Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

илтет (тĕпĕ: илт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫак сасса илтет те йытӑ пӳрте чупса кӗрет, ҫав вӑхӑтра кушак та ҫӑкӑр патне сиксе анать.

На шум прибежала собака, а кошка спрыгнула на пол.

Йытӑ, кушак тата упӑте ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.

Пуян князь ҫакна илтет те хӑй ҫывӑхӗнчи ҫынсене, ывӑлӗ патне кайса, ӑна мӗнле те пулин калаҫтармалли май тупма хушать.

Владетельный князь узнал об этом и повелел своим приближенным явиться к княжичу и тем ли, другим ли способом заставить его говорить.

Чӗмсӗр князь ачи ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.

Вӑл параппан ҫапнине, урам тӑрӑх кӑшкӑрса ҫӳрекен ҫын сассине илтет те, налог пуҫтаракан патне пырса: — Шӑшисене эпӗ хӑваласа кӑларса ярсан, мана ҫӗр рупий паратӑн-и? — тесе ыйтать.

Услышал он бой в литавры и крик глашатая, явился к сборщику налогов и спросил: — Если я выведу мышей, дашь ты мне сто рупий?

Князь хӗрӗпе хума ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.

Ҫакӑн ҫинчен ун пуян ашшӗ князь илтет те, аслӑ пуҫлӑха чӗнсе, Хумана шыраса тупса, кермене илсе килме хушать.

Узнал про это князь-отец и повелел визирю: во что бы то ни стало разыскать Хуму, изловить и доставить во дворец!

Князь хӗрӗпе хума ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.

Вӑл Антоновӑн сассине те илтет, вӗрентсе каланӑ пек илтӗнет лӑпкӑ сасӑ: Викторпа Милочкӑна ытти ачасенчен уйрӑм пулӑшни тӗрӗс мар, юрамасть ун пек.

Она даже слышит голос Антонова, рассуждающий не злобно, нет, скорее мягко и назидательно на тему: почему не имела она права ставить Виктора и Милочку в исключительные условия.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Асламӑшӗ таҫта аякра трубкӑна вӗрнине кӑна илтет.

 — И бабушке слышно было, как мама где-то там далеко дует в трубку.

Улттӑмӗш сыпӑк // Гавриил Байдеряков. Тайц Я.М. Тупни: повесть. Вырӑсларан Г. Байдеряков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 88 с.

Нумайччен выртать-и купцан ытармалла мар хитре те ҫамрӑк хӗрӗ, сахал выртать-и ҫапла тӑнсӑр пулса, акӑ вӑл тӑна кӗре пуҫлать те илтет хайхискер: ун патӗнче такам вӗри куҫҫульпе йӗрет, хӗрхеннӗ сасӑпа ҫапла калать:

Полежавши долго ли, мало ли времени, опамятовалась молодая дочь купецкая, красавица писаная, и слышит: плачет кто-то возле нее, горючьми слезами обливается и говорит голосом жалостным:

Кӗрен чечек // Владимир Ухли. Аксаков С.Т. Кӗрен чечек: юмах. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34 с. — 5–34 с.

Вара вӑл унӑн ачаш та ыр кӑмӑллӑ сӑмахӗсене илтет.

И скоро слова его ласковые и приветливые, речи умные и разумные стала слушать она.

Кӗрен чечек // Владимир Ухли. Аксаков С.Т. Кӗрен чечек: юмах. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34 с. — 5–34 с.

Вара вӑл хӑй хыҫӗнче такам тарӑннӑн сывланине илтет, хӑрушӑ, тискер, тытӑнкӑллӑ та ҫурӑк чан пек пӗр сасӑ чӗтресе каять, анчах вӑл ҫурма сассипе ҫеҫ калаҫать-ха.

И услышала она, ровно кто вздохнул за беседкою, и раздался голос страшный, дикий и зычный, хриплый и сиплый, да и то говорил он еще вполголоса.

Кӗрен чечек // Владимир Ухли. Аксаков С.Т. Кӗрен чечек: юмах. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34 с. — 5–34 с.

Ҫынсен ҫурӑмӗ хыҫӗнче вӑл тухса калаҫакансене курмасть, вӗсен сӑмахӗсене ҫеҫ илтет.

За спинами людей он не видел выступавших и только слышал их голоса.

XVIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Хула урамӗпе иртсе пынӑ чух вӑл хӑйӗн ячӗпе такамсем: — Эй, пророк! Кил-ха кунта! — тесе кӑшкӑрнине сахал мар илтет.

Идет он по улице, и вдруг кто-нибудь кричит ему: — Эй ты, пророк! Подь сюда!

XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вӗсем хуллен йынӑша-йынӑша илнине, вӗсем йӑлӑннине илтет:

И слышит он тихие стоны и просьбы их:

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Илтнӗ япалана вӑл ҫийӗнчех астуса юлать: радио тӑрӑх ҫӗнӗ юрӑ илтет те, каҫхине ӑна юрласа парать, тепӗр темиҫе кунтан вара ҫав юрра пӗтӗм полк юрлать…

— У него отличный слух: послушает по радио новую песню и к вечеру её исполняет, а через несколько дней её весь полк поёт…

5. Ҫӗнӗ частьри пӗрремӗш каҫ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Унӑн хӑлхи лайӑх илтет, вӑл хӑй илтнӗ сасса та калама пултарать.

У него хороший слух, и он может произнести услышанный им звук.

Карп ҫӑханпа Вӑрӑ-чана // Куҫма Чулкаҫ. Дуров В.Л. Манӑн кайӑксем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 152 с.

Илтме те начар илтет.

Она плохо слышит.

1. Тӑван килте // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Йытӑ вӗрнипе будкӑри хуралҫӑ хӑй вырӑнӗнчен тухнине те илтет Зафар; нимӗн те тӑваймӑн, каяс пулать.

Зафар слышит, как сторож поднялся на это рычание в своей будке; ничего не поделаешь — надо уходить.

Этемпе машина // Александр Клементьев. Тихонов Н.С. Пакистан ҫинчен: калавсем; вырӑсларан А. Клементьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 99 с.

Сасартӑк Маруся катара темӗн кӗрленӗ сасӑ илтет.

Вдруг Маруся слышит отдалённый гул.

Маруся кукамӑшне итлемест // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

— Уҫӑр, питӗрмен! — илтет хӗрача арҫын сассине.

— Открывайте, не заперто! — слышит девочка мужской голос.

Маруся пӗрремӗш хут шкула пырать // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Маруся сасартӑк илтет: таҫта катара такам юрласа ячӗ.

Вдруг Маруся слышит: далеко-далеко кто-то запел.

Маруся пӗрремӗш хут шкула пырать // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

— Ман хӑлха витӗрех илтет; эсӗ, Понциан, ӑна пӗлетӗн ӗнтӗ, — терӗ Сулла лӑпкӑн, анчах куҫхаршисене ытла хӑрушшӑн пӗрсе, — эсӗ Элий Луперка мӗн каласа панине илтрӗм-ҫке эпӗ.

— У меня тонкий слух, ты знаешь, Понциан, — сказал Сулла спокойно, но грозно нахмурив брови, — и я слышал, что ты сказал Элию Луперку.

VII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней