Поиск

Шырав ĕçĕ:

витӗннӗ (тĕпĕ: витӗн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Старик хӑй те ҫавӑн пек тирпех витӗннӗ.
И сам старик закутался в такую же шкуру.

Бизонсене тӑмалли вырӑн // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Джеймс Ш. Пӗчӗк индеец Синопа: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 109 с.

Сивӗ Кӳрекене эпӗ хам кураймарӑм, мӗншӗн тесен вӑл яланхи пекех юрпа витӗннӗ.
Творца Холода я не видел, потому что он, как всегда, был закутан в снежный плащ.

Ачана ят параҫҫӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Джеймс Ш. Пӗчӗк индеец Синопа: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 109 с.

Юрпа витӗннӗ ҫуртсем шурӑ тутӑр ҫыхнӑ пикесем пек туйӑнаҫҫӗ.
Помоги переводом

Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 134–165 c.

Кунта, — тинӗс пек тӳрем ҫӗр, хумханса тӑракан шурӑрах кӑлканпа витӗннӗ хир, — Сальски ҫеҫен хирӗсем.
Здесь были Сальские степи, ровные, как море, подернутые сединой волнующегося ковыля.

7 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Иккӗшӗ те вӗсем питӗ ывӑннӑ пулнӑ, пит-куҫӗпе тумӗсем тусанпа витӗннӗ, хӑйсем выҫӑхнӑ, ҫапах та савӑнӑҫлӑ пулнӑ.
Оба — уставшие, серые от пыли, голодные и веселые.

3 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Сулхӑна пӗлмен каҫхи вӑхӑтсенче кӑшт-кашт йӑпанкаласа ҫӳремешкӗн пӗр вырӑн ҫеҫ уйӑрса панӑ, ку вырӑн — хуҫкаласа пӗтернӗ, тусанпа витӗннӗ акациллӗ бульвар тата хулан ҫавӑн йышшиех типсе хӑрнӑ сад-пахчийӗ.
Лишь одно место было отведено для скудных развлечений в вечера, не знающие прохлады, — бульвар из обломанной, покрытой пылью, акации и такой же чахлый городской сад.

1 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Ун ҫийӗнче мӗнпурри пурте — шинелӗ те, куҫӗсем таранах сухал шӑрчӗпе витӗннӗ питҫӑмартийӗ ҫинчи ӳчӗ те — усӑнса аннӑ.
На нем все висело — и грязная шинель, и щеки, от самых глаз заросшие щетиной.

6 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Унӑн тӑваткал пичӗ шыҫса, кӑн-кӑвак кӑвакарса кайнӑ, типсе ларнӑ юн лаптӑкӗсемпе витӗннӗ, куҫӗсем хӑпарса тухнӑ, тути хӗррисене ҫапса ҫӗмӗрнӗ, пуҫне юнпа тӗрленнӗ таса мар тутӑр татӑкӗпе ҫыхса янӑ.
Круглое лицо его было раздутое, синее, в лепешках запекшейся крови, глаза затекли, губы разбиты, голова обмотана грязной, в кровавых пятнах, тряпкой.

10 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Ҫынсен сӑн-пичӗсем курӑнмаҫҫӗ, хунарӑн тӗксӗм ҫути сухал шӑрчӗпе витӗннӗ питҫӑмартисене е усӑнса аннӑ куҫхаршисем айӗнче ҫунса тӑракан куҫсене ҫеҫ ҫутатать…
Человеческих лиц не было видно, в тусклый свет фонаря попадала ввалившаяся щека с отросшей щетиной или горящие глаза под надвинутыми бровями…

Ҫӗрле, юрпа витӗннӗ хирсем тӑрӑх — поездсем ҫил пек васкаса иртеҫҫӗ.
Поезда проносились по ночным снежным равнинам.

