Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Мичо (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Лӑплан, Мичо, ун пек юрамасть! — лӑплантарчӗ вӗсене Уча тилмӗрнӗ сасӑпа.

Успокойся, Мичо, нельзя так! — успокаивал Уча.

8 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Мичо тӗрӗс каларӗ.

Мичо был прав.

XII. Пӗр пӑлханман хула историйӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Чӑн тусӑмсем Соколов, Попов, Редактор, Мичо бай — пурте вӗсем алӑ усса ларман эппин…

— Верные мои друзья: Соколов, Попов, Редактор, дядя Мичо — все они, значит, не сидели сложа руки…

IV. Ялав // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Акӑ ман престол, — терӗ Мичо бай, туппа утланса ларнӑ май.

— Вот мой престол, — сказал дядюшка Мичо, располагаясь на пушке.

XIV. Кӗпҫе патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Якатнӑ сарӑ хырӑмӗ ҫинче Мичо бай ҫырса хунӑ Оттаман империйӗн хӑрушӑ «менэ, факел, уфарсине» пур:

На гладком желтоватом брюхе этого зверя чернела каббалистическая фраза, написанная Мичо, страшное «менэ, текел, фарес» Оттоманской империи:

XIV. Кӗпҫе патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Мичо ун енне хӑй ҫӗнтерекен пек пулса пӑхса илчӗ.

Мичо смотрел победителем.

XIV. Кӗпҫе патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Мичо Бейзаде ҫак ӑрӑмӑн икӗ тупсӑмне те тӗшмӗртсе пачӗ.

Мичо Бейзаде объяснил двойной смысл пророчества.

XIV. Кӗпҫе патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Мичо тупӑ ҫине чавсипе тӗренчӗ, тупӑ кӗпҫин якатнӑ енне темӗн чӗркелеме тытӑнчӗ.

И, облокотившись на пушку, Мичо стал что-то царапать на ее гладкой поверхности.

XIV. Кӗпҫе патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Мичо пеналне кӑларчӗ те перипе чернил пуҫрӗ, хӑй каллех кӗсйинче тем шыраса пӑхрӗ.

И, вытащив пенал, Мичо окунул перо в чернильницу и опять стал рыться в кармане.

XIV. Кӗпҫе патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ак инкек, тетраде киле хӑварнӑ иккен, — кӳренсе каласа хучӗ Мичо.

— Эх, тетрадку дома оставил, — с досадой сказал Мичо.

XIV. Кӗпҫе патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Мичо бай хӑйӗн ҫанӑсӑр тумтир кӗсйине хыпашла пуҫларӗ.

И Мичо стал рыться в боковом кармане своей безрукавки.

XIV. Кӗпҫе патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Мичо чӑтса тӑраймарӗ.

Мичо вспылил:

XIV. Кӗпҫе патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Задека вӑл, Марко шӑллӑм, ыттисем пек мар, — хӗрсех хӑй сӑмахӗ ҫине тӑчӗ Мичо.

— Задека, брат Марко, не то что другие! — с жаром возразил Мичо.

XIV. Кӗпҫе патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Мичо каллех Мартын Задека ӑрӑмланине Марко тавҫӑрса илчӗ.

Марко понял, что Мичо снова намекает на пророчества Мартына Задеки.

XIV. Кӗпҫе патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Мичо чӑтса тӑраймарӗ.

Мичо вспыхнул.

XIV. Кӗпҫе патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Пӑлхав хускатнӑ чух пӗр саманта ҫеҫ тытӑнса тӑрас пулсан та Бяла Черквана калама ҫук намӑс пулать! — терӗ Мичо бай.

— Стыд и срам будет для Бяла-Черквы, если она хоть на миг замешкается с восстанием! — горячо воскликнул Мичо.

XIV. Кӗпҫе патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Айванла-и, ҫук-и, мӗн пулассинчен иртме ҫук ӗнтӗ, — татса хучӗ Мичо.

— Безумие не безумие, а чему быть — того не миновать, — отрезал Мичо.

XIV. Кӗпҫе патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Шӑлан пуҫтарса пӗтернӗ хыҫҫӑн пулма кирлӗ, — хӑй шухӑшне каласа хучӗ Мичо.

Чтобы хоть розы успеть собрать, — предположил Мичо.

XIV. Кӗпҫе патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Сана мӗн кирлӗ кунта Ганчо? — ыйтрӗ унран Мичо.

— Чего тебе здесь надо, Ганчо? — спросил его Мичо.

XIV. Кӗпҫе патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Хамӑрӑннисенчен пӗри, — сӑмах хушрӗ Мичо, хапха умне пӗлнӗ ҫынсене кӑна кӗртме хушнӑччӗ ачана, ҫавна Мичо та пӗлсе тӑратчӗ.

— Кто-то из наших идет, — промолвил Мичо, знавший, что пареньку было приказано пропускать только своих.

XIV. Кӗпҫе патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней