Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

вылять (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Гордон питӗ пуян, ҫавӑнпах арӑслан пек вылять, ӑна тамӑкла ӑнать.

 — Гордон так богат, что играет, как лев, и ему адски везет.

VI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Гемас елперсе сӗтел ҫине тӑкӑннӑ эрех кӳлленчӗкӗнче пӳрнипе вылять.

Гемас, ухмыляясь, водил по столу пальцем в лужице пролитого вина.

V сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Повара кунашкал лару-тӑру килӗшет, вӑл кофе ӗҫет тата иккӗмӗш сыпӑкри йӑмӑкӗпе шашкӑлла вылять.

Повар пил кофе, находил, что все к лучшему, и играл в шашки с кузиной.

I сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Сылтӑмра, кӗтмен ҫӗртен курӑна-курӑна тата ҫавнашкалах кӗтмен ҫӗртен ҫухала-ҫухала, юхан шывӑн ӗнтрӗкри ялкӑшӑвӗ туратсем витӗр ҫиҫе-ҫиҫе вылять; шыв юхӑмне май кукӑрӑлса, авкаланса, йӑлмак туса сукмак тӑсӑлать.

Справа, неожиданно показываясь и так же неожиданно исчезая, прорывался сквозь ветки сумеречный блеск реки; изгибаясь, крутясь, делая петли, тропинка следовала ее течению.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 405–413 с.

Кунсӑр пуҫне вӑл Бурлӗн укҫа килнин-тӑкакланнин тетрадьне йӗркелесе пырать, сигара, виски туянма туха-туха кӗрет, Бурльпе шахматла вылять.

Кроме того, он вел приходо-расходные тетради Бурля, ходил покупать сигары, виски и играл с Бурлем в шахматы.

Чӗмсӗрлӗх // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 267–275 с.

Унӑн ӗмӗчӗ хӑйӗн пултарулӑхӗпе Трумова хытӑрах амантасси пулнӑран — сӗрме купӑс халичченхинчен хӑватлӑрах, чаплӑрах вылять.

И так как желание его как можно больнее ранить Трумова своим искусством было огромно, то и играл он с высоким, даже для него не всегда доступным совершенством.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 198–207 с.

Хӗлӗхсем кӗтеҫҫӗ, карӑннӑ, Юн вылять, хӗрӳн тапать чӗрем, Сирӗншӗн вӗсем халь тапӑннӑ.

Помоги переводом

Ялти ӗҫчен хӗрарӑмсене халалласа // Лидия Ковалюк. Ковалюк Л.А. Юрату ҫӑлкуҫӗ. Сӑвӑсем. Шупашкар: «Калем» кӗнеке издательстви, 2002. — 72 с. — 15–16 с.

Тӳлек ҫил ав вылять компасра.

С первым ветром проснется компас.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

Унӑн куҫа шартаракан ирхи кантӑкӗ ешӗллӗн ҫиҫсе вылять; ҫуртри сивлек капӑрлӑха уҫӑмлантарса, ҫемҫетсе-йӑвашлатса яра-кан йӑлтӑрун тӳлек хӗпӗртӗвӗпе пӗрле залра чечексен нӳрлӗ шӑрши сарӑлнӑ.

Утренние, ослепительные ее стекла горели зеленью; сырой запах цветов проникал в залу вместе с тихим ликованием света, делавшим холодную пышность здания ясной и мягкой.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Сенкер юхан шыв ҫийӗн хӗвел чӑмӑрӗ ирӗлсе шӑранать, таврари уҫлӑхра вӑл чӗтрекен ҫӑмӑл йӑлтӑрккасемпе, ӑҫта пӑхнӑ унта сапса тухнӑскерсемпе, перкелеше-перкелеше вылять.

Солнечный шар плавился над синей рекой, играя с пространством легкими, дрожащими блестками, рассыпанными везде, куда направлялся взгляд.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Вӗсен пусӑрӑнчӑк, ҫилленчӗк пичӗ ҫинче тӗмсен сулхӑн мӗлки чӗтре-чӗтре вылять.

Прохладная тень кустов дрожала на их унылых и раздраженных лицах.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

«Темскер, хӑй вӑййине вылять ку, — шухӑшларӗ Телегин.

Помоги переводом

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Йӗри-тавра, кӑнтӑрла пӑчӑлӑхӗнче, вӑрман тӗлӗрет; унта курӑнми пурнӑҫӑн уҫӑмсӑр шавӗ чӗтре-чӗтре вылять, ҫын ҫуклӑхӑн, улӑпла вӑйӑн, шӑплӑхӑн тӗлӗнмелле ытараймилӗхӗпе чуна хускатать.

Кругом, в духоте полдня, дремал лес; глухой шум невидимой жизни трепетал в нем, бередя душу странным очарованьем безлюдья, гигантской силы и тишины.

III. Блемер Тарта тупать // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

Унӑн пӳрнинче Грэйӑн пайӑркаллӑ ҫӗрри йӑлтӑртатса вылять.

На ее пальце блестело лучистое кольцо Грэя.

IV. Пӗр кун маларах // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Пӗччен вылять — ялан тенӗ пекех замокӑн хыҫал енчи картишӗнче, авал пысӑк пӗлтерӗшлӗ пулнӑ вырӑнта.

Он играл один — обыкновенно на задних дворах замка, имевших в старину боевое значение.

II. Грэй // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

— Унта лӑк туллии халӑх пухӑннӑ музыка вылять.

Там народу тьма собралась, духовая музыка играет.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Ун пичӗ ҫинче ҫулӑм ҫути канӑҫсӑррӑн йӑлкӑшса вылять.

Отсветы пламени тревожно метались по его лицу.

14 // Аркадий Малов. Казакевич Э.Г. Кӑвак тетрадь: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 158 с.

— Лина, кайса Эмиле чӗнсе кил-ха, вӑл вите умӗнче Нӑрикпе вылять пулӗ-ха, — терӗ амӑшӗ.

— Лина, пойди позови Эмиля, он, наверно, играет у хлева со Свинушком, — сказала мама.

Ытларикун, августӑн вуннӑмӗшӗнче Эмиль шапана ирхи апат карҫинккине ячӗ, ун хыҫҫӑн ҫав тери лайӑх мар хӑтланчӗ, кун пирки каласа та парас килмест // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Эмиль атакӑна каякан гусарла вылять.

Эмиль играл в «Гусаров, бросающихся в атаку».

Тунтикун, декабрӗн ҫирӗм улттӑмӗшӗнче, Эмиль Катхультра пысӑк тӑкак туни, Коямнадиршӑ кашкӑр шӑтӑкне кӗрсе ӳкни // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Ытти вӑхӑтра вӑл Ида йӑмӑкӗпе вылять, Лукоса утланса ярӑнать, хулана сӗт леҫет, Линӑна йӗкӗҫтерет, Альфредпа пакӑлтатать тата ир пуҫласа мӗн каҫчен ашкӑнать.

В остальное же время он играл с сестрёнкой Идой, скакал на Лукасе, возил молоко в город, дразнил Лину, болтал с Альфредом и с утра до вечера озорничал.

Тунтикун, декабрӗн ҫирӗм улттӑмӗшӗнче, Эмиль Катхультра пысӑк тӑкак туни, Коямнадиршӑ кашкӑр шӑтӑкне кӗрсе ӳкни // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней