Поиск
Шырав ĕçĕ:
Бег-Агамалов ҫеҫ, Ромашовпа юнашар ларнӑ та, ҫилӗллӗн те тытӑнчӑклӑн мӑшлатаканскер, ҫул тӑршшӗпех пӗр сӑмах чӗнмерӗ.Только Бек-Агамалов, сидевший рядом с Ромашовым, молчал всю дорогу, сердито и сдержанно посапывая.
XIX // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Хӑвӑрттӑн варшӑнтарса кайрӗҫ Ромашовпа алӑк патнелле хӑшӗ-тӗр, ун ҫумӗпе хӗсӗнсе кӗрсе, ӑна, пакун вӗҫӗпе-и е тӳме пулчӗ-и, ыраттарса, питне юн тухмаллах чӗртерсе хӑварчӗ.
XVIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Вӑл айккинелле пӑрӑнчӗ, Ромашовпа юнашар чӳрече янахӗ ҫумне таянчӗ те пӑшалӗн автанне туртса лартрӗ.Он отошел в сторону, прислонился к подоконнику рядом с Ромашовым и взвел курок.
XVIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Акӑ вӑл Ромашовпа танлашрӗ те аллине карттусӗн сӑмси патне тытрӗ.Вот он поравнялся с Ромашовым и приложил руку к козырьку фуражки.
XV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
— Пит кирлехчӗ-им сире ҫавӑнпа ҫыхланмашкӑн? — ҫураҫтаруллӑн калаҫрӗ Веткин, Ромашовпа юнашар утнӑ май.— Охота вам было ввязываться? — примирительно заговорил Веткин, идя рядом с Ромашовым.
X // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Вӑйӑ ҫине Ромашовпа юнашарах Лещенко та тӗксӗммӗн тинкернӗччӗ, анчах ҫакӑнта ҫапла сехечӗ-сехечӗпе кичеммӗн ларма ӑна мӗнле вӑй хистенине ӑнланмашкӑн питех те йывӑрччӗ.
IX // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Вӑл чӳрече патне пычӗ, стена кӗтессине ҫамкипелен Ромашовпа юнашар тӗреленсе тӑчӗ те, ҫурхи каҫӑн ӑшӑ тӗттӗмнелле шухӑшлӑн пӑхса, чӗтӗренекен, тарӑн, витерӳллӗ сасӑпа калаҫма тытӑнчӗ:
V // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Хӑй калавне вӑл кашни хутӗнчех ҫӗнӗрен ҫӗнӗ хушусем кӗрте-кӗрте лартатчӗ те, юлашкинчен вара унӑн темле акӑш-макӑш тӗлӗнӳллӗ, шанса пӗтерме ҫук айванла та чӑн-чӑннипех кулӑшла юмах пулса каятчӗ, ку ӗнтӗ, паллах, Ромашовпа ун патне килсе ҫӳрекен подпоручиксене ниепле те килӗшмесӗр тӑма пултарайман.
III // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Йытӑ площадкинче эпир Ромашовпа калаҫнине вӑл вырӑнӗ-вырӑнӗпе вула-вула пачӗ.
Ҫиччемӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Анчах эпӗ ахаль ҫынах, ҫавӑнпа та: общество шӑпах вӑхӑтра Николай Антоныч Татариновран тасалнӑ пулсан, ӑна (обществӑна) Ромашовпа тертленме те кирлӗ пулман пулӗччӗ, тесе калас килчӗ манӑн.
Ҫиччемӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Ӗнтӗ тепле майпа ҫак ӗҫсем пӗр-пӗринпе ҫыхӑнса тӑратчӗҫ, мӗншӗн тесен йытӑ площадкинче Ромашовпа хам мӗн калаҫнине ҫырса илнин копине, Н-ра чухнех-ха, прокуратурӑна ярсаттӑм.
Ҫиччемӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Анчах ҫул уҫӑлсан, хайхи дрезинӑпах — ӗнтӗ мӗн тесен те Станислав хӗрӗсем ҫав дрезина патне ҫитеймен — ҫав дрезинӑрах мана ҫак виҫӗ мӑшӑр кӑвак куҫлӑ кил-йыш, манпа вӑтана-вӑтана сывпуллашса, Заозерье станцине ӑсатсан, каллех эпӗ санитарнӑй поезда ларсан, (хальхинче ӗнтӗ ку поезд лайӑх йышшиехчӗ, — ваннӑ та пурччӗ кунта, радио та, кӗнеке-хаҫат вуламалли вагон та пурччӗ), ҫӑвӑнса та тасалса, сурансене ҫӗнӗрен ҫыхтарса, суранлӑ урана медицина науки хушнӑ пек мачча ҫинелле тӑратса пынӑ чух, пӗтӗм Вӑтам Россия урлӑ иртсе, таҫта Киров хулин леш енне, каҫсенче ҫутӑ сӳнтермен лӑпкӑ тӗнчене ҫитсен, Ромашовпа ман хушӑра мӗн пулса иртнине тин аса илтӗм.
Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Е каймаллаччӗ ӗнтӗ манӑн, е Ромашовпа килӗшсе, ӗмӗрлӗхе ҫак катара тарса юлмаллаччӗ.Нужно было двигаться или согласиться с Ромашовым и навсегда остаться в маленькой осиновой роще.
Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Вара ҫак пӗчӗккӗ те нӳрлӗ ӑвӑс катинче Ромашовпа эпир иксӗмӗр кӑна тӑрса юлтӑмӑр.И мы с Ромашовым остались одни в маленькой мокрой осиновой роще.
Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Эпир тетӗп — хӗрсем те эпӗ, тата ҫула май пирӗнпе пӗрлешнӗ Ромашовпа икӗ салтак.Мы — то есть девушки, я, Ромашов и два бойца, присоединившиеся к нам по дороге.
Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Ромашовпа хайхи ачасем ҫав вӑхӑтра площадкӑсенче майсӑр ҫаврӑнса та стенасене перӗнкелесе тупӑк ҫӗклесе тухрӗҫ, картишӗнчи ҫунашка ҫине хучӗҫ.Ромашов с мальчиками снесли гроб и поставили его во дворе на салазки.
Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Санькӑна шурлӑх урлӑ ҫӗклесе пынӑ чух Ромашовпа лейтенант аллисене хӗреслетсе тытнӑ та Саня вӗсене мӑйӗнчен ыталанӑ.
Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Шӑлӗсене ҫыртса сывлатчӗ вӑл, куҫхупаххисем хушшипе куҫ шӑрҫи кӑштах курӑнатчӗ — ҫавӑн пекех ҫав Ромашов, ӑна пӗтӗм тӗнчипе те урӑх Ромашовпа арпаштарас ҫук!
Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
«Эсӗ Ромашовпа час-часах курнӑҫкалатӑн теҫҫӗ» тесе ыйтмасӑр аран чӑтса тӑтӑм.Нужно было сделать усилие, чтобы не спросить ее: «Я слышал, что ты часто встречаешься с Ромашовым?»
Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
- 1