Февралӗн вуннӑмӗшӗнче, пӗрер хутлӑ казеннӑй ҫуртсем тӑррисенчен тумла шӑпӑртатса юхнӑ тӗксӗм ирхине, Брест-Литовск крепоҫӗнчи ҫара йывӑҫсем ҫинче ҫерҫисем донжуанла чӗвӗлтетнӗ вӑхӑтра, — совет делегацийӗ, — юрпа витӗннӗ картиш урлӑ офицерсен собрани ҫуртне ларӑва кайнӑ чухне, нимӗҫсен ҫав чее ӗҫӗ ҫинчен илтсе пӗлнӗ.
Сереньким утром десятого февраля, когда капало с крыш одноэтажных казенных домиков и воробьи заводили на голых деревьях Брест-литовской крепости донжуанское щебетанье, советская делегация, направляясь через снежный двор в офицерское собрание заседать, узнала про ловкий ход немцев.

2 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Анчах выҫлӑхпа туслӑх ҫӗнтерчӗҫ, вара Цыган хытса ларнӑ, эрешмен картипе витӗннӗ пӗр татӑк кукуруза ҫӑкӑрӗ, темиҫе пӗрчӗ сахарин тата пӗр чейник сивӗ шыв илсе килчӗ.
Но все-таки дружба взяла верх: Абдулка сбегал к себе в сарай и скоро принес черствый, весь в паутине, ломоть кукурузного хлеба, а кроме того, два кусочка сахарина и жестяной чайник воды.

1 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Хула ҫийӗнче — кӑн-кӑвак таса пӗлӗт; юрпа витӗннӗ акацисем салхуллӑ тӑраҫҫӗ.
Спокойное синее небо стелилось над городом: грустные, стояли акации, осыпанные снегом.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Акацин йывӑр турачӗсем, чалӑш вулӑран пуҫланса, ҫӗр пурт тӑрринех ҫитеҫҫӗ, тутлӑ шӑршлӑ чечексене ҫӱлелле Акаци юрпа витӗннӗ пекех шап-шурӑ.
Тяжелые ветви ее начинались от кривого ствола и поднимали на крышу белые пахучие гроздья, Акация стояла белая, как в снегу.

Тусанпа витӗннӗ пек тӗксӗммӗн курӑнакан хӗвел ҫеҫенхир ҫийӗнче кӗрхилле аялта ҫакӑнса тӑрать.
Тусклое, запыленное солнце по-осеннему низко висело над степью.

Вӑл ман пата кӗнӗ вӑхӑтра эпӗ хам ҫине витӗннӗ тумтире сирсе пӑрахса ҫав тери хытӑ ҫывӑрнӑ пулнӑ.
Когда он вошел ко мне, я еще спал, сбросив с себя платье.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с.

Вӗсен пуҫӗсем ҫинче вӑрӑм та яка ҫӳҫсем ӳссе ларнӑ, пичӗсем вара ҫап-ҫара, ытти пур ҫӗрте те ӳчӗсем вӗтӗ ҫӑмпа витӗннӗ.
На головах у них росли длинные гладкие волосы, но лица были чистые, а все тело было покрыто только легким пушком.

Пӗрремӗш сыпӑк // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с.

Ҫав шӑтӑк та шап-шур кавирпе витӗннӗ.
Мягкий белый снег, словно ковёр, всё накрыл.

Тунтикун, декабрӗн ҫирӗм улттӑмӗшӗнче, Эмиль Катхультра пысӑк тӑкак туни, Коямнадиршӑ кашкӑр шӑтӑкне кӗрсе ӳкни // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Тӑшмана юрпа витӗннӗ уй-хирсем тӑрӑх, вырӑс хӗлӗн сиввисемпе ҫил-тӑманӗсем витӗр хӑваласа пыракан вырӑс салтакӗсем те пысӑк йывӑрлӑхпа инкек-синкек тӳснӗ.
Невероятные лишения и трудности несли и русские солдаты, преследуя врагов по снежным полям, в морозы и вьюги суровой зимы.

VI сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ, Иван Яковлев. Брагин М.Г. Фельдмаршал Кутузов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 162 с.

Ҫав тимӗрпе витӗннӗ утлӑ ҫара мӗнле тытса чарнӑ пулӗ?
Что могло сдержать поток бронированной кавалерии?

Павий патӗнчи ҫапӑҫу // В. Сергеев. Дрожжин Олег. Ухӑран — танка ҫитиччен. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 110 с.

Страницы:

Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сайт:

Статистика