Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

вӑранса (тĕпĕ: вӑран) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кайӑксен чӗриклетӗвне хупласа хӗрарӑм кӗскен шари ҫухӑрни таврана саланчӗ те — ҫурҫӗр ен кӗтесӗнчи пӳлӗмре ҫывӑракан ҫамрӑк ҫын ҫав самантрах вӑранса куҫӗсене уҫрӗ.

Молодой человек, спавший в северной угловой комнате, проснулся в тот момент, когда короткий выразительный крик женщины заглушил чириканье птиц.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Эпӗ кӑнтӑрла тӗлнелле вӑранса каяттӑм, яланах ҫав бухтӑра, эсӗ манпа тӗл пулнӑ ҫӗрте; «Этна» нихӑҫан та унтан тухман пек, манпа пӗрле вара — чӑн-чӑн суккӑрсем, хӑйсемшӗн хӑнӑхман кӑткӑс пӳлӗмсенче хыпашла-хыпашла куҫакансем; вӗсем пурнӑҫӗ тӑруках ҫапла улшӑннӑшшӑн хыттӑн кулянатчӗҫ, ҫывӑратчӗҫ, нумай ҫиетчӗҫ тата вӗҫӗмсӗр харкашатчӗҫ; эпӗ вара — ӑнлантарсам мана ҫакна? — каяймастӑп, кимӗ пин метр ҫӳллӗшӗнче ҫакӑнса тӑрать тейӗн; анчах хӗвел аннӑ-анманах, ыйха путсанах, тӗлӗкре ҫакна кураттӑм: хушусем паратӑп, суккӑрсем вун виҫҫӗшӗ те — чӑн-чӑн морякла ҫаврӑнӑҫуллӑ, опытлӑ, ӗҫре вӗресе тӑраҫҫӗ; тата — паллӑ мар ҫар флочӗ тӑнӑ тӗле чее маневрсемпе пырса кӗретпӗр те карапсене путаратпӑр, кашнинчех каялла тухса шӑвӑнатпӑр, ҫакӑн хыҫҫӑн вара шанӑҫ пуҫӗпех пӗтнӗн макӑратпӑр.

Я просыпался около полудня, всегда в той бухте, где ты встретил меня, как будто «Этна» никогда не покидала ее, и со мной были подлинные слепые, бродившие ощупью в непривычном им сложном помещении военного судна; они громко жаловались на диковинную перемену жизни, спали, много ели и вечно ссорились, и я — объясни мне это? — не мог уйти, как если бы лодка висела на высоте тысячи метров; но, мгновенно засыпая с закатом солнца, видел во сне, что отдаю приказания, что все тринадцать слепых с быстротой и опытностью истинных моряков кипят в боевой работе и что, выплывая рядом хитрых маневров к самому пеклу неизвестного военного флота, мы топим суда, всегда ускользая обратно, а после этого плачем в безысходном отчаянии.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 285–292 с.

Тинех вӑранса ҫитнӗн — шлюпка унӑн урисен айӗнче тӳлеккӗн чӳхенет; Аян тӑрса пӗр кӗсменпе авӑсать.

Шлюпка, точно проснувшись, закачалась под его ногами; Аян греб стоя, одним веслом.

IX // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Вӑхӑт-вӑхӑтӑн вӑл хӑйне таҫта шӑрӑхра, хӗвел питӗнче, чылай вӑхӑт ҫывӑрнӑн, кӑкӑрӗнчи ыратупа вӑранса кайнӑн туять, мӗншӗн тесен ыйхи чаплӑ та черчен пулчӗ, шел те — юрату тунсӑхӗпе тулнӑ курӑнусем унӑн вырӑнӗ ҫумӗнчен ирте-ирте ҫухалчӗҫ, вӑл кӑнтӑрлахи ҫунтаракан шӑплӑхра, пӗчченлӗхре вӑранса кайрӗ.

Временами ему казалось, что долго, в жару спал он где-то на солнцепеке и проснулся с болью в груди, потому что сон был прекрасен и нежен, и видения, полные любовной грусти, прошли мимо его ложа, а он проснулся в знойной тишине полдня, один.

VIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Ванькка таҫта ҫав тери вӑйлӑ ҫапӑннипе вӑранса кайрӗ.

