Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

вӗҫ сăмах пирĕн базăра пур.
вӗҫ (тĕпĕ: вӗҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кӳр, Тухтар, сана кӑшӑл вӗҫ питӗрме пулӑшам.

— Давай, Тухтар, помогу тебе завершить венок.

Х. Чӗре сасси // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кунта ак тата сывлӑшра чакак пек вӗҫ ӗнтӗ.

А тут еще лети, как какая-нибудь сорока, по воздуху.

VI // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.

Ну, тухса вӗҫ!

Ну, вылетай!

Улттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Эсӗ ан вӗҫ, хура ҫӑхан, Манӑн пуҫӑм тӑрринче!

Ты не вейся, черный ворон, Над моею головой!

VIII // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 133–188 с.

Унта врачсен опычӗпе ӑсталӑхне пӗтерсе лартакан ҫакнашкал пат татӑлнӑ вӗҫ пулман.

Там не было этой обреченности, перед которой все мастерство и опыт врача были бессильны.

5 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Вӗҫ!

Скачи!

LIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӗҫ! — хушрӗ Григорий.

— Беги! — приказал Григорий.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ытлашши ан вӗҫ эсӗ!

Не дюже!..

XXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Тата икӗ вӗҫ кӑна хӑйрасшӑнччӗ, атте.

— Хотел вот два конца сточить, батяня.

8 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Ну, кайӑкӑм, вӗҫ!

— Ну, птица, лети!

I // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Ҫунса каятӑн вӗт, ухмахскер, ак кунталла вӗҫ, вырӑн ирӗк, — калаҫрӗ вӑл ачаш сасӑпа, хӑйӗн хулан пӳрнисемпе лӗпӗше ҫуначӗсенчен ҫепӗҫ кӑна тытса урӑх ҫӗрелле вӗҫтерсе ярас тесе.

— Сгоришь, дурочка, вот сюда лети, места много, — приговаривал он нежным голосом, стараясь своими толстыми пальцами учтиво поймать ее за крылышки и выпустить.

XV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Ҫавна пула кашни кунах тӑватӑ вӗҫ ытлашшине хутлама тиветчӗ: ирхи вӗренӗве, унтан ҫӗнӗрен пухӑва — кӑнтӑрлахи апата, ун хыҫҫӑн каҫхи вӗренӗве те кайран каллех хулана.

Приходилось делать в день лишних четыре конца: на утреннее ученье, потом обратно в собрание — на обед, затем на вечернее ученье и после него снова в город.

XV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

— Анчах пӗтӗмпех хӑвӑр турӑр, пирӗн паллашӑва ҫакнашкал хурлӑ вӗҫ патне пӗтӗмпех хӑвӑр илсе ҫитертӗр.

— Но вы сами сделали все, чтобы привести наше знакомство к такому печальному концу.

V // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Вара, икӗ вӗҫ туса килнӗ хыҫҫӑн: — Ҫапла, — калаҫма пуҫларӗ, тин ҫеҫ татӑлнӑ сӑмаха малалла тӑснӑ евӗр.

Сделав два конца, он заговорил, точно продолжая только что прерванную беседу: — Да.

V // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Унтан вара ҫапла шутланӑ: «Хӑть вӗҫ, хӑть шуҫ эс, паллах, пӗр вилӗм, пурте вилетпӗр, ҫӗре кӗретпӗр, пурте ҫӗрсе тӑпра пулатпӑр…»

И так подумал: «Летай иль ползай, конец известен: все в землю лягут, все прахом будет…»

Сокол ҫинчен хывнӑ юрӑ // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–74 стр.

— Сӑмса вӗҫ кӗҫӗтет пулсан, мӗнле ҫын вилесси пултӑр-ха вӑл?

 — Какой же это покойник, коли кончик чешется?

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Лар та вӗҫ!

Садись и лети!

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

«Аяларахран вӗҫ» ятлӑччӗ.

под названием: «Летай пониже».

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Миша Голомба ҫав ҫырӑва манран туртса илсе вуланӑччӗ те, ҫавӑнтан вара хам шлем тӑхӑнсанах аэродромран пур енчен те: — Саня аяларахран вӗҫ! — тесе кӑшкӑратчӗҫ, ҫавна та каласа патӑм эпӗ.

Я рассказал о том, как Миша Голомб стащил у меня письмо и как с тех пор, стоило мне надеть шлем, как со всего аэродрома неслись крики: «Саня, летай пониже!»

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ вӗт чӗрне вӗҫ пек те хумханмастӑп.

Я же не боюсь ни капельки.

34-мӗш сыпӑк. Ылтӑн юхамӗсем // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней