Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

вырӑнтан (тĕпĕ: вырӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Преподавательсем клубсенче ларса ирттереҫҫӗ, паллӑ монархистсем вырӑнтан туха-туха каяҫҫӗ.

Преподаватели заседали по клубам, явные монархисты подали в отставку.

IV сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Вӑл перрон ҫинче ларакан тимӗрпе тыттарнӑ йывӑр арчине вырӑнтан тапратма тӑрӑшакан пӗр ҫамрӑк офицера темӗскер каласа кӑшкӑрать.

Она кричала что-то молодому морскому офицеру, пытавшемуся сдвинуть с перрона тяжелый кованый сундук.

III сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Пире ҫак вырӑнтан хӑваласа кӑларнӑшӑн мана питех те шел туйӑнать.

Мне так жаль, что нас отсюда выгнали!

III сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Анчах революцишӗн мӗн пирки хавасланма кирлине, ик-виҫӗ кун ҫеҫ маларах хор хавхаланса портрет умӗнче гимнсем юрласа мухтакан патшана вырӑнтан сирпӗтнинче мӗн лайӑххи пуррине — ачасем нумайӑшӗ, уйрӑмах кӗҫӗнрех классенче вӗренекеннисем, ӑнланса илейменччӗ-ха.

Но почему надо было радоваться революции, что хорошего в том, что свергли царя, перед портретом которого еще только несколько дней тому назад хор с воодушевлением распевал гимны, — этого большинство ребят, а особенно из младших классов, еще не понимало.

I сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

— Анчах эпӗ ӑна ӗненмен: пӗр енчен — ку вырӑнтан нихӑш патшалӑх чиккине те телефон пралукӗ карса ҫитереймӗн; тепӗр енчен — мӗнле вӑрҫӑ секречӗсемпе ҫарсем куҫкалани ҫинчен Арзамасран пӗлтерме пулӗ?

Но я не верил: во-первых, отсюда ни до какой границы телефонный провод не дотянешь; во-вторых, про какие военные секреты и передвижения войск можно передавать из Арзамаса?

III сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Хӑшпӗр ачасем калаҫнӑ тӑрӑх, вӑл шпион пулнӑ та телефон тӑрӑх нимӗҫсене пӗр вырӑнтан тепӗр вырӑна ҫарсем мӗнле куҫкаласа ҫӳрени ҫинчен секретсем пӗлтерсе тӑнӑ.

Одни ребята говорили, что будто бы он шпион и передавал по телефону немцам все секреты о передвижении войск.

III сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Вырӑнтан та тапранмасть.

Даже с места не сдвинулся.

Вӗренӳ аван пырать, анчах… // К. Шупуҫсем. «Капкӑн», 1932, 1№, 10 с.

— Пилӗк минутсӑр саккӑр, — терӗ карчӑк; йӗрӗнӳллӗ иккӗленӳрен — хуравламалла-и е ҫук-и — вӑл Давенант вырӑнтан хускалманнипе, шӑтарасла пӑхнипе ҫеҫ тухрӗ.

— Без пяти восемь, — сказала она, выведенная из презрительного колебания — ответить или нет — лишь тем, что Давенант не сходил с места, глядя на нее в упор.

VII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Тромп вилкине вырӑнтан вырӑна куҫара-куҫара темӗн калать; ун ҫинелле чалӑшшӑн пӑхса Лэйк бутерброд чӑмлать; Эванс пуҫне пӗкнӗ, тӗксӗмленнӗ; унталла-кунталла куҫ ывӑтса Берганц мӑйӑхне шӑлкалать.

Тромп что-то говорил, возбужденно перебрасывая с места на место вилку; скосив на него глаза, Лэйк жевал бутерброд; Эванс, потупясь, хмурился; Берганц, оглядываясь, гладил усы.

VII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Унтан вӑл Давенантран пӳлӗм ҫинчен, Галеран ҫинчен ыйта-ыйта пӗлчӗ, каччӑна туслӑн сӑнаса пиншакӗн мӗн пур тӳмине ҫаклатма сӗнчӗ, капмар кресло-ниша ҫине лартрӗ, — ҫав вырӑнтан, пушӑлӑхран тейӗн, кӗнеке шкапӗсем, каҫӑн мрамор кӳлепи, шалтан кулса тинкерекен Футроз курӑнаҫҫӗ.