Помоги переводом

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ирхине Телегин хӑйне темскер канӑҫсӑрлантарнипе вӑранса кайрӗ.

Помоги переводом

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Шари! ҫухӑрса ячӗ вӑл, хӑй ҫумӗнчен халӗ те хӑпа пӗлмен упана пӗррех тӗкрӗ, ҫавӑнтах, хӑй сассинчен хӑй хӑранипе, вӑранса кайрӗ.

Помоги переводом

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Виҫҫӗмӗш кунне сасартӑк стенара такам шаккани илтӗннипе вӑранса кайрӗҫ.

Помоги переводом

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

…Ирхине вӑл пуҫ та, шӑмшак та ҫав тери ыратнипе вӑранса кайрӗ, йынӑшса ячӗ, ҫавӑнтах, каҫхине мӗн пулса иртнине аса илсе, хӑйне алла илчӗ те шӑлне ҫыртрӗ.

Помоги переводом

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ҫаксене курсан Ассоль пулма пултарайман ҫӗр-шывра тата тепӗртак ҫӳрерӗ те — вӑранса кайрӗ, унтан тӑрса ларчӗ.

Увидев все это, она побыла еще несколько времени в невозможной стране, затем проснулась и села.

IV. Пӗр кун маларах // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Вӑранса кайсан — вӗсенчен вӑл ури тӗпӗнчен чӗри патне хӑпартлантарса тата шӑнтса хӑпаракан сенкер шыв йӑлтӑртатӑвне ҫеҫ ас туса юлать.

Из них, проснувшись, она припоминала лишь сверканье синей воды, подступающей от ног к сердцу с холодом и восторгом.

IV. Пӗр кун маларах // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Вӑранса кайнӑ Ассоль ашшӗ сӳнме пуҫланӑ лампа умӗнче шухӑша путса ларнине курчӗ.

Ассоль, проснувшись, увидела, что отец сидит пред угасающей лампой в глубокой задумчивости.

I. Ӑрӑмҫӑ пӗлтерни // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Вӑранса тумланнӑ ҫӗре тавралла ҫап-ҫутӑ.

Помоги переводом

Кӗтнӗ самант ҫитетех // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 100–133 c.

Анчах хӑй сассипе хӑех вӑранса кайрӗ.

Помоги переводом

Аля. Алевтина // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 100–133 c.

Сашук пӗрре вӑранса тепӗр хутчен ҫывӑрса кайма та ӗлкӗрчӗ.

Помоги переводом

Ӑш вӑркатмӑш // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 68–99 c.

Кунӗпе ӗҫре ывӑнни, мӑшӑрӗн ӑшӑ сӑмахӗсем часах ыйха путарчӗҫ пулин те Аня ҫӗр варринче такам ӗсӗкленине илтсе вӑранса кайрӗ.

Несмотря на то, что за целый день устала в работе, хотя теплые слова супруга помогли быстро уснуть, Аня проснулась среди ночи, услышав чьи-то рыдания.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Пӗр каҫхине вара вӑл йӑмӑкӗ силленипе вӑранса кайрӗ.

А однажды вечером она проснулась от того, что ее трясла сестренка.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Анчах вӑранасса Иван Гора, тӳнсе каякан алӑксем чуна ҫуракан сасӑпа шатӑртатнинчен тата тискер кайӑк пек ӳлесе янӑ сасӑсенчен вӑранса кайрӗ.

Но проснулся Иван Гора от раздирающего треска повалившихся дверей, от звериного вопля.

2 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Ҫӗрле эпӗ сасартӑк хама такам чӗннине илтнӗ пек пулса вӑранса кайрӑм, анчах таврара шӑпах.

Наверно, я проснулся от этой тишины.

4 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Ҫав каҫах Эмиль витере сысна ҫухӑрнипе вӑранса кайрӗ.

В тут ночь Эмиля разбудил визг, доносившийся из свинарника.

Ытларикун, августӑн вуннӑмӗшӗнче Эмиль шапана ирхи апат карҫинккине ячӗ, ун хыҫҫӑн ҫав тери лайӑх мар хӑтланчӗ, кун пирки каласа та парас килмест // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней