Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

евӗрлӗ сăмах пирĕн базăра пур.
евӗрлӗ (тĕпĕ: евӗрлӗ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӗсем вырӑнне кунта илемсӗр ҫырса хунӑ, вилка ҫине тирнӗ селедка туса хунӑ вывескӑллӑ ҫимӗҫ лавкисем, уҫӑ алӑксенчен ҫӳлӗк ҫинче ҫӑмарта евӗрлӗ, илемсӗр чечеклӗ шурӑ чейниксем курӑнакан трактирсем.

Их заменили теперь съестные лавки с синими вывесками — селедка на вилке — и трактиры, в открытых дверях которых виднелись полки с белыми яйцевидными чайниками, расписанными грубыми цветами, более похожими на овощи, чем на цветы.

XXII. Ҫывӑхри армансем // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Слюда евӗрлӗ пулӑ хупписем ҫара ура ҫумне ҫыпҫӑнаҫҫӗ.

Слюдяные чешуйки прилипали к босым ногам.

XIII. Мадам Стороженко // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӗсен тирӗ ҫинче ракушка евӗрлӗ шӑмӑ йӗпсем пур.

Их кожа усеяна плоскими костяными шипами, похожими на ракушки.

XIII. Мадам Стороженко // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫӗкленӗ аркӑпа михӗ евӗрлӗ йӗмӗ хушшинче унӑн сарӑхнӑ кӑвапаллӑ имшер хырӑмӗ курӑннӑ.

Между задранной рубахой и мешковатыми штанами виднелся худой коричневый живот с черной ямкой пупа.

XI. Гаврик // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Хӑяхӑн уҫӑ шӑрши пуҫа ыраттаракан курӑкӑн мӑйӑр шӑрши евӗрлӗ шӑршипе хутӑшнӑ.

Особый, очень острый запах осоки смешивался со сладкой, какой-то ореховой вонью болиголова.

IV. Шӑвармалли вырӑн // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Лашан резина евӗрлӗ хура тутисенчен курӑк тӗслӗ симӗс кӑпӑк тумлать.

Травянисто-зеленая пена капала с черных, как бы резиновых губ.

III. Ҫеҫенхирте // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӗсем питлӗх евӗрлӗ, анчах чӑн ячӗ темӗскерле-ха вӗсен.

Это заслонки для лица, но неизвестно, как они называются.

III. Ҫеҫенхирте // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Шыв тӗпӗнчи ӳсентӑрансем, юмахри пек, илемлӗ вӑрман евӗрлӗ хумханса ларнӑ.

Стебли подводных растений составляли сказочный лес, пронизанный сверху мутно-зелеными лучами солнца, бледного, как месяц.

II. Тинӗс // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Медуза витӗр курӑнакан абажур евӗрлӗ ҫакӑнса тӑнӑ, унӑн нумай туратлӑ урисем те ҫавӑн пекех витӗр курӑннӑ.

Медуза висела прозрачным абажуром с кистью таких же прозрачных щупалец.

II. Тинӗс // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Петя, шыв тӗпӗнчен ҫавӑн пек пӗр хуран-йӑвана илсе, унӑн рак евӗрлӗ моллюскине кӑларса илчӗ — унӑн клещисем те пур иккен!

Петя достал со дна один такой кувшинчик и ловко выдернул из него ракообразное — даже были крошечные клешни! — тельце моллюска.

II. Тинӗс // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вара ача, пусмасем евӗрлӗ ҫыран картлашкисем тӑрӑх сиксе, хӗвел ӑшӑтма ӗлкӗреймен хӑйӑрлӑ ҫыран хӗррине тухса тӑнӑ.

И мальчик, делая страшные прыжки по громадным ступеням естественной лестницы, вдруг со всего маху вылетел на сухой и холодный, еще не обогретый солнцем песок берега.

II. Тинӗс // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫав хӑлхана ҫуракан сасӑ, музыка евӗрлӗ илтӗнсе, абрикос пахчи витӗр тӑсӑлса пушӑ ҫеҫенхире, тинӗс патне ҫитрӗ, вара чӑнкӑ ҫырансем хушшинче нумайччен хурлӑхлӑн илтӗнкелесе майпен ҫухалчӗ.

Звук этот, раздирающе-пронзительный и как бы расщепленный на множество музыкальных волокон, протянулся сквозь абрикосовый сад, вылетел в пустую степь, к морю, и долго и печально отдавался в обрывах раскатами постепенно утихающего эха.

I. Уйӑрӑлни // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Аслӑ врач ҫук, вӑл ӑна кӗтсе тӑрать пулӗ, чӳрече умӗнче, кӑштах пӗшкӗнерех тӑрса пӳрнисемпе пӗр евӗрлӗ саслӑн чӳрече кӗленчине тӑнкӑртаттарать.

Главврача не было. Должно быть, она ждала его, стоя у окна, немного сутулясь, и крепко, монотонно выбивала пальцами дробь по стеклу.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Сасси унӑн яланхи пекех уҫӑ, ӗнерхи, виҫӗмкунхи пекех ҫӳрет вӑл, палатӑран арҫын евӗрлӗ утса тухать те мӗн тумаллисене утса пынӑ маях каласа хӑварать.

и у неё был тот же обыкновенный, решительный голос, как вчера и третьего дня, и та же энергичная, немного мужская манера выходить из палаты, ещё договаривая какие-то распоряжения.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫапах та ку Катя-ха, темшӗн эпӗ вӑл Марья Васильевна пек пуласран хӑраттӑм та, Катя ун евӗрлӗ мар.

Но все же это была Катя, и она совсем не стала так уж похожа на Марью Васильевну, как я этого почему-то боялся.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Витре пирӗн конус евӗрлӗ те пысӑкскер.

А ведро у нас большое, в форме усечённого конуса.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах та акӑ инҫетре шурӑмпуҫ курӑнса каять, — тата темиҫе самант иртет, вӑл шурӑмпуҫ мар иккен, пин-пин ҫутӑпа ҫиҫсе тӑракан хула ҫуттисем, вӗсем ҫӗр те пӗр тӗслӗ, ҫӗр те пӗр евӗрлӗ

Но вот зарево появляется вдали… ещё несколько минут, и это не зарево, а город — тысячи огней, разноцветных, разнообразных…

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Тепӗр читлӗхре эсир этем евӗрлӗ Гиббон-упӑтене курӑр, вӑл хӑй этем евӗрлех пулнипе пурне те тӗлӗнтерет.

— В следующей клетке вы найдете человекообразного обезьяну-гиббона, поражающего сходством последнего с человеком.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Каҫ кӳлӗм крематори умӗ пӗчӗкрех вокзал евӗрлӗ.

В сумерки подъезд крематория похож на небольшой вокзал.

17 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Расщепей, калаҫнӑ май, ман ҫине темӗнле казакин евӗрлӗ тумтир тӑхӑнтартрӗ, пуҫа тутӑр ҫыхрӗ, каялла чака-чака, куҫне хӗсе-хӗсе мана тирпейлерӗ.

Так рассказывал мне Расщепей, а сам в это время надевал на меня что-то вроде казакина и повязывал мне голову платком, отходил, прищуривался.

6 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней