Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

вӑтаннипе (тĕпĕ: вӑтан) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Укахви ку ҫырӑва чӗререн савӑнса, мӗн пытармалли пур, вӑтаннипе кӑшт шикленсе кӗтет.

Помоги переводом

V // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

Пысӑк ҫынсен ушкӑнӗнче пулма вӑтаннипе Эльгеев иртерех кайма хатӗрленчӗ.

Помоги переводом

3 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей Павӑлӗ: хроникӑллӑ роман. 3-мӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984. — 240 с. — 3–231 с.

— Эп ҫула май чарӑннӑччӗ, кӗрсе тӑрас мар пуль, — вӑтаннипе хӗп-хӗрлӗ пулса кайрӗ Ахтупай.

Помоги переводом

9. Купӑс ӑсти Ятламас // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Вӑтаннипе ниҫта кайса кӗме пӗлмен хӗр ача Ахтупай тӳрех хӑй патне пынине сиссен те йывӑҫ хыҫӗнчен тухмарӗ, питне ак аллипе хупласа каччӑ ӑна йӗплӗ сӑмахсемпе намӑслантарасса кӗтрӗ.

Помоги переводом

11. Чун савни // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Тепӗр чухне, мӗн те пулин каласан, вӑтаннипе сасартӑк шӑпланать; сӑлтав пӗртен пӗрре: пурте ун ҫине пӑхаҫҫӗ.

Иногда, сказав что-нибудь, она вдруг сконфуженно умолкала, единственно потому, что обращала на себя внимание.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Чубук мӗн пулнине пурне те отрядра каласа парасран Сухарев Чубука вӗрентсе: «Каларӑм вӗт сана, унпа ан ҫыхлан тесе; Симкӑна илсе каймаллаччӗ, тупрӑн хӑвна валли юлташ!» тесе каласран тата та ытларах вӑтаннипе манӑн малтанах чун ыратса тӑчӗ.

Еще стыднее и горше становилось мне при мысли о том, как Чубук расскажет обо всем в отряде, и Сухарев обязательно поучительно вставит: «Говорил я тебе, не связывайся с ним; взял бы Симку, а то нашел кого!»

V сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Пӗтӗмпех Петронийӑна, — терӗ Ван-Конет телейпе тата вӑтаннипе хыпса ҫунакан хӗрарӑм ҫине тӗмсӗлсе.

И все это — Петронии, — сказал Ван-Конет, оглядываясь на пылающую от счастья и смущения женщину.

I сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Анчах чи кирлӗ самантра кин пуласси пӳрт кӗтесне пытанчӗ — паллах, пирӗнтен вӑтаннипе, — ҫавӑнпа та эпир илемлӗ ҫав сӑна курас тесе чылай вӑхӑт тӳсрӗмӗр.

Но невеста в решительную минуту спряталась за углом дома — застыдившись, конечно, нас — и мы потратили немало терпения, пока нам удалось взглянуть на ее славную рожицу.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 211–227 с.

Хӑйсем патне хӑнасем пырасса кӗтмен хӗрарӑмсем, Никифоровпа Крапивин вырӑсла хапха калинккине уҫса кӗрсен, вӑтаннипе аванмарлансах кайрӗҫ.

Помоги переводом

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Студентка вӑтаннипе хӗрелет.

Помоги переводом

Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 134–165 c.

Халиччен судра ӗҫлекенсемпе куҫа-куҫӑн тӑрса курман хӗр вӑтаннипе пӗр сӑмах та калаймарӗ.

Помоги переводом

Вероника // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 100–133 c.

— Тӑхта-ха эсӗ, эп пӗччен мар, — вӑтаннипе ниҫта кайса кӗме пӗлмен Лида Сашӑна хӑй ҫумӗнчен сирчӗ.

Помоги переводом

Ӑш вӑркатмӑш // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 68–99 c.

Аньӑн вӑтаннипе пит ҫӑмартисем хӗрелчӗҫ.

Щеки Ани покраснели от смущения.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Аня вӗсем ҫине пӑхса йӑл кулатчӗ те вӑтаннипе хӗрелсе пуҫне чиксе малалла утатчӗ.

Аня улыбалась им и, покраснев от смущения, шла, опустив голову.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Вӑл, тӗссӗрленнӗ тутӑрне украинкӑла ҫыхса янӑскер, вӑтаннипе, кӑшт кӑна сывласа, пуҫне ҫӗрелле чиксе тӑрать.

Она стояла, неживая от стыда, опустив голову в линялом платке, повязанном по-украински.

1 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Мӗскӗн хӗр хуйхӑрнипе тата вӑтаннипе мана хӑй кӑкӑрӗ ҫумне пӑчӑртаса макӑрса ячӗ.

Прижав меня к груди, бедная девочка заплакала от стыда и горя.

Иккӗмӗш сыпӑк // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с.

Кунта, вӑтаннипе, ҫӗр тӗпре анса кайма пулать!

Тут со стыда сгореть можно!

XXIII сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Хӑй тӗрӗс мар тунине сиссе, вӑтаннипе, хӗрелсе кайрӗ, учитель вара ӑна хулпуҫҫинчен тытрӗ те, лӑплантарса: — Юрать, ан пӑлхан, Леня! Маттур! Тӗрӗс!.. — терӗ.

Он смутился, сообразив, что не так все сделал, а учитель обнял его за плечи и растроганно сказал: — Ничего, ничего, Леня! Молодец! Правильно!..

XVII сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Чаплӑ полячка, хӑйӗн умӗнче палламан ҫын тӑнине курсан, ҫав тери хӑраса ӳкнипе пӗр сӑмах та чӗнме пултараймарӗ; анчах, бурсак куҫӗсемпе пӑхма хӑяймасӑр тата вӑтаннипе аллине хускатаймасӑр тӑнине асӑрхасанах, ку каччӑ ӗнер ун куҫ умӗнче персе аннӑ ҫынах пулнине курсанах, хӗрача каллех каҫса кайса кулма пикенчӗ.

Прекрасная полячка так испугалась, увидевши вдруг перед собою незнакомого человека, что не могла произнесть ни одного слова; но когда приметила, что бурсак стоял, потупив глаза и не смея от робости пошевелить рукою, когда узнала в нем того же самого, который хлопнулся перед ее глазами на улице, смех вновь овладел ею.

II // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Вӗсем никама та хӗрхенме юратман улпут ывӑлӗсем килнӗрен хӑраса ӳкрӗҫ пулас е хӑйсен хӗрарӑм йӑлине ҫеҫ палӑртрӗҫ пулмалла: арҫынсене курсанах кӑшкӑрса янӑ пек турӗҫ те ҫавӑнтах тарса пытанчӗҫ, унтан хытӑ вӑтаннипе пичӗсене нумайччен ҫанӑпа хупӑрласа тӑчӗҫ.

Они, как видно, испугались приезда паничей, не любивших спускать никому, или же просто хотели соблюсти свой женский обычай: вскрикнуть и броситься опрометью, увидевши мужчину, и потому долго закрываться от сильного стыда рукавом.

I // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней