Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Христофор (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Христофор атте пекех, вӑл сарлака ҫунатлӑ ҫӳллӗ шӗлепке тӑхӑннӑ, анчах шӗлепки унӑн улпутсем тӑхӑнаканни мар, хӑмӑртарах кӗҫҫерен йӑваласа тунӑскер, тӑрри те ун тӳрӗ мар, шӗвӗрленсе пырать.

Как и на о. Христофоре, на нем был широкополый цилиндр, но не барский, а войлочный и бурый, похожий скорее на усеченный конус, чем на цилиндр.

IV // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Егорушка ларса пыракан хыҫалти лав ҫумӗпе шур сухаллӑ мучи утать, Христофор атте пекех, хытанка та лутра вӑл, пичӗ кӑна хӗвелпе пиҫсе хӑмӑрланса ларнӑ, тата хӑй вӗҫсӗр тем ҫинчен шухӑшлать, пӗрре те кулмасть.

Около заднего воза, где был Егорушка, шел старик с седой бородой, такой же тощий и малорослый, как о. Христофор, но с лицом, бурым от загара, строгим и задумчивым.

IV // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

— Ляхсенчен урӑх мӗн кӗтейӗн, — терӗ Христофор атте.

— От ляха иного и ждать нельзя, — сказал о. Христофор.

IV // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

— Драницкая графиня ку, — кӳмене кӗрсе ларнӑ май пӑшӑлтатрӗ Христофор атте.

— Графиня Драницкая, — прошептал о. Христофор, полезая в бричку.

III // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

— Сирӗн сиятельствӑ, каҫарӑр, таса мар пирӗн кунта! — халь ӗнтӗ Кузьмичова та, Христофор аттене те асӑрхамасӑр, асаплӑн та пылаккӑн кулкаласа ахлатать Мойсей Мойсеич, хӑй ҫаплах, ӳксе саланса каясшӑн мар пулса, унталла-кунталла сулланкалать.

— Ваше сиятельство, извините, у нас не чисто! — стонал Мойсей Мойсеич с мучительно-сладкой улыбкой, уже не замечая ни Кузьмичова, ни о. Христофора, а только балансируя всем телом, чтобы не рассыпаться.

III // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Христофор атте, сарлака ҫунатлӑ шӗлепкине тытса, такама яланхи пек ҫемҫен те кулкаласа мар, хисеплӗн те чыслӑн пуҫ таять — пӗрре те килӗшмест ӑна ҫапла хӑтланни.

О. Христофор, держа широкополый цилиндр, кому-то кланялся и улыбался не мягко и не умиленно, как всегда, а почтительно и натянуто, что очень не шло к его лицу.

III // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

— Мӗн калаҫрӗ вӑл? — хӑраса ыйтрӗ Мойсей Мойсеич Христофор аттерен.

— А что такое? — испуганно спросил Мойсей Мойсеич о. Христофора.

III // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

— Темле арҫури пекех усал вӑл сирӗн, Мойсей Мойсеич, тур хӑтартӑрах! — кулса илчӗ Христофор атте.

— Какой-то он у вас бесноватый, Мойсей Мойсеич, бог с ним! — сказал с улыбкой о. Христофор.

III // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

— Эсӗ ухмах этем пулни халь ӗнтӗ хӑех лайӑх курӑнать, — ассӑн сывласа илчӗ Христофор атте.

— Вот и видно сейчас, что ты глупый человек, — вздохнул о. Христофор.

III // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

— Тӑхта… — чарчӗ ӑна Христофор атте.

— Постой… — перебил его о. Христофор.

III // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Христофор аттепе Кузьмичов пӗр-пӗрин ҫине пӑхса илчӗҫ.

О. Христофор и Кузьмичов переглянулись.

III // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Христофор атте Соломонпа калаҫать.

О. Христофор беседовал с Соломоном.

III // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

— Ҫук, Иван Иванович, — ассӑн сывласа ярать Христофор атте.

— Нет, Иван Иванович, — вздыхал о. Христофор.

III // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

— Ах, укҫа, укҫа! — кулкаласа ассӑн сывла-сывла ярать Христофор атте.

— Ах, деньги, деньги! — вздыхал о. Христофор, улыбаясь.

III // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Укҫи чӑнахах та питӗ нумай пуль, мӗншӗн тесен Христофор атте Варламов валли уйӑрса илнӗ ҫичӗ пин те сакӑрҫӗр тенкӗн ҫыххи, ытти мӗнпур ҫыхӑсемпе танлаштарсан, питӗ пӗчӗк курӑнать.

Денег, вероятно, было очень много, так как пачка в семь тысяч восемьсот, которую о. Христофор отложил для Варламова, в сравнении со всей кучей казалась очень маленькой.

III // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

— Пӗр тенкӗлӗх ҫыхӑсенче миҫешер? — ыйтрӗ Христофор атте.

— В рублевых пачках по скольку? — начал о. Христофор.

III // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

— Вӑхӑт пур чух атя, Христофор атте, шутлар, — терӗ вӑл.

— Пока время есть, давайте, отец Христофор, посчитаем, — сказал он.

III // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

— Мура кайтӑр хӗстернӗ сывлӑш! — ахӑлтатма чарӑнмасӑр, каллех кӑшкӑрчӗ Христофор атте.

— Бог с ним, с этим сжатым воздухом! — повторил о. Христофор, хохоча.

III // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Христофор атте пӗр самант куҫҫулӗ тухичченех чӗтрене-чӗтрене кулчӗ те ура ҫине тӑчӗ.

О. Христофор захохотал судорожно, до слез и поднялся.

III // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

— Путиш япала ҫав! — терӗ те Христофор атте аллине сулчӗ — Ман пата ҫапла пӗррехинче аслӑ ывӑл Гаврила хӑнана килчӗ.

— Потеха! — сказал о. Христофор и махнул рукой — Приезжает ко мне в гости старший сын мой Гаврила.

III // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней