Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Михалаки (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Михалаки, эс ак ҫакна пӗлнӗ пул: шӑхличпе параппан мӗн чухлӗ тӑнине шутлакан ҫын нихҫан та туй ирттереймест!

— Михалаки, кто прикидывает, во что обойдется свирель и барабан, тому свадьбы не сыграть!

XIV. Кӗпҫе патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Каярахпа, мункун вӑхӑтӗнче, кофейньӑра чухне-ха, и-и, эпир ирӗклӗхе тухиччен нумай хура-шурне курса ирттермелле пулать те, кайран та тата темӗн пулас пур, тесе каланӑ хушӑра Марко та чӗнмесӗр чӑтса тӑраймарӗ, Михалаки Алафрангов енне пӑхса, вӑл пит те ӑнланмалла ҫапла каласа хучӗ:

Наконец в один пасхальный день, когда в кофейне завязался разговор об огромных препятствиях, лежащих на пути освободительного движения и грозных последствиях, к которым оно, быть может, приведет, Марко, обращаясь к Михалаки Алафранге, выразительно проговорил:

XIV. Кӗпҫе патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Община тата хӑй енчен, шкулсене пӑхса тӑракансемпе килӗшмесӗрех, Радӑна та вӑл саккуна хирӗҫ тӑраканӑн тусӗ тесе, шкул ӗҫӗнчен кӑларса ячӗ, Михалаки Алафрангов вара, вӗренекенсене вӗри шухӑшран «сӗврӗлтерес» тесе, арҫын ачасен шкулне хуптарчӗ.

Община, со своей стороны, наперекор мнению попечителей, поспешила выгнать из школы Раду, как возлюбленную крамольника, а Михалаки Алафранга предложил временно закрыть мужское училище, чтобы его «проветрить».

I. Бяла Черква // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тӗттӗм те пулчӗ, Стефчовпа Михалаки тата пӑртак пӑшӑлтаткаларӗҫ те унтан уйрӑлса кайрӗҫ.

Уже настала ночь, Стефчов и Михалаки пошептались еще немного и разошлись в разные стороны.

XXI. Хур кӑтартма хӑтланни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Михалаки ҫавӑнтах Стефчов аллине чӑмӑртарӗ.

И Михалаки пожал руку Стефчову.

XXI. Хур кӑтартма хӑтланни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Кала, каласа пар бее: патшалӑха тем пек пулӑшнӑ пулӑттӑн, — нимӗн те пулман чухнехи пек каларӗ Михалаки, пасарта пулӑ сутаҫҫӗ те, хакне кайса пӗлмӗн-ши, тенӗ пек тухрӗ унӑн сӑмахӗ.

— Расскажи, расскажи бею: окажешь большую услугу обществу, — повторил Михалаки совсем просто и естественно, так же, как сказал бы Стефчову, что на базаре появилась хорошая рыба, и посоветовал бы купить ее.

XXI. Хур кӑтартма хӑтланни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пиперковски урамра ӑна Михалаки Алафрангов тӗл пулчӗ.

На Пиперковой улице ему повстречался Михалаки Алафранга.

XXI. Хур кӑтартма хӑтланни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Михалаки Краличе шкултан кӑларасшӑн пулчӗ, анчах ыттисем ӑна хӳтӗлерӗҫ.

Михалаки предложил уволить Кралича, но остальные встали на его защиту.

XXI. Хур кӑтартма хӑтланни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Енчен Стефчов вырӑнӗнче Михалаки Алафрангов пулнӑ пулсан, Алафранговӗ ним шутласа тӑмасӑрах хӑй тӑшманне сутнӑ пулӗччӗ, ҫавна вӑл ырӑ ӗҫ турӑм-ха тесех шухӑшланӑ пулӗччӗ.

Будь на месте Стефчова Михалаки Алафранга, он совершил бы предательство со спокойной совестью, уверенный в том, что делает доброе дело.

XXI. Хур кӑтартма хӑтланни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Михалаки, француз чӗлхипе экзамен ирттерӗп тесе, халь хушнӑ ӗҫрен пӑрӑнчӗ.

Михалаки отказался, заявив, что будет экзаменовать по французскому языку.

XI. Рада пӑшӑрханӑвӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Аслӑ учитель акӑ Михалаки Алафрангова кӗнеке тӑсрӗ те хӗрачасенчен ыйтса пӗлме хушрӗ.

Главный учитель протянул учебник Михалаки Алафранге и предложил ему задавать вопросы ученицам.

XI. Рада пӑшӑрханӑвӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Михалаки яланхи пекех кӑшт маларах ӳпӗнсе пит чипер ларса тӑчӗ, Смион хаджи вара ҫӑварне те карса пӑрахрӗ, Дамянчо ҫиҫӗмӗн хӑвачӗ хӗл кунӗнче те ялкӑшни ӑна пӗтӗмпех ҫапса хуҫрӗ пулмалла.

Но Михалаки сидел все также важно, слегка наклонившись вперед, а Хаджи Смион раскрыл рот, пораженный сокрушительной силой Дамянчевой молнии, сверкавшей посреди зимы.

VIII. Юрдан чорбаджи патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Михалаки Алафрангов та сӑмаха хутшӑнчӗ:

В разговор вмешался Михалаки Алафранга:

VIII. Юрдан чорбаджи патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Михалаки куҫ харшине пӗрӗнтерсе илчӗ, тарӑн шухӑша кайнӑ пек пулчӗ, каярахпа тин сӑмