Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

амӑшӗнчен (тĕпĕ: амӑш) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тин ҫуралнӑ ачана амӑшӗнчен туртса илнӗ те парашӑна пӑрахнӑ.

Новорожденного у матери отняли и бросили в парашу.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

— «Савнӑ ачасем, пирӗн боец Федор Лапин амӑшӗнчен ҫыру илчӗ.

«Дорогие ребята, наш боец Федор Лапин получил письмо от матери.

Награда // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Амӑшӗнчен вӑл ватӑ Нэн ҫинчен, хӑйӗн Геркулес тусӗ ҫинчен, Бат, Актеон, Остин тата хӑйне пӑрахса кайнӑ Динго ҫинчен ыйтрӗ.

Он спрашивал мать о старой Нэн, о своем друге Геркулесе, о Бате, Актеоне, Остине и о Динго, который тоже покинул его.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Вӑл сайра хутра ҫеҫ амӑшӗнчен уйрӑлса ҫӳрерӗ, амӑшӗ те, темле инкек пуласран хӑраса ҫеҫ тӑраканскер, вӑл пӗччен ҫӳренине ырламарӗ.

Он редко покидал мать, которая не любила оставлять его одного и все время боялась какого-нибудь несчастья.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Алвиш агенчӗсем тыткӑнрисене: арҫынсене, хӗрарӑмсене, амӑшӗнчен уйӑрнӑ ачасене — ушкӑнӗ-ушкӑнӗпе пасар тӑрӑх илсе ҫӳреҫҫӗ.

Агенты Алвиша проводили по площади группы невольников — мужчин, женщин, детей, совершенно не беспокоясь о том, что они разлучают матерей и их детенышей.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Динӑн ашшӗ те, ав Матви, Дина амӑшӗнчен, Кӗҫенирен, икӗ ҫул аслӑ…

Вот и отец Дины, Матвей, на два года старше матери Дины, Ксении…

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Ӑҫта унта амӑшӗнчен иртме.

Да куда там, мать так и взовьется.

2 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

— Тахҫанах расна вырттарма хӑнӑхтармалла та — шӑпӑрлан, амӑшӗнчен шит те хӑпмасть вӗт.

Конечно, давно уж пора дочке отдельно спать, да ведь какая озорница — ни на шаг от матери.

1 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

— Ульянов Владимир Ильича, амӑшӗнчен, — терӗ те вӑл кантӑк умӗнчен кайрӗ.

— Ульянову Владимиру Ильичу, от матери, — сказала она и отошла от окна.

«Питех те кирлӗ» // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Ӑнланайман чухне Володьӑпа Аня халӗ те амӑшӗнчен ыйтаҫҫӗ-ха.

И до сих пор Володя и Аня в затруднительных случаях обращались к ней.

Пӗтӗм халӑх ӗҫӗ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Анне, эпӗ чӗрӗ, эсӗ ан хӑра, — тенӗ вӑл шӑппӑн, амӑшӗнчен каҫару ыйтнӑ пек.

Я жив, мама, ты не бойся, — сказал он тихо, виноватым голосом.

8. Арӑслан ури // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Тихонов, Н. Совет ҫыннин сӑн-сӑпачӗ: Ленинград калавӗсем / Николай Тихонов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1942. — 54 с.

Ҫапла вӗт, анне? — тесе ыйтнӑ вӑл пӗрре амӑшӗнчен.

Да, мама? — спросил он однажды мать.

8. Арӑслан ури // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Тихонов, Н. Совет ҫыннин сӑн-сӑпачӗ: Ленинград калавӗсем / Николай Тихонов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1942. — 54 с.

Саша хӑй Наташӑсен амӑшӗнчен, Дарья Сидоровнӑран, темӗншӗн именетчӗ пулин те, Ковалевӑсем патне ҫӳреме килӗштеретчӗ: Дарья Сидоровна — чӗмсӗртерех типшӗм хӗрарӑм, кунти больницӑра сестра пулса ӗҫлет.

Саше нравилось бывать у Ковалевых, хотя он почему-то стеснялся Наташиной матери, Дарьи Сидоровны, молчаливой худощавой женщины, работавшей санитаркой в местной больнице.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

— Сана та пулӑшар мар-и? — пӗр-пӗринчен ӑмӑртса ыйтрӗҫ вӗсем амӑшӗнчен; амӑшӗ ҫенӗх урайне ҫӑватчӗ, маччари эрешме каррисене шӑлса тасататчӗ.

— Может, тебе помочь? — наперебой предлагали они свои услуги матери, когда она скребла и мыла пол в сенях, обметала с потолка паутину.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

— Мӗн кулатӑн эсӗ? — ыйтрӗ Маруська амӑшӗнчен, ашшӗ пек кулса илсе.

— А ты чего? — по-отцовски усмехнувшись, спросила Маруська у матери.

45 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Амӑшӗнчен вӑл ниепле те уйрӑласшӑн пулмарӗ.

Он ни за что не хотел уходить от матери.

Иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Унӑн тӗнчипе те амӑшӗнчен хакли пулман.

Не было у него на свете никого дороже матери.

1 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

— Атте тухмарӗ-им? — пӑшӑрханнӑ сасӑпа ыйтрӗ Ильяс амӑшӗнчен.

— А отец разве не вышел? — обеспокоенно спросил он мать.

VII. «Ҫинҫе шывӗ сивӗ мар» // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Инҫетрен-и? — тесе ыйтрӗ Миша хӗрачаран, вӗсем унӑн амӑшӗнчен кӑшт каярах юлсан.

Издалека? — спросил Мишка девочку, когда они немного отстали от ее матери.

6. Ҫӗнӗ кун // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

— Сана килӗшет-и вӑл, анне? — ҫӗрмӗш хут та пулӗ ӗнтӗ, амӑшӗнчен ыйтать Тёма.

— Тебе он нравится, мама? — приставал Тёма по сту раз к своей матери.

Иванов // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней