Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

амӑшӗпе (тĕпĕ: амӑш) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Оля амӑшӗпе пӗрле утрӗ, Сергей ашшӗне кӗтме юлчӗ.

Оля пошла с матерью, а Сергей остался ждать отца.

7 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Амӑшӗпе, тем тесен те, ӑна лайӑх та интереслӗрех пулнӑ, унсӑр акӑ Серёжӑна нумай япала илӗртмест.

С мамой все как-то было гораздо милее и интереснее, без нее же многое совсем не привлекало Сережу.

1 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Арҫын-хӑнасем вара кил хуҫи хӗрӗсемпе, амӑшӗпе пӗрер хут ташламалла.

Мужчины-гости, в свою очередь, обязаны хотя бы по разу танцевать с хозяйкой и ее дочерьми.

Ташӑ каҫӗнче // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Чӗнме пӑрахнӑранпа вӑл та килсе курми пулчӗ, ӗнер, ав, Шерккей ун амӑшӗпе: Уття пирӗн пата яшка пӗҫеркелеме пыраймӗ-ши тесе калаҫса пӑхрӗ.

Но с тех пор, как он перестал ее звать, она больше к ним не заходит, Шерккей уж вчера намекнул ее матери, мол, не забежит ли к нам Уття яшку сварить.

XXVIII. Таптанми йӗр // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ытти чухне вӑл хӑй амӑшӗпе нимӗн пытармасӑрах калаҫать, кун пирки вара ӑна тем вӑтантарать, анчах калаҫмасан та юрамасть тесе шухӑшларӗ вӑл паян.

В другие разы она ничего не таила от матери, а сейчас ее что-то смущало, но и не сказать она тоже не могла.

XV. Чун патӗнчи сӑмахсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Мӗн тесен те, килне ҫитсен, амӑшӗпе калаҫса пӑхать-ха, мана шкула ярӑр тесе тилмӗрӗ.

Как бы ни было, сейчас он придет домой и попросит мать, чтобы его отпустили учиться в школу.

XIII. Тимӗр хӗрсе шӑранать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Николай Васильевичӑн хваттерӗнче унӑн ватӑ амӑшӗпе йӑмӑкӗ пурӑннӑ.

В квартире Николая Васильевича жила его старуха-мать и сестра.

22. Ҫӑлӑнӑҫ // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Кантюкпа юнашар Нямаҫ пырса кукленчӗ, алапа ҫӑмарта илсе кӗнӗ Кӗмӗлпи, алине тӗпеле кӗртсе лартса, амӑшӗпе юнашар кукленчӗ, Эскап чӗркуҫленсех ларчӗ.

Нямась тоже присел рядом с родителями, к ним присоединились и вошедшая с решетом, полным яиц, Кемельби, а следом за ней и Эскап.

VI. Кантюк кӗреки // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кашни кунах амӑшӗпе пӗрле Рави ӗҫлеме тухатчӗ.

Каждый день выходил Рави с матерью на работу.

Рави ӑҫта ҫуралнӑ // Феодосия Ишетер. Баруздин С. А. Равипе Шаши: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 44 с.

Унӑн амӑшӗпе инкӗшӗ приюта кӗчӗҫ, арӑмӗпе аслӑ хӗрӗ, Аглаида Васильевна тӑрӑшнипе, института, арӑмӗ — экономка вырӑнне, хӗрӗ — класнӑй дама вырӑнне ӗҫлеме кӗчӗ.

Мать его и тетка поступили в приют, жена и старшая дочь, заботами Аглаиды Васильевны, попали в институт, жена — экономкой, дочь — классной дамой.

Иванов // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Пӗлетӗн-и, анне, учитель вилсен, унӑн амӑшӗпе инкӗшне ват ҫынсен ҫуртне илеҫҫӗ, арӑмӗпе икӗ хӗрӗ вара ыйткалама каймалла пулать.

Знаешь, мама, если он умрет, его мать и тетку в богадельню возьмут, а жена и две дочки пойдут милостыню просить.

Ӗҫри кунсем // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Тема шухӑшӗпе, амӑшӗпе ашшӗсӗр пуҫне ӑна никам та ятлама хӑймалла мар.

Тёма считает, что, кроме матери и отца, никто не смеет его ругать.

Ӑнӑҫсӑр кун // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Вӑл вӑраннӑ пек пулчӗ, анчах, хаваслӑхпа ҫиҫсе ялкӑшаканскер, амӑшӗпе Макҫӑмӑн аллисене чӑмӑртаса, халӗ те ҫав вырӑнтах тӑрать-ха.

Он будто проснулся, но все еще стоял, озаренный и радостный, сжимая руки матери и Максима.

II // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Амӑшӗпе Эвелина гостинӑйра Макҫӑмпа тем пирки тавлашнине те илтет вӑл уҫӑ чӳречесем витӗр.

Он слышал также в открытое окно, как мать и Эвелина о чем-то спорили с Максимом в гостиной.

V // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Суккӑр, яланхи пекех, амӑшӗпе пӗрле, хӑйӗн тусӗпе юнашар ларать.

Слепой, по обыкновению, сидел рядом с своею подругой около матери.

VI // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Текех ӗнтӗ Петя ут витине те, шӑхличӗ ӑстине те манасса шаннӑ вӑл, ача яланах амӑшӗпе пӗрле пулса савӑнӗ, тесе ӗмӗтленнӗ.

Она была уверена, что ее Петя забудет теперь конюшню и дударя и что все свои радости будет получать от нее.

VII // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Амӑшӗпе Макҫӑмӑн куҫӗсене таврари кун ҫути йӑмӑхтарсах ячӗ.

Яркий день ударил по главам матери и Максима.

VII // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Ҫухалнӑ ачисем ҫинчен амӑшӗпе калаҫма ҫӑмӑл мар.

Не так-то легко говорить с матерью о ее пропавших детях.

VI. Суран тӳрленнӗ, анчах чӗререн юн сӑрхӑнать // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Хурӑн ҫулҫисем сарӑлса ҫитсен, колхоз хирӗсем чӑшӑл шӑтса симӗс калчапа витӗнсен, Микинь амӑшӗпе пахчара ҫӗрулми лартрӗҫ.

Когда на берёзе распустились листья, а колхозные поля покрылись нежной, трепетной зеленью, Микинь с матерью сажали на огороде картошку.

Ака вӑхӑчӗ // Лина Агеносова. Ванаг, Юлий Петрович. Пӗчӗк Микинӗн пысӑк ӗҫӗсем: [калавсем] / Ю. П. Ванаг. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 32 с. — 8–9 с.

Амӑшӗпе Савелий пичче вӗсем ҫине пӑхса кулаҫҫӗ.

А мать и дядя Савелий смотрели на них и тоже смеялись.

Йӗтем ҫинче // Николай Резюков. Воронкова, Любовь. Тантӑшсем шкула каяҫҫӗ; вырӑсларан Н.Резюков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 48 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней