӑ.

С тех пор как Лукерья узнала, что ее Степан где-то поблизости, а не уехал к Москве, она успокоилась и повеселела, словно бы, чем ни ближе был Степан к ней, тем меньше ему грозила опасность.

I // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Кураксем хуҫана та, хуҫа арӑмне те курнӑ, ӗлӗкхинчен те хытӑрах кӑшкӑрнӑ, анчах хӑйсен йӑвисене пӑрахса кайман.

Грачи видели хозяина и хозяйку леса, кричали еще дружнее и громче и гнезд своих не покидали.

XV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Эпӗ сире тӗрӗссине калатӑп: эпӗ ахаль кайман, черкессем патӗнче пулнӑ…

Вам я скажу правду: я не вообще отлучился, а был у черкесов…

XIV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫак «аслӑ ҫулпа» килнӗ те ӗнтӗ Кондратьев — аташса кайман, «Дружба земледельца» хуторне, шӑпах колхоз правлени килкартине ҫитнӗ.

Вот именно по такой «столбовой дороге» ехал Кондратьев — не заблудился и приехал на хутор «Дружба земледельца», как раз во двор колхозного правления.

XIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Анчах вагонсенчен пӗринче хальччен курса-илтсех кайман япала пур, унта кирек мӗнле пулсан та, курма ҫеҫ пулсан та темиҫе минутлӑха кӗмеллех.

Между тем есть в одном из вагонов и нечто такое, что не является обыденным и всем знакомым и куда непременно, хотя бы ради любопытства, следует заглянуть на несколько минут.

IX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Пире пурнӑҫ ҫапла вӗрентет: савӑнма юрать, анчах манма юрамасть — ытлашши савӑнни ҫынсене ӳсӗртсе ярать, час-часах ҫавӑн пек ӳсӗр чухне хӑшпӗр ҫынсен пуҫ ҫаврӑнма пуҫлать — ну пачах кӑмӑла кайман япала… тата хӑрушӑ япала.

Но жизнь учит: радоваться можно, а только при этом не следует забывать, что всякая чрезмерная радость имеет свойство опьянять людей, и часто от этого хмельного состояния у некоторых товарищей начинает кружиться голова — вещь весьма неприятная… и даже опасная.

XXIV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

«Чее, чее те, ухмах та мар… Пулӑшма тивет… Эпӗ ырӑ тунине астӑвать, ыттисем пек манса кайман», — шухӑшларӗ те Федор Лукич, хӑйне кулса ярассинчен чарса, ҫапла каларӗ:

«Хитрый, хитрый, а не дурак… Придется подсобить… Мою доброту помнит, не позабыл, как другие», — подумал Федор Лукич, и сдерживая себя чтобы не рассмеяться, сказал:

XIX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Килте чух вӗҫем пӗр-пӗрне сахал куркаланӑ та пӗрне-пӗри пит пӗлсех кайман, ҫара килсен вара, пӗр енчи ҫынсем ют ҫӗрте туслашнӑ пек, туслашса кайнӑ.

Раньше они встречались редко и мало знали друг друга, а в армии подружились той дружбой, какой дружат земляки на чужбине.

XIX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Анчах хӑй ӑшӗнче кӑмӑлсӑр пулса пурӑнасси Лозневойӑн ҫарта та иртсе кайман.

Но и в армии у Лозневого не прошло внутреннее недовольство.

XVII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Марийка пӗлет: ютшӑнасси вӑл Андрей пӗтнӗ пирки пуҫланса кайман, халь вӑл унсӑрах, ҫав сӑлтавсӑрах, ҫак килшӗн ют, ытлашши ҫын пула пуҫларӗ.

Марийка знала: отчуждение не потому, что без Андрея она становилась как бы лишней в лопуховской семье.

XII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Халь ӗнтӗ, ялта пуҫлӑхсем пӑрахса кайнӑ хыҫҫӑн, хӑйне чӑнласах Степан Бояркинӑн заместителӗ тесе шутлакан Кӑтра Яша колхоз правленин пушанса юлнӑ пӳртӗнчен ниҫта та кайман.

Теперь, когда уехали руководители деревни, Яша Кудрявый, всерьез называвший себя заместителем Степана Бояркина, никуда не уходил из опустевшего дома правления колхоза.

VIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ытти салтаксене кӑмӑла кайман пек, ҫӗнӗ комбат малтан Костя кӑмӑлне те кайман-мӗн.

Как и всем солдатам, Косте не нравился комбат.

VI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Яхно комиссар ҫапла шутланӑ пулмалла: «Чакса пынӑ кунсенче власть пирки тавлашса хӑтланни килӗшӳллех мар», тенӗ пулмалла, ҫавӑнпа та халӗ вӑл, Волошин майорпа хирӗҫсе каяс мар тесе, уйрӑм пурӑннӑ, полкра пур чухне те палӑрсах кайман, анчах та пит кирлӗ ӗҫ туса тӑнӑ.

Комиссар Яхно, видимо, рассуждал так: «Во время отступления не хорошо спорить за власть», поэтому нынче он жил один, чтобы не поссориться с майором Волошиным, в полку особенно не выделялся, но делал очень важную работу.

XVII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Чакса пынӑ хушӑра полк тӑшманӑн разведка тӑвакан ушкӑнӗсемпе ҫеҫ тытӑҫкаласа илкеленӗ, ҫавӑнпа та унӑн йышӗ чаксах кайман, ҫителӗклӗ.

Во время отступления полк вступал в схватки только с группами вражеской разведки, поэтому его численность была достаточной, не убавилась.

XVII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ытлашши калаҫсах кайман салху сержант Андрее пӗрре курсах кӑмӑлларӗ.

С первой встречи сурового и угрюмого сержанта потянуло к Андрею.

XIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Хамӑр патри сӑмахсене мансах кайман эппин? — ыйтрӗ вӑл, пӑртак тӑрсан.

— Значит, не забыл наших слов? — спросил он, немного погодя.

XII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Тепри пулсан ҫакӑн пек арӑм патӗнчен… пӑрахса та кайман пулӗччӗ-и тен.

— Но другой бы, пожалуй, и не ушел… от такой жены.

IX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Тухса кайман!

Не уехали!

II // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ҫак тӗлӗшпе вӑл: эпӗ хам ҫуралнӑ самантранпа ыттисем кӑна манран парӑм ыйтаҫҫӗ, хам вара ҫакӑн пек ыйтупа нихҫан та никам патне кайман, эпӗ ун пек тума пултарусӑр, тенӗ.

И заявил, что всю жизнь только с него спрашивали долги, сам же он ни с кого долгов не требовал, — на это он-де совершенно не способен.

Ҫу уявӗ // Михаил Рубцов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 31–44 стр.

Сапер ҫакна пӗлтерчӗ: стена тулашӗнчи коридора гитлеровецсем минӑсем лартса тухнӑ, хӑй те кӑшт ҫеҫ сирпӗнсе кайман иккен.

Сапер сообщил, что за стеной весь коридор минирован гитлеровцами и он сам чуть было не подорвался.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней