Корпус чувашского языка

Ватӑ пулин те, пас тытнӑ евӗр шуралнӑ куҫхарши айӗн чӗрӗ те ӑслӑ куҫсем йӑлкӑшаҫҫӗ.

Помоги переводом

XXVI // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

Ик айккипе утӑ капанӗсем, пас тытнӑран чӗнтӗр карнӑ пек эрешленнӗ ҫӳҫе тӗмӗсем лара-лара юлаҫҫӗ.

Помоги переводом

7. Икӗ хурчка // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Иккӗшӗ те самаях ывӑннӑ, тарланӑ, куҫ харши таранах пас тытнӑ йӗлтӗрҫӗсене.

Помоги переводом

III // Юлия Силэм. Силэм Ю. Юр ҫинчи кӑвайт: повесть. — Шупашкар: КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви. 1990 — 64 с.

Вырӑнӗ, чӑнах та, юмахри евӗрех тӗлӗнмелле хитре-мӗн кунта: йывӑҫсене пас тытса лартнӑ, шурӑ-шурӑ теттесем ярӑмласа ҫакса тухнӑ тейӗн вӗсем ҫине.

Помоги переводом

II // Юлия Силэм. Силэм Ю. Юр ҫинчи кӑвайт: повесть. — Шупашкар: КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви. 1990 — 64 с.

Пас тытсан вӑрман кӑвакаратчӗ, Йӗлтӗртен юлатчӗ мӑшӑр йӗр.

Помоги переводом

«Ах, епле хитреччӗ ирхи шуҫӑм…» // Елизавета Илюшкина. «Сувар», 2010.01.15, 3№(837), 10 стр.

Рен нимӗн те курмасть, анчах хытӑ пас куҫӗсене хӑнӑхнӑ йӑлапа хупа-хупа илме кансӗрлет; ҫак ӗҫ вара — куҫӗсен пӗртен пӗр пурнӑҫӗ — кӑмӑлӗн йывӑр пусарӑвне кӑштах ҫемҫетет.

Рен ничего не видел, но иней мешал привычке мигать — что, будучи теперь единственной жизнью глаз, несколько рассеивало тяжелое угнетение.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 282–286 с.

Чӑнах та, ҫав тери сивӗтсе пӑрахрӗ, — шӑнса пасарнӑ куҫ харшисенчен ҫӑра пас таткисене суккӑр Рен самантсерен тенӗ пек хӑйпӑта-хӑйпӑта перет.

Действительно, мороз установился такой, что слепец Рен то и дело снимал с замерзших ресниц густой иней.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 282–286 с.

Шӑтарасла пӑхакан хӗсӗкрех хӑмӑр куҫӗ, йӗр йӗрленӗ ҫинҫе пӗркеленчӗксем ӳте кӑшт тӗксӗмлетеҫҫӗ, пӗрчӗн-пӗрчӗн пас тытнӑ пек шурала пуҫланӑ ҫӑра ҫӳҫӗпе мӑйӑхӗ вара, пачах урӑхла, — ҫутатаҫҫӗ.

Помоги переводом

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Аҫамӗ ҫийӗн сарлака кӑна, хӗрлӗ пиҫиххи ҫыхнӑ хресчен, пас тытнӑ ҫӑра куҫхаршине сиввӗн хӑпартса, ҫуна ҫинчен Бауман ҫине тинкерсе пӑхрӗ; вара Бауман сӑмах хушас тесе ҫӑварне уҫма ӗлкӗриччен, хӑйӗн ҫӑмламас та лутра ҫирӗп лашине пушӑпа пӗҫертсе илчӗ, тискеррӗн те хаяррӑн кӑшкӑрчӗ, — вара ҫуна малалла вӗҫтере пачӗ.

Крестьянин в армяке, запоясанный красным широким поясом, пытливо оглянул Баумана на ходу, подозрительно хмуря густые заиндевелые брови, и, раньше чем Бауман успел раскрыть рот, чтобы поздороваться и спросить, вытянул кнутом мохнатую, низкорослую, крепкую свою лошаденку, гикнул протяжно и дико, — сани пошли вскачь.