Затем он расспросил Давенанта о комнате, о Гале-ране, дружески посоветовал застегивать пиджак на все пуговицы и усадил в огромное кресло-нишу, откуда, как из провала, видны были книжные шкафы, мраморная фигура Ночи и проникновенно улыбающийся Футроз.

IV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Вырӑнтан хускалмасӑр ҫапла ҫур сехет тӑрать ӗнтӗ, иртсе пыракан кашни ҫынранах кӑсӑкланать:

Он простоял, не сходя с места, тридцать минут, осведомляясь у каждого прохожего:

IV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

— Эпӗ ҫывӑрма выртатӑп, вырӑнтан та хускалмастӑп.

— Я ложусь спать и не тронусь с места.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 405–413 с.

Дрибб Адара шывӗпе анатарах пӗчӗк ялта, халӗ Тарт тӑракан вырӑнтан пилӗк ҫухрӑмра, пурӑнать.

Дрибб жил в деревушке по течению Адары ниже того места, где находился Тарт, верст пять.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 382–396 с.

Чахоткӑпа чирлӗ ҫын алли евӗр шурса кайнӑ Ганэль сисмесӗрех пӑшалне ярса тытрӗ, анчах вырӑнтан хускалмарӗ.

Бледный, как рука чахоточного, Ганэль машинально схватил ружье, не решаясь тронуться с места.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 345–359 с.

Пӗтӗм урама аптӑратнӑ-хумхантарнӑ этем, пӗрисене — айванла хӑпартланӑва, теприсене тилӗрӳллӗ тарӑхӑва ывӑтнӑскер, ачасемпе хӗрарӑмсен сехрине хӑпартнӑ этем, ылтӑна вӑл нихӑҫан та пулма пултарайман вырӑнтан кӑларнӑскер, — ҫак ҫын пӗртен пӗр юбкӑшӑн вилнӗ-и?!

Человек, встревоживший целую улицу, человек, бросивший одних в наивный восторг, других — в яростное негодование, напугавший детей и женщин, вынимавший золото из таких мест, где ему быть вовсе не надлежит, — этот человек умер из-за одной юбки?!

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 291–297 с.

Пурте, ҫав шутра мӑраннисем те, вырӑнтан сике-сике тӑчӗҫ, Гольца ҫавӑрса ункӑларӗҫ.

Все, даже самые флегматичные, повскакали с мест и кольцом окружили Гольца.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 291–297 с.

Ам самаях сарӑлчӗ те Мард суллине хӑйӑрлӑ ӑшӑх вырӑнтан ҫӗклерӗ.

Ам разлился и снял плот Марда с песчаной отмели.

Вӑрӑ вӑрманта // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 243–251 с.

Элда кӗрсенех вӗсем вырӑнтан ҫӗкленчӗҫ, Готорн ӑна тав турӗ, ҫак тӗслӗх лару-тӑрӑвӗ ӑна актрисӑн талантне тивӗҫлипе тепӗр хут хакламашкӑн май панине, ҫак талантпа вӑл тӗлӗнмеллерех, анчах ҫынлӑхлӑ ӗҫшӗн усӑ курнине палӑртрӗ.

При входе Элды они встали, и Готорн поблагодарил ее, прибавив, что лишь характер случая мешает ему воздать должное ее таланту, который она употребила на, может быть, странное, но истинно человеческое дело.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 216–225 с.

Том стаканран пӗр ҫӑвар ҫеҫ сыпма ӗлкӗрчӗ, пач кӗтмен ҫӗртен пӳлӗме Корнелия кӗрсе тӑчӗ, ӗҫкӗҫе сӗтел ҫинчен йӑтса антарчӗ те — шӑппӑн та йӑвашшӑн, анчах таса совеҫпе шӑпах хайхи ҫав вырӑнтан виҫӗ хутчен ҫатлаттарчӗ.

Едва Том отхлебнул из стакана, как вошла Корнелия, сняла пьяницу со стола и молча, но добросовестно шлепнула три раза по тому самому месту.

Ашшӗн ҫилли // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 209–215 с.

Васкамаллине аван ӑнланать, ҫапах пӗр хушӑ иккӗленсе тӑчӗ, унтан вырӑнтан хускалчӗ, урам урлӑ каҫса юхан шыв патнелле утрӗ.

Постояв в нерешительности, хотя сознавал, что медлить опасно, он наконец тронулся с места, перешел улицу и стал пробираться к реке.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 161–173 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней