Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Мичо (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Мичо бай аптраса ӳкрӗ, ун ытамӗнчен аран хӑтӑлса тухрӗ.

Мичо совсем растерялся и едва вырвался из его объятий.

VIII. Колчо хӗпӗртени // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Унтан, Мичо бая хыпашласа тупса, суккӑр ӑна тутинчен чуп турӗ, пит-куҫӗнчен, хӑлхинчен, хул пуҫҫинчен чуп турӗ те аллисемпе пӑвса илес пек ыталарӗ.

Наткнувшись на дядюшку Мичо, слепой принялся целовать его в губы, щеки, уши, плечо и, обхватив руками, чуть не задушил.

VIII. Колчо хӗпӗртени // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Мӗн пулчӗ вара, Колчо? — ыйтрӗ Мичо бай.

А что случилось, Колчо? — спросил Мичо.

VIII. Колчо хӗпӗртени // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Вӑл мар, — хирӗҫ пулчӗ Мичо, — суккӑр ҫавӑн пек васкаса чупма пултарать-и?

— Ты ошибся, — возразил Мичо, — разве может слепой бежать так быстро?

VIII. Колчо хӗпӗртени // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Тӗрӗсси тӗрӗсех ӗнтӗ, — терӗ Мичо бай та, — ҫылӑхӑмӑр пур ҫав-ха пирӗн, дипломати пирки сӳпӗлтетме юрататпӑр.

— Что правда, то правда, — признал Мичо, — есть у нас этот грешок, любим поболтать о дипломатии.

VII. Комитет // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Каласа пачӗҫ ӗнтӗ сана, — сӑмахӗ ун пирки тӑмасть-ха, — терӗ Мичо Бейзаде.

— Тебе уже объяснили — не об этом речь, — сказал Мичо Бейзаде.

VII. Комитет // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Пӗчӗк ача пек калаҫатӑн-ҫке, пачка, — пӳлчӗ ӑна, кӑмӑлӗ юлнӑ Мичо, вӑл та пире пулӑшмасан, мӗнле пултӑр вара?..

— Не будь младенцем, отче, — оборвал его Мичо, хмурясь, — может ли быть иначе?..

VII. Комитет // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Мичо кунта Мартын Задека ӑрӑмне ним тӗшмӗртмесӗр асне илчӗ.

Мичо подразумевал пророчество пресловутого Мартына Задеки, которому слепо верил.

VII. Комитет // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Эс тата хӑшне-пӗрне мантӑн-ха, — сасӑ пачӗ Мичо Бейзаде, — эсӗ Раҫҫей ҫинчен калама манса хӑвартӑн.

— Ты забыл еще кое о чем, — отозвался Мичо Бейзаде, — ты забыл сказать о России.

VII. Комитет // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫумӑра пула хальхинче лару Мичо байӑн садӗнче пулмарӗ, садра улмуҫҫипе ҫӳллӗ самшит йывӑҫҫи нумайччӗ, ҫынсем хуҫа пӳлӗмӗнче пуҫтарӑнчӗҫ.

Шел дождь, и на этот раз заседание состоялось не в саду Мичо — под яблонями и высокими самшитами, — а в комнате хозяина.

VII. Комитет // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӑл Мичо патне каять пуль тесе шухӑшларӗ Лалка, теплерен Рада каланӑччӗ ӑна, Колчо комитет ларӑвне пӗр сиктермесӗр ҫӳрет тенӗччӗ.

Очевидно, он идет к Мичо, решила Лалка, знавшая от Рады, что Колчо имеет свободный доступ на заседания комитета и никогда не пропускает их.

VI. Хӗрарӑм чунӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Колчо шӑпах Мичо Бейзаде патнелле пӑрӑнакан урампа иртсе пыратчӗ.

А шел он как раз по той улице, что вела к дому Мичо Бейзаде.

VI. Хӗрарӑм чунӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Лалка хӑй те Мичо арӑмне мӗнле куҫпа пӑхтӑр-ха, хӑй Стефчов арӑме иккенне мӗнле каласа пӗлтертӗр, ҫамрак та илемлӗ, ҫӑмӑлттай Соколовӑн шӑпине мӗншӗн пӗлесшӗн-ши тата тесе шухӑшлӗҫ, ӑна юрасшӑн пек пулса, хӑйне йӗркелӗхрен кӑларать, ятне ярать тейӗҫ…

Да и какими глазами будет она смотреть на Мичовицу, как скажет ей, что она, жена Стефчова, живо интересуется судьбой Соколова, молодого, привлекательного, но легкомысленного человека, и, стремясь быть ему полезной, презрела все приличия, все общепринятые нормы поведения…

VI. Хӗрарӑм чунӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫумӑр ҫапла чашлаттарса ҫунӑ чух вӑл Мичо арӑмӗ патне, — ӑна пӗлсех те каймасть-ҫке вӑл, — ҫавӑн патне хӑнана пыни килӗшмест те, Соколовшӑн юри пынӑ пек пулса тухать, ҫитменнине тата Мичопа Диамандиев килӗштереймеҫҫӗ, пӗрне пӗри кураймаҫҫӗ.

Идти в гости, да еще в такой дождь, к Мичовице, женщине малознакомой, муж которой в ссоре с ее отцом, слишком уж унизительно и неприятно.

VI. Хӗрарӑм чунӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Мичосем патне ҫитсе, Мичо арӑмӗ патне хӑнана пынӑ пек тӑвӗччӗ те пӗлтерсе тухса кайӗччӗ — вӗсем патне кайма аван мар, лайӑх мар, ӑссӑр тунӑ пекех пулса тухать.

Самой пойти к Мичо под предлогом визита к его жене и сказать ей все — неудобно, неприлично, почти безумно.

VI. Хӗрарӑм чунӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Соколов халь Мичо бай патӗнче ларура иккен, Лалка ҫавна та пӗлет.

Знала и о том, что Соколов сейчас на заседании у дядюшки Мичо.

VI. Хӗрарӑм чунӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пирӗн Мичо ҫуртне тапӑнса кӗмелле, хӑйсем канашлакан пӳлӗмрех тытмалла вӗсене, — пит те вырӑнлӑ пулать Пӗтӗм хучӗсемпе, протоколӗсемпе, докуменчӗсемпе тытмалла…

Нет, нужно совершить налет на дом Мичо и захватить их там, где они заседают, — так сказать, на месте преступления, зацапать их вместе с бумагами, протоколами и всякими документами…

V. Сутни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Мичо патӗнчен вӗсем кирек хӑҫан та тӗттӗм пулсан саланаҫҫӗ.

— От Мичо они уходят, когда совсем стемнеет.

V. Сутни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Мичо Бейзаде патӗнче.

— У Мичо Бейзаде.

V. Сутни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Паян каҫхине, Мичо бай патӗнче.

— Да, у дядюшки Мичо.

II. Соколов тухтӑрӑн чирлӗ ҫыннисем // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней