Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

арӑмна (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ҫамрӑк арӑмна хӑварса килтӗн пуль?

— От молодой жены уехал?

8 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

— Кам вӗлерчӗ сан арӑмна? — тетӗп.

— Кто, — говорю, — у тебя жену убил?

Пакет // Николай Степанов. Пантелеев А.И. Пакет: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 67 с.

Пӗрре ӑна, ватӑ ҫынна хӗрхенсе-тӗр, колхоз председателӗ: «Тавтапуҫ сана, Мукуҫ мучи, кун чухлӗ ӗҫлесе патӑн, кан килӳнте ирӗккӗн», тенӗ пулать те, лешӗ вара, пӑшатан пек куҫӗле тӗллесе, хирӗҫ ҫапла лаплаттарса хунӑ пулать: «Эс ачам, малтан ман ҫула ҫит, унтан килте ларассисемпе лармассисем пирки калаҫ. Сана вара, шӑллӑм, кӑшт-кашт килте ларкаласан та пӑсмасть. Арӑмна хир кӑтартма пӑрахни те ултӑ ҫул — ачи-пӑчипех пӑчланчӗ, колхоз ӗҫне ҫӳремест. Пулӑш арӑмна. Мана вара — ан тӗкӗн, ман вырӑн халь ҫӗре кӗричченех кунта!» — тенӗ пулать.

Помоги переводом

5 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Йӑкӑнат, Резун ӑна вӑл ӳсӗр пулса ҫул ҫинче йӑваланса ҫӳренӗ тенӗшӗн, Резуна иртен-ҫӳрен платниксенчен пӑчкӑ вӑрларӑн тата ӳсӗрпе арӑмна вӗлерес пек хӗнерӗн, тесе хучӗ.

Игнат, про которого Резун сказал, что его подбирали по дороге, стал доказывать Резуну, что он пилу украл у прохожих плотников и свою жену чуть до смерти не убил пьяный.

V // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

Пурне те зарядкӑна хӑвалама тытӑнӑн — арӑмна та, ачусене те, хунямуна та…

На зарядку всех будешь гнать — и жену и детей.

VIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

— Эс пурне те улталанӑ: Российӑна та, арӑмна та, мана, ват ухмаха та, эп кӗтсе пурӑннине те, — вӑл тӑрук хӑвӑрттӑн ҫавӑрӑнчӗ те, алӑка хыттӑн хупса хӑйӗн пӳлӗмне кайрӗ.

 — Всех ты обманул: и Россию, и жену, и меня, старого дурака, и мое ожидание, — он круто повернулся и ушел к себе, сильно хлопнув за собой дверью.

1 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

— Мӗн, арӑмна катка-пичке ӑстине ӗҫтерме хушмарӑн пулӗ? — тенӗ вӑл хыттӑн.

— Что ж, хозяйке-то, я чай, наказывал бондаря не поить? — заговорил тем же громким голосом Василий Андреич,

II // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Толстой Л.Н. Хуҫипе тарҫи: калав; С.Ф.-па Ф.Д. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 86 с.

Арӑмна саламла, Ибрагим, — ӑшшӑн йӑл кулса каларӗ парторг инженера.

Поздравь жену, Ибрагим, — с теплой улыбкой обратился парторг к инженеру.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Арӑмна вӑрҫнӑ, мана, темле арҫын ачана аса илнӗ, макӑрнӑ.

Жену ругал, Тихона, меня, мальчишку какого-то вспомнил, плакал.

III сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Арӑмна калас мар-и? — куҫне хӗссе ыйтрӗ шӑллӗ.

— Жене твоей — не говорить? — спросил брат, подмигнув.

II сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Ачусемпе арӑмна кала: хӑрушлӑх пулсан, чечеке кантӑк ҫинчен урӑх ҫӗре илсе лартӑр.

Предупредите жену и детей, чтобы в случае опасности цветок с окна сняли.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Тӳре вӗреннӗ ҫынна ҫапла каланӑ: «Арӑмна илсе кай», — тенӗ; хура халӑх ҫыннине 50 хут патакпа ҫапма хушнӑ.

— Возьми свою жену, — сказал судья ученому, — а мужику дать пятьдесят палок.

Тӗрӗс тӳре // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Авланасса эсӗ ссылкӑра авланнӑ, арӑмна киле илсе ҫитереймен…

Женился ты в ссылке, домой жену не довез…

Кӑвайтсем // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Мӗн эс, ҫамрӑк арӑмна пӑрахса, ҫӗр варринче услапланса ҫӳретӗн?

А сам бродишь ночами под чужими окнами?

XVI. Ял ҫывӑрмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Арӑмна юратман-им вара эс пӗртте?

А жену, разве не любил?

Иккӗмӗш пайӗ // Борис Чиндыков. Килти архив

Арӑмна ӗҫрен айӑпласа кӑларатӑн-и? — телейлӗ сасӑпа ыйтрӗ вӑл.

— Это жену-то снимешь со взысканием? — счастливым голосом спросила она.

7. Алеша сӑрчӗ ҫинче // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

— Эсӗ чӗрӗ юлни ҫинчен арӑмна ҫырса пӗлтерес-и? — ыйтрӗ юлташӗ.

— Написать ей, что ты живой? — спросил товарищ.

1. Виҫҫӗн // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Тӳрех каламалла, ӗнер эпӗ сан ҫинчен Китай императорӗ ҫинчен шутланӑ пекех сахал шутлаттӑм, паян акӑ хам имение сан арӑмна сутас тесе санпа пӗрле пыратӑп тата арӑму ҫинчен те нимӗн те пӗлместӗп-ха.

Вчера я, признаться, так же мало думал о тебе, как о китайском императоре, а сегодня я еду с тобой продавать мое имение твоей жене, о которой тоже не имею малейшего понятия.

XXXIII // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

— Ара, мӗнле курас-ха ман сан арӑмна?

— Да как я ее увижу, жену твою?

XXXI // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Акӑ ал хӗрсе кайнӑ чухне арӑмна ҫӑвар урлӑ ҫатлаттар ҫеҫ, — унсӑрӑн пурӑнма ҫуках ӗнтӗ, ӗлӗк пулсан, вӑл пит-куҫне шӑлса илетчӗ те чӗлхине ҫыртатчӗ, — халь акӑ вӗсене пырса та ан тӗкӗн ӗнтӗ, ҫавӑнтах сас-чӳ тухать, хӑтӑлас та ҫук.

Хрястнешь под горячую руку бабу по морде, — без этого нельзя, раньше, бывало, утрется да смолчит, а нынче их хоть не трогай, а то крику не оберешься.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней