Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

илетӗп (тĕпĕ: ил) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тӑхта, силлесе илетӗп сана.

Постой, я встряхну тебя.

III сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Пар мана пӗр пилӗкҫӗр тенкӗ: халех ярса памалла; ыран хамӑр кантуртан илетӗп

Дай мне рублей пятьсот: надо сейчас послать; завтра из нашей конторы возьму…

III сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Атя, сан сӑнна ӳкерсе илетӗп, — тет килсӗрри, чаплӑ йышши камера кӑтартса.

Давай, тебя сфотографию, – говорит бездомный, показывая очень хорошую камеру.

Килсӗр Макҫӑмпа​ Чӑнкӑ Мирун // Сувар. «Сувар», 2019.09.10

Атя, сан сӑнна ӳкерсе илетӗп, — тет килсӗрри, чаплӑ йышши камера кӑтартса.

— Давай, тебя сфотографирую, – говорит бездомный, показывая роскошную камеру.

Килсӗр Макҫӑмпа​ Чӑнкӑ Мирун // Сувар. «Сувар», 2019.09.10

Халсӑр алӑпа эпӗ сехет патне тӑсӑлса ҫитетӗп те ун ҫине пӑхатӑп, вара ман асар-писер тӗлӗксен вӗҫӗмсӗре тӑсӑлнӑ пӗтӗм карти пурӗ те ик-виҫ минут хушшинче ҫех пулса иртнине тунсӑхлӑ аптравпа чухласа илетӗп.

Слабою рукой дотягивался я до часов, смотрел на них и с тоскливым недоумением убеждался, что вся бесконечная вереница моих уродливых снов заняла не более двух-трех минут.

IX сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

— Шӳтлесе мар, Мурашинӑна илетӗп.

— Не шутя, на Мурашиной.

II сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ҫулла канатӑп: Фома Фомич ман валли ятарласах командировка шухӑшласа кӑларма шантарать… ун чухне вара пилӗк лашашӑн прогоннӑй, кашни талӑкне виҫшер тенкӗ укҫа илетӗп, унтан награда…

Летом отдохну: Фома Фомич обещает выдумать командировку нарочно для меня… вот, тут получу прогоны на пять лошадей, суточных рубля по три в сутки, а потом награду…

II сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Училище пӗтернӗ хыҫҫӑн эп Сире ӗҫлеме хам пата илетӗп.

— После окончания училища я заберу вас работать к себе.

Тӑххӑрмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Ҫавӑнпа та хӑшӗ камӑнне тӳрех уйӑрса илетӗп.

Так что во второй раз перепутать я не могла.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Апла эп санран ҫырса илетӗп.

— Значит, я у тебя и спишу.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Илетӗп, терӗм эпӗ.

Я сказал, что беру.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Эпӗ вӑл укҫапа тепӗр ҫынтан лайӑхрах пулӑ илетӗп.

— Лучше я возьму у кого-нибудь другого на те же деньги чирус.

XIII. Мадам Стороженко // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ярославскинчи облисполкомра эпӗ Катьӑн адресне ҫырса илетӗп: Верхне-Ядомская станцийӗ, Большие Лубни ялӗ, Шукинский районӗ, Шукинсхий ялсовечӗ, малалла та ҫаплах каять — телеграммӑн ҫирӗм пилӗк сӑмахӗнчен Катя адресӗ вунҫичӗ сӑмах йышӑнать.

В Ярославском облисполкоме я записываю точный адрес: станция Верхне-Ядомская, село Большие Лубни, Щукинского района, Щукинского сельсовета, и так далее — из двадцати пяти слов телеграммы Катин адрес занимает семнадцать.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ачасем патӗнче ӗҫсем малалла мӗнле пулса иртнине пӑс витӗр курнӑ пек кӑна кӑштах аса илетӗп.

Я плохо помню то, что было потом, и дни, проведённые у мальчиков, представляются мне в каких-то клубах пара.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Е госпитальтине асӑма илетӗп; кунӗсене пӗрне тепринчен уйӑрма ҫук, вӗҫӗмсӗр тӑсӑлаҫҫӗ.

То госпиталь представлялся мне: день тянется бесконечно, однообразно,

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ытла майӗпен илетӗп эпӗ ҫав мӑлатука чӳрече ҫинчен, пысӑк мар вӑл, ҫапах та йывӑр, тимӗр тыткӑчлӑ…

Очень медленно я беру с окна этот молоток, небольшой, но тяжёлый, с железной ручкой…

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ унтан сылтӑм аллӑма туртса илетӗп.

Я отнимаю у него правую руку.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ те савӑнӑҫлӑ, шӳт тӑватӑп эпӗ: сӗтел ҫинчех выртакан хурапа сӑрланӑ тупӑк хӑмине пӗрне илетӗп те Ромашова паратӑп:

Мне тоже весело, я шучу: я беру со стола одну из чёрных крашеных могильных дощечек и протягиваю её Ромашову:

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫав йӑлтӑрти ҫине пӑхсан эпӗ темшӗн Крыма та тинӗсе аса илетӗп.

и, глядя на этот блеск, я почему-то вспоминаю Крым и море.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ, акӑ, ҫинчех туйса илетӗп вӑл мӗнле ҫырнине, пуҫне пӗшкӗртсе куҫхаршине ҫӗклетрӗ пуль — ҫавӑн пек тунине эпӗ питӗ саваттӑм, амӑшӗ пекех пулса тӑратчӗ вара.

и я так живо представила, как он пишет, наклоняя голову и поднимая брови, — с той милой манерой, которую я любила и которая делала его похожим на мать.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней