Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

амӑшӗнчен (тĕпĕ: амӑш) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Марья Алексевна, Жюли, Верочка ӑслӑ та ҫирӗп кӑмӑллӑ хӗрарӑмсем пулнӑ, Михаил Иваныч вӗсенчен хӑранӑ; кунта вара ӑс тӗлӗшпе ҫапӑҫу пӗр танах пулнӑ, кӑмӑл ҫирӗплӗхӗ енчен илсен, амӑшӗ кӑшт кӑна вӑйлӑрах ӗнтӗ, анчах ывӑлӗн ури айӗнче ҫӗр шанчӑклӑ, Михаил Иваныч ку таранччен амӑшӗнчен хӑраса пурӑннӑ, хӑраса пурӑнма хӑнӑхнӑ, анчах вӗсем иккӗшӗ те акӑ ҫакна питӗ лайӑх астунӑ: чӑннипе илсен, хозяйка вӑл хозяйка мар, хуҫа амӑшӗ ҫеҫ, хозяйка ывӑлӗ вӑл хозяйка ывӑлӗ мар, хуҫа пулса тӑрать.

Перед Марьею Алексевной, Жюли, Верочкою Михаил Иваныч пасовал, но ведь они были женщины с умом и характером; а тут по части ума бой был ровный, и если по характеру был небольшой перевес на стороне матери, то у сына была под ногами надежная почва; он до сих пор боялся матери по привычке, но они оба твердо помнили, что ведь по-настоящему-то хозяйка-то не хозяйка, а хозяинова мать, не больше, что хозяйкин сын не хозяйкин сын, а хозяин.

VIII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Вӑл Верочкӑна ашшӗпе амӑшӗ патне чӗннӗ хыҫҫӑн ҫавӑнтах хозяйка поварӗн арӑмӗ патне чупса кайрӗ те: «Сирӗн барин пирӗн барышньӑна ҫураҫнӑ», — терӗ; хозяйкӑн кӗҫӗн горничнӑйне чӗнсе илчӗҫ, эсӗ хӑвна туслӑ ҫын пек тыткаламастӑн, пире ку таранччен те нимӗн те каламан, тесе ӳпкелеме пуҫларӗҫ: кӗҫӗн горничнӑй хӑйне мӗншӗн ятланине ниепле те ӑнланаймарӗ — вӑл нихҫан та нимӗн те пытарса курман; ӑна каласа пачӗҫ — «эпӗ хам та нимӗн те илтмен», — пытарнӑ тесе ахалех ятланӑшӑн унтан каҫару ыйтрӗҫ; кӗҫӗн горничнӑй ҫӗнӗ хыпара пӗлтерме аслӑ горничнӑй патне чупрӗ, аслӑ горничнӑй «Апла эппин, эпӗ нимӗн те илтмен пулсан, вӑл ӑна амӑшӗнчен вӑрттӑн тунӑ ӗнтӗ, Анна Петровна мӗн пӗлнине эпӗ пурне те пӗлекенччӗ-ҫке», — терӗ те барыня патне пӗлтерме кайрӗ.

Как только она позвала Верочку к папеньке и маменьке, тотчас же побежала сказать жене хозяйкина повара, что «ваш барин сосватал нашу барышню»; призвали младшую горничную хозяйки, стали упрекать, что она не по-приятельски себя ведет, ничего им до сих пор не сказала; младшая горничная не могла взять в толк, за какую скрытность порицают ее, — она никогда ничего не скрывала; ей сказали — «я сама ничего не слышала», — перед нею извинились, что напрасно ее поклепали в скрытности; она побежала сообщить новость старшей горничной, старшая горничная сказала: «значит, это он сделал потихоньку от матери, коли я ничего не слыхала, уж я все то должна знать, что Анна Петровна знает», и пошла сообщить барыне.

VIII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Ҫавӑн пекрех сӑлтав тепре те пулнӑ: Сторешников амӑшӗ, паллах, ӑна авлантарасшӑн пулмӗ, — кун чухне амӑшӗ чаплӑ ҫынсен ячӗпе калаҫать ӗнтӗ, — Сторешников вара халӗ те амӑшӗнчен хӑранӑ тата, паллах ӗнтӗ, амӑшне пӑхӑнса тӑнӑ.

Была и еще одна причина в том же роде: мать Сторешникова, конечно, станет противиться женитьбе, — мать в этом случае представительница света, — а Сторешников до сих пор трусил матери и, конечно, тяготился своею зависимостью от нее.

VII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Ҫуралнӑ чух вӑл асламӑшӗн амӑшӗнчен виҫӗ цзинь ҫӑмӑлрах, хӑйӗн Ци-цзинь ашшӗнчен пӗр цзинь катӑкрах туртнӑччӗ.

родилась на цзинь легче, чем ее отец Ци-цзинь, и на три цзиня легче, чем она сама, ее прабабка.

Хускану // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 54–66 стр.

Атте пирӗн чухӑн-им? — тесе ыйтрӗ пӗчӗк Кондрат, хӑйӗн турра кӗлтума юратакан амӑшӗнчен.

Папаня бедный? — спрашивал маленький Кондрат свою богомольную мать.

19-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Пӗр ҫул иртет ҫапла, икӗ ҫул та иртет, — хӗрӗ амӑшне ҫывӑхрах та ҫывӑхрах, ҫав хушӑрах амӑшӗнчен инҫетрех те пулса пырать.

Проходит год, два, — дочь всё ближе к матери и — дальше от нее.

Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.

