Корпус чувашского языка

Кашласа ларакан авалхи хыр вӑрманӗ сасартӑк уҫӑлса каять те пирӗн умма кӳлӗ тухса выртать.

Высокий вековой бор вдруг расступается и уступает место озеру.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

Айлӑм тӑрӑх юханшыв авкаланса юхса выртать, унтан лерелле чӑрӑшпа пихта вӑрманӗ хуралса ларать.

По которой извивалась речка, а за нею стоял хмурый елово-пихтовый лес.

Xурчкапа куян // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 38–40 с.

Вӑрманӗ юнашарах.

Благо, лес рядом.

VI. Тӑван ҫуртран аякра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тахҫан ҫав хӑйсен патӗнчи Ярслав вӑрманӗ хӗрринче кирпӗч ҫапма пулать тенине вӑл тӑван ялӗнчех илтнӗччӗ-ха.

Когда-то он и сам в своей деревне слышал, что возле Ярославки можно, мол, кирпичи делать.

V. Ӑшаланӑ ӑсан хака ларать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Унӑн ҫӗрӗ те пур, вӑрманӗ те чипер.

И земли у него неплохие, и лес богатый.

II. Ял мыскарисем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

«Осиновый Гай» тени ӑвӑслӑх вӑрманӗ тени пулать.

«Осиновый гай» значит «осиновый лес».

Осиновые Гаи // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Вырӑнӗ-вырӑнӗпе, Хайпӑла хыҫӗнчен пуҫласа мӗн Патирек енне ҫитичченех, вӑрман хӗрлӗн палӑрать, унта яхтӑ вӑрманӗ.

Местами, начиная от Хайбыл и до самого Байдерякова, он кажется красным — это строевой сосновый лес.

XVIII. Харсӑр алӑсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вӑрманӗ унӑн питех инҫе мар: Улатӑр ҫулӗпе кайсан, Пысӑк Хырлӑхра.

Благо еще, лес-то не очень далеко: по Алатыр- ской дороге верст сорок, возле Большого сосняка.

XVIII. Харсӑр алӑсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ку карап мачтисем тума юрӑхлӑ чӑн-чӑн Карели хыр вӑрманӗ пулчӗ.

Это был настоящий карельский мачтовый сосновый лес.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

Ӑшӑ ҫил вӗтлӗх турачӗсене силлентерет; ҫутӑлас умӗнхи тӗтрен юлашкийӗсем курӑк ҫийӗпе хуллен шӑваҫҫӗ; ҫырма-ҫатрасен сулхӑнӗ ҫапнӑ Фушер вӑрманӗ туллиех фимиам тултарнӑ пысӑк кадила мӑкӑрланнӑ евӗр йӑсӑрланса ларать.

Теплый ветерок пробегал по зарослям вереска, клочья тумана лениво цеплялись за сучья дерев, Фужерский лес, весь напоенный свежим дыханием ручейков, словно огромная кадильница с благовониями, дымился под первыми лучами солнца.

VI. Хӗвел тухса саралнӑ вӑхӑтра // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Кун ҫутипе пӗрлех Тург замокне хирӗҫ тӳрем сӑртлӑхра, Фушер вӑрманӗ ҫийӗн, ҫак таврашри ҫынсем хальччен курман, вӗҫен кайӑксем пӗлмен, пӗр вырӑнта ларакан тӗлӗнмелле япала курӑнса кайрӗ.

Одновременно с рассветом на плоскогорье Тург, напротив и выше Фужерского леса, появилось нечто странное, неподвижное, загадочное и незнакомое небесным птицам.

VI. Хӗвел тухса саралнӑ вӑхӑтра // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Ахальтен мар ӗнтӗ Бретанӗн ҫак пайӗ — ҫулҫӑллӑ вӑрманӗ — пӗтӗмпех типӗ варсемпе касӑлса, пуҫ чикме ҫук вӑрманпа витӗннӗскер, тарса пурӑнакансене ҫав тери пысӑк пулӑшу паракан вӑрман пулнӑ.

Вандейская Дубрава, ощетинившаяся кустарником, изрезанная оврагами и запутанными тропками, была славной пособницей беглецов.

XV. Ҫӑра уҫҫине сехетпе пӗрле пӗр кӗсьене чикме юрамасть // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Башня леш енче, каҫхи тӗтре ӑшӗнче, ҫӑра вӑрман тӑрӑхӗ хуран курӑнать: ку — Фушер вӑрманӗ.

А позади нее в предвечерней дымке смутным зеленым пятном вставал Фужерский лес.

V. Ҫул вӗҫленчӗ // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Ку Фушер вӑрманӗ пулнӑ.

Это оказался Фужерский лес.

II. Вилӗм калаҫать // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Сивӗ Ҫырма Шурӑ Кӑмпасен вӑрманӗ патнелле пӑрӑнакан вырӑна ҫынсем ҫырма кукри теҫҫӗ.

То место, где Студёный Ручей огибает луг и поворачивает к Бору Белых Грибов, люди называют Лесной Заводью.

Тарӑн вырӑн // Лина Агеносова. Ванаг, Юлий Петрович. Пӗчӗк Микинӗн пысӑк ӗҫӗсем: [калавсем] / Ю. П. Ванаг. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 32 с. — 11 с.

…Ҫак хушӑра Шурӑ Кӑмпа вӑрманӗ ҫийӗнче хура пӗлӗт курӑнса кайрӗ.

…Тем временем над Бором Белых Грибов появилась тёмная туча.

Пӗрремӗш аслати // Лина Агеносова. Ванаг, Юлий Петрович. Пӗчӗк Микинӗн пысӑк ӗҫӗсем: [калавсем] / Ю. П. Ванаг. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 32 с. — 10–11 с.

— Инҫе, ывӑлӑм: Шурӑ Кӑмпа вӑрманӗ хыҫӗнче.

— Далеко, сынок: за Бором Белых Грибов.

Ӑҫталла юхать пӗчӗк ҫырма? // Лина Агеносова. Ванаг, Юлий Петрович. Пӗчӗк Микинӗн пысӑк ӗҫӗсем: [калавсем] / Ю. П. Ванаг. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 32 с. — 5 с.

Унӑн шутне Содрей вӑрманӗ те кӗнӗ.

В состав ее входил и Содрейский лес.

III. Ҫынсемпе вӑрмансем усал ӗҫ тума пӗрлешни // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Содрей вӑрманӗ

Содрейский лес

Пӗрремӗш кӗнеке // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Оливка йывӑҫӗсен вӑрманӗ витӗр тухнӑ хыҫҫӑн пӗр сехетрен эпир святой Виценцо гавӑнӗ патне ҫитрӗмӗр.

От оливковой рощи до гавани Сан-Виценцо было час пути.

XLIV сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.