XXV сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Хӑҫантӑр хура ҫӳҫлӗ пулнӑскерӗн пуҫне халь «кӗмӗл пас» «тытнӑ», — хӑй ӳсӗмне кура чеченлӗх кӳрет хуҫине.

У черноволосой голова теперь «обволок» «серый иней» — придает хозяйке изящество по ее годам.

Ҫынна пурнӑҫ парнелекен вӑрӑм ӗмӗрлӗ // Шӑмӑршӑ хыпарӗ. «Шӑмӑршӑ хыпарӗ», 2021.09.24, http://shemursha-vesti.ru/linenew.php?id=890&text=news-publikacii

Анчах кун пек сӑмахсем Тарас Бульбӑна кӑмӑла каймарӗҫ, вӑл вара хӑйӗн ҫиллес куҫхаршийӗсене, ту тӳпемӗ ҫине тухса тулнӑ, ҫиелтен ҫурҫӗр енчи пек пас тытнӑ йывӑҫ тӗмӗсем пек хура-кӑвак куҫхаршийӗсене куҫӗсем ҫине аялах антарчӗ.

Но Тарасу Бульбе не пришлись по душе такие слова, и навесил он еще ниже на очи свои хмурые, исчерна-белые брови, подобные кустам, выросшим по высокому темени горы, которых верхушки вплоть занес иглистый северный иней.

VIII // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Пас ӳкнипе бухтӑна шап-шурӑ сӑн ҫапнӑ.

Бухта поседела от инея.

II сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

Чаппан ҫухине пас тытнӑ.

В чапане с заиндевелым воротником.

Хаклӑ хӑна // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

Шӑнса ларнӑ стенисем шартлатса ҫурӑлкалаҫҫӗ, мачча хӑмисем ҫинче ялтӑртатса тӑракан пас тытнӑ вырӑнсем сахаллансах пычӗҫ.

Промёрзшие стены потрескивали, на потолке всё меньше становилось белых искристых пятен.

Хаклӑ хӑна // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

Ҫанталӑк ҫилсӗр, тӗтреллӗ; тирек турачӗсем, хӑваран тата гаолян улӑмӗнчен тунӑ ҫатансем ҫинче мамӑк пек пас выртать.

Было туманно и безветренно; пушистый иней спокойно лежал на ветвях тополей, ивовых изгородях и плетнях из толстой гаоляновой соломы.

XX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Юр ҫанӑсем ӑшне, ҫуха хыҫне кӗрет, алӑсемпе урасем шӑнса кӳтрӗҫ, мӑйӑхсемпе сухалсем пас тытнипе шуралчӗҫ.

Снег набивался в рукава и за шиворот, руки и ноги коченели, усы и бороды покрылись инеем и стали седыми.

XI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Халӗ лачакисем вырӑнӗ-вырӑнӗпе шӑнса ларнӑ, йывӑҫсене пас тытса лартнӑ, вӑрмана тем ҫӳллӗш юр хывса лартнӑ.

Все завалено снегом, зима.

Полесье сӗм вӑрманӗнче // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

Пӗтӗмпех, кӗмӗлпе витнӗ пек, пас тытнӑ.

Всё было в инее, как в серебре.

«Ҫулу хӑрушӑ санӑн» // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Умлӑн-хыҫлӑн темиҫе курка вӗри чей ӗҫет те хӑмач пек хӗрелсе каять; хӑй пӗтӗмпех хӗп-хӗрлӗ, ҫухалӗпе куҫхаршийӗсем кӑна пас тытнӑ евӗрлӗн шап-шурӑ йӑлтӑртатса тӑраҫҫӗ.

Выпьет несколько кружек горячего чая — красный, как кумач, а борода, брови, шевелюра — белые, как снег.

Уяв парнисем // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

Йывӑҫсен турачӗсене, ҫуртсен чӳречисене хулӑн пас тытнӑ.

Густой иней облепил сучья деревьев, окна в домах.

Зоя // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.