Куҫҫуль витӗр пулин те, куратӑп — вӑл йӑлтах хӗрлӗ, амӑшӗнчен уйрӑлсах ҫитмен пулин те, ҫут тӗнчене халех кӑмӑлламасӑр, тапкаланать, хирӗлет, хытӑ кӑшкӑрать.

Хоть и сквозь слезы, но я вижу — он весь красный и уже недоволен миром, барахтается, буянит и густо орет, хотя еще связан с матерью.

Этем ҫурални // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 156–165 стр.

Часах колхозницӑсем ҫитӗҫ, бригадир ҫитӗ, амӑшӗнчен кулма пуҫлӗҫ.

Сейчас подойдут колхозницы, бригадир, поднимут мать на смех.

14-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Санька хӑюланса, амӑшӗнчен хӑйне лашасем патне яма ыйтрӗ.

Набравшись смелости, Санька попросил мать отпустить его работать на конюшню.

13-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Феня Никитӑпа часах туслашрӗ, ҫӗнӗ амӑшне те хӑнӑхса ҫитрӗ, амӑшӗнчен машинпа ҫӗлеме вӗренме пуҫларӗ.

Феня быстро подружилась с Никиткой, привыкла к новой матери, стала учиться у нее шить на машинке.

3-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Штольц — ҫурма нимӗҫ пулнӑ, ашшӗ енӗпе ҫеҫ: унӑн амӑшӗ — вырӑс пулнӑ; Штольц православнӑй тӗн тытнӑ; калаҫма та ачаранпах вырӑсла калаҫнӑ; вӑл ҫакна амӑшӗнчен, кӗнекесенчен, университетри аудиторисенче, ялти ачасемпе выляса, вӗсен ашшӗсемпе калаҫса тата Мускаври пасарсенче илтсе вӗреннӗ.

Штольц был немец только вполовину, по отцу: мать его была русская; веру он исповедовал православную; природная речь его была русская: он учился ей у матери и из книг, в университетской аудитории и в играх с деревенскими мальчишками, в толках с их отцами и на московских базарах.

I сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Театра кайнӑ чухне амӑшӗнчен те вӑрах тумланать, тесе кулаймӗ.

Никогда не станет смеяться над мамой, что она так долго одевается, когда они идут в театр.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах ӑна, амӑшӗнчен пуҫне, пурте, — кукамӑш тӑванӗсем Бубенчиковсем те, Катькӑн тантӑшӗсем те пӗлеҫҫӗ.

Но все как-то узнали об этом: и бабушкины родственники Бубенчиковы, и Катькины подруги. Все, кроме мамы.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӗсем чылай — амӑшӗнчен, Ольӑран, Гвоздевран пулнӑ.

Их было несколько — от матери, от Оли, от Гвоздева.

9 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Анчах Машӑн хуйхине пурлӑх пусарма пултарайман; вӑл мӗскӗн Прасковия Петровнӑран, хӑйӗн чӗререн хуйхӑракан амӑшӗнчен, нихӑҫан та уйрӑлмастӑп тесе тупа тунӑ, вара иккӗшӗ те хуйхӑ ҫинчен аса илтерекен Ненарадовӑран тухса … поместйине пурӑнма куҫнӑ.

Но наследство не утешало ее; она разделяла искренно горесть бедной Прасковьи Петровны, клялась никогда с нею не расставаться; обе они оставили Ненарадово, место печальных воспоминаний, и поехали жить в …ское поместье.

Ҫил-тӑман // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

Ҫынсемпе хутшӑнман, пӗтӗм тӗнчепе килӗштермен пек курӑнакан Кукушкин та хӑйӗн амӑшӗнчен, таҫтан Барнаултан, ҫырусем илсе тӑнӑ.

Даже нелюдим Кукушкин, который, казалось, был в ссоре с целым светом, получал письма от матери откуда-то из Барнаула.

7 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Амӑшӗнчен тӗслӗх илсе хӑйсене шанса панӑ тивӗҫӗсене пӗтӗм чунтан пурнӑҫлаҫҫӗ вӗсем.

Помоги переводом

Юратнӑ ӗҫре – 40 ҫул ытла // Н.КАЛАШНИКОВА. Каҫал ен, 2019.06.14, http://kasalen.ru/2019/06/14/%d1%8e%d1%80%d0%b0%d1%82%d0%bda-ec%d1%80%d0%b5-40-c%d1%83%d0%bb-%d1%8b%d1%82%d0%bb%d0%b0/

Ҫак ӑсталӑха амӑшӗнчен те - алӑ ӑстинчен - курса вӗренсе пынӑ.

Помоги переводом

Кил вучахӗшӗн — ҫутӑ хӗлхем // Г.ИВАНОВА. Шӑмӑршӑ хыпарӗ, 2019.05.24

Юрик амӑшӗнчен аякра, мӑн асламӑшӗпе, ҫитӗннӗ, Пӑлапуҫ Пашьелти шкултах вӗреннӗ, вӑл хоккейла ӑста вылянине ялта халӗ те аса илеҫҫӗ.

Помоги переводом

«Ывӑлӑм, шӑнтнӑ пулӑ пек, юр айӗнче 3 эрне выртрӗ» // Алина ИЗМАН. «Ҫамрӑксен хаҫачӗ», 2016.09.29, 38 (6131) №

Хӗр-тусӗн Ҫӗнӗ Шупашкарти больницӑри неврологи уйрӑмне ертсе пыракан амӑшӗнчен пулӑшу ыйтма тивнӗ.

Помоги переводом

Несӗлсенчен чунпа, юнпа куҫнӑ туртӑм // Хыпар. «Хыпар», 2016.07.22, 114-115№

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней