Поиск
Шырав ĕçĕ:
— Хӑть чей те пулин ӗҫсе каймаллаччӗ сирӗн! — ахлатса ячӗ Настасья Петровна.— Да вы бы хоть чайку покушали! — простонала Настасья Петровна.
VIII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.
— Эп, Настасья Петровна, гимназие прошени патӑм ӗнтӗ, — залра вилнӗ ҫын выртнӑ чухнехи пек сасӑпа калаҫрӗ Иван Иваныч.
VIII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.
Аннӳне ан ман, Настасья Петровнӑна итле…
VIII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.
Настасья Петровна ассӑн сывласа ячӗ те куҫҫуллӗ куҫӗпе турӑшсем ҫине пӑхрӗ.Настасья Петровна глубоко вздохнула и заплаканными глазами поглядела на образа.
VIII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.
Настасья Петровна савӑнсах кайрӗ, сӑмавар лартма хатӗрленчӗ, анчах Иван Иваныч, питӗ васкаканскер, аллине сулчӗ те: — Чейпе-сахӑрпа аппаланса тӑма вӑхӑт ҫук пирӗн. Халех каятпӑр эпир! — тесе хучӗ.
VIII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.
Каҫхине вӑл каллех ҫав сӗтел хушшинчех ларчӗ, пуҫне алли ҫине тӗрентерсе, Настасья Петровна калаҫнине итлерӗ.А вечером он сидел опять за тем же столом и, положив голову на руку, слушал Настасью Петровну.
VIII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.
Настасья Петровна Егорушкӑна тепре ыталарӗ, пирӗшти тесе ачашларӗ, унтан сӗтел ҫине апат лартма пуҫларӗ.
VIII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.
— Ан ашкӑн, Настасья Петровнӑна итле…
VIII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.
— Мӗн каламаллине те пӗлместӗп ӗнтӗ, — йӗрес пек ассӑн сывла-сывла ячӗ Настасья Петровна.— Уж не знаю, как вам и сказать, Иван Иваныч! — плаксиво вздыхала Настасья Петровна.
VIII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.
— Чим-ха, эсир хӑвӑр Настасья Петровна мар-и?
VIII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.
— Сывӑ-и? — хӗрлӗ йытта патакпа хӑваласа кӑшкӑрчӗ Иван Иваныч та — Калӑр-ха, тархасшӑн, кунта пурӑнать-и Настасья Петровна Тоскунова?
VIII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.
— Настасья Петровна халь те хӑйӗн ҫуртӗнче пурӑнать-и вара? — ыйтрӗ вӑл.— Да нешто Настасья Петровна теперь в своем доме живет? — спросила она.
VIII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.
— Итле-ха, инке, — кӗтесре хӗвелҫаврӑнӑшпе груша сутакан карчӑк умӗнче чарӑнчӗ Иван Иваныч, — ӑҫта кунта Настасья Петровна Тоскунова ҫурчӗ?
VIII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.
— Калӑр-ха, тархасшӑн, — хапха ҫумӗнчи сак ҫинче ларакан пӗр пӗчӗк старикрен ыйтрӗ Иван Иваныч, — ӑҫта кунта Настасья Петровна Тоскунова ҫурчӗ?
VIII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.
— «Анатри Кӗҫӗн урам, Настасья Петровна Тоскуновӑна, хӑйӗн килӗнче».— «Малая Нижняя улица, Настасье Петровне Тоскуновой, в собственном доме».
VIII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.
Йӑмӑк мана кунта таҫта ун юлташӗ Настасья Петровна пурӑнать тесе каланӑччӗ, тен, ҫав хӗрарӑм Егора хваттере ярать.
VIII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.
— Тен, Настасья Борисовна, вӗсем кӑштах вӑтаннӑ пуль, ҫавӑнпа ытлашши иртӗнмен пуль.— Оттого, Настасья Борисовна, что, может быть, на самом-то деле были застенчивы, совестились.
XIV // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.
— Настасья Борисовна, сире каласа кӑтартма кӑмӑллӑ пулсан, эпӗ итлеме хавас.— Если для вас этот рассказ будет приятен, Настасья Борисовна, я рада слушать.
XIV // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.
— Настасья Борисовна, эсир пуҫлас текен калаҫу пеккисем пулнӑ ӗнтӗ манӑн.— Настасья Борисовна, я имела такие разговоры, какой вы хотите начать.
XIV // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.
— Эсир-и, Настасья Борисовна?
XIV // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.