Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Тумланасса (тĕпĕ: тумлан) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тумланасса та вӑл вӑрттӑн тумланнӑ, кам патӗнче ҫӗлетнине тата унӑн илем туйӑмӗсем мӗнле пулнине никам та пӗлмен, анчах вӑл, шукӑль тумланса ҫӳремен пулсан та, ыттисенчен яланах лайӑх пек курӑннӑ.

Она даже одевалась как-то украдкой — никто не знал, у кого она шьет и какие у нее вкусы, но, впрочем, выглядела она всегда лучше других, хотя и не модничала.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Тумланасса та начар тумланнӑ, — ах, ҫав тери начар!

Одета плохо, — ах, как плохо!

VI // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Тумланасса та чаплӑ тумланнӑ, пурте йӑл кулаҫҫӗ…

И одеты красиво, и все улыбаются…

1940-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Тӗрме ҫынни хӑйӗн тумтирӗпех пулнӑ пирки (тумланасса вӑл аван тумланнӑ), вӑл хӑйне ҫураки кампанине ирттерме килнӗ ответлӑ работник, тенӗ.

А так как узник ходил еще в своем и был одет весьма прилично, то он выдал себя за ответственного работника, приехавшего на посевную.

Параппанҫӑ кун-ҫулӗ // Леонид Агаков. Гайдар, Аркадий Петрович. Параппанҫӑ кун-ҫулӗ: повесть; вырӑсларан Л.Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1957. — 132 с.

Тумланасса тирпейлӗ тумланатчӗ, хаклӑ мар тумтирсем тӑхӑнатчӗ.

Одевалась опрятно, но просто.

Параппанҫӑ кун-ҫулӗ // Леонид Агаков. Гайдар, Аркадий Петрович. Параппанҫӑ кун-ҫулӗ: повесть; вырӑсларан Л.Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1957. — 132 с.

Тумланасса вӑл питӗ чаплӑ тумланнӑ.

Одевалась она изысканно.

VII // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Тумланасса спортсменла тумланнӑ — юбки сарлака, хӑй тӗттӗмрех кӑвак пурҫӑн майкӑпа, кӑкӑрӗ ҫинче урлӑ шурӑ йӑрӑм пур; пуҫне каҫӑртса тытать, хура куҫӗсем пысӑк, кулкаламаҫҫӗ, сӑмси кӗске те каҫӑр мар; ҫӑра ҫӳҫӗ хӑмӑртарах, ӑна хыҫалалла тураса янӑ та ҫавӑрса ҫыхнӑ.

Одета она была по-спортивному — в широкую темную юбку и в шелковую синюю майку с белой полосой на груди; голову она держала высоко, глаза у нее были большие, темные и серьезные, нос короткий, но не курносый; волосы, густые, с рыжинкой, были туго зачесаны назад и уложены на затылке.

VIII сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Тумланасса эпир, чӑнах та, чаплах тумланаймастпӑр, уншӑн пирӗн чун таса!..

Одеваемся мы, правда, не красно, зато совесть у нас чистая!..

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Тумланасса та аван тумланнӑ, галстукпа, — учитель пулмалла, е командировкӑна килнӗскер.

— И одет прилично, при галстуке; наверное, учитель или какой командировочный.

XXV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Пӗр темле ҫамрӑк ҫын, тумланасса хӑй ытла кӑйттӑ тумланнӑ, ҫынни ҫапах та интеллигентлӑ пек курӑнчӗ…

— Один странный молодой человек, довольно плохо одетый… Но, как мне показалось, интеллигентный…

IV. Каллех Марко патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пурне те вара хӑех, служанкӑсӑрах тӑвать, тумланасса та хӑех тумланать, — кун пек лайӑхрах та.

И все сама, без служанки, и одевается сама — это гораздо лучше.

XII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Тумланасса вара вӑл хӑйне тата илемлетсе ямалла тумланатчӗ, лайӑх кӗленчерен тунӑ стаканри эрех ҫапла илемлӗ курӑнать: кӗленче мӗн чухлӗ витӗр таса — эрехе те вӑл ҫавӑн чухлех таса кӑтартать, тӗс вӑл, хитре юрӑ кӗвви сӑмаха ҫӗкленӗ пекех, яланах эрехӗн шӑршипе тутине тата ырӑрах тӑвать, эпир ӑна чунӑмӑра кӑштах та пулин хӗвелӗн юнне парас тесе ӗҫетпӗр.

Она умела одеться так, что ее красота выигрывала, как доброе вино в стакане хорошего стекла: чем прозрачнее стекло — тем лучше оно показывает душу вина, цвет всегда дополняет запах и вкус, доигрывая до конца ту красную песню без слов, которую мы пьем для того, чтоб дать душе немножко крови солнца.

Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.

«Стрела» ун чухне Ленинграда 10 сехет те 20 минутра ҫитетчӗ, кӳршӗсем паҫӑрах коридора тухса пирус туртатчӗҫ, ахӑрнех вӗсем эпӗ тӑрса тумланасса кӗтнӗ пулӗ, эпӗ ҫаплах выртаттӑм-ха.

Тогда «стрела» приходила в Ленинград в 10.20, и соседи давно уже курили в коридоре — должно быть, ждали, когда я оденусь и выйду, а я всё лежала.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тумланасса капӑр тумланать, пӗрешки тимӗрӗ ҫинче те унӑн МРУЛ палли пур-ха, ку вӑл — аслӑ классенче вӗренекенсен представителӗ.

Он чисто одевался, даже носил ремень с пряжкой МРУЛ, то есть Московское Реальное Училище Лядова», и был представителем старших классов в школьном совете.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Шлепкисем хупланипе вӗсене пит-куҫра кураймарӑм та эпӗ, анчах тумланасса вара вӗсем, питӗ пӗлсе тумланнӑ: нимӗн те ытлашши ҫук вӗсем ҫинче.

Их лиц за шляпками я не разглядел, но они одеты были по строгим правилам лучшего вкуса: ничего лишнего!

Майӑн 11-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Хӗрарӑмсем пур, анчах вӗсемпе нумаях йӑпанаймӑн: вӗсем вистла выляҫҫӗ, тумланасса начар тумланаҫҫӗ, французла вара питӗ начар калаҫаҫҫӗ.

Женские общества есть; только от них небольшое утешение: они играют в вист, одеваются дурно и ужасно говорят по-французски.

Майӑн 11-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

«Епле-ха улпута чураран уйӑрса илеймӗн. Тумланасса та урӑхла тумланнӑ, калаҫасса та урӑхла калаҫатӑн, йыттуна та пирӗн пек йыхӑрмастӑн», — тенӗ Лиза.

«Да как же барина с слугой не распознать? И одет-то не так, и баишь иначе, и собаку-то кличешь не по-нашему».

Хресчен хӗрӗ — пике // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней