Корпус чувашского языка

«…Расщепей. Унӑн картинисем совет тата тӗнчери кинематографин чи лайӑх произведенийӗсем хушшинче ялан хисеплӗ вырӑн йышӑнса тӑнӑ».

«…Расщепей. Картины его всегда занимали почетнейшие места среди лучших произведений советской и мировой кинематографии…»

17 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Сиксе тӑнӑ Котька чалкӑна салтса ячӗ, Расщепей мотор чӗртрӗ, вара «Фламмарион» ыйӑхлӑ шыв пырне — шлюзӑн камерине хуллен юхса кӗчӗ.

Вскочивший Котька отвязал чалку, Расщепей включил мотор, и «Фламмарион» тихо вошел в сонную заводь — наполненную камеру шлюза.

16 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпӗ шӑнса кайрӑм, каютана каялла кӗме тӑтӑм, анчах алӑка уҫсанах мана Расщепей тӗл пулчӗ, вӑл анаслакаласа тухать, вара мӗнпур шиклӗхӗм самант лӑпланчӗ: унпа чухне эп нимӗнрен те хӑрамастӑп.

Я зазябла, хотела пойти в каюту, но из нее навстречу мне поднялся, позевывая, Расщепей, и все мои страхи сразу прошли: с ним я ничего не боялась.

16 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Расщепей тепӗр стена ҫумӗнчи диван ҫинче ҫывӑрать, пӗр аллине пуҫ вӗҫнелле хунӑ, тӑрсан-тӑрсан ыйӑх тӗлӗшпе йынӑшса ярать.

Он спал на диване у другой стены, закинув одну руку за голову, и изредка еле слышно стонал во сне.

16 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Аван, Симочка, — калаҫать Расщепей, — ытарма ҫук аван.

— Все хорошо, — сказал Расщепей, — все, Симочка, великолепно.

16 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Расщепей стаканне ҫӗклерӗ.

Расщепей поднял стакан:

16 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Расщепей пӗр бутылка эрех кӑларчӗ, хӑйне пӗр стакан тултарчӗ, мана та курка ҫине пӑртак тумлатрӗ.

Расщепей достал бутылку вина, налил себе стакан и мне чуточку плеснул в чашку.

16 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Расщепей паян, епле те пулсан, юлашки шлюз урлӑ каҫса, Дмитров ҫывӑхне тухасшӑнччӗ, унтан Мускав тинӗсе патне анатри бьефа анасшӑнччӗ.

Расщепей хотел пройти последний шлюз, чтобы выйти к Дмитрову, а затем спускаться на нижний бьеф канала, к Московскому морю.

16 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Мӗне кирлӗ ку сана — пуҫ тулли асап кӑшӑлӗ? — ыйтрӗ Расщепей.

— А что это голова у тебя вся в терниях? — спросил Расщепей.

16 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Расщепей ӑна тӗрткелесе вӑратрӗ.

Расщепей растолкал его.

16 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Расщепей ҫӑмӑллӑн пӑрӑнса илчӗ, анчах ҫавӑнтах тӑп чарӑнчӗ, Катя, савӑнса кайса, ӑна ҫанӑран ярса илчӗ.

Расщепей ловко метнулся в сторону, но вдруг стал, Катя вцепилась в его рукав, торжествуя.

16 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Ҫӑлтӑрсем ҫунаҫҫӗ! — кӑшкӑрчӗ Расщепей, вара эпир тапса сикрӗмӗр.

— Звезды горят! — звонко крикнул Расщепей, и мы разбежались.

16 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Пирӗн пуҫлӑх, чарусӑр Расщепей, вут урлӑ ялт та ялт сике-сике каҫать.

Наш предводитель, неистовый Расщепей, с разбегу перемахивал через костер.

16 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Расщепей калама чарӑнчӗ.

Расщепей замолк.

16 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Чӗнмеҫҫӗ мурсем, — кулкалать Расщепей те.

— Не откликаются, — сказал Расщепей.

16 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Эй, Марс ҫинче, кам та пулин пур-и унта? — аллине рупӑрла тытса, пӗлӗтелле янӑратса кӑшкӑрчӗ Расщепей.

— Эй, на Марсе, есть кто? — сложив рупором ладони, громко крикнул в небо Расщепей.

16 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ачасем Расщепей тавра карах кӗпӗрленчӗҫ, пурте вӑл мӗскӗре кӑтартнине ун пӳрни вӗҫҫӗн курасшӑн.

Все обступили Расщепея, стараясь из-под его руки увидеть, что он показывает.

16 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Эпӗ-и? — Расщепей шухӑша кайса тӑчӗ, унтан шӑппӑн, анчах ҫирӗппӗн ответлерӗ: эпӗ хам ӗмӗре тата тепрер ҫула тӑсӑттӑм, ну, ан тив, ҫур ҫула кӑна пултӑр, анчах пӑртак та пулин тӑсӑлтӑрчче.

— Я? — Расщепей задумался, потом он тихо, но твердо сказал: — Я бы выхлопотал себе лишний годик жизни, ну, хоть полгодика, но наверняка.

16 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Ахаль мар ӑна вырӑссем «тӗллев» пӳрне теҫҫӗ те, — сӑмах хушрӗ Расщепей, шӗвӗр пӳрнине ҫӗклесе.

— Не случайно русские его Указательным называют, — сказал Расщепей и поднял палец.

16 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Расщепей юмахне ҫапла вӗҫлерӗ.

Так закончил Расщепей свою сказку.

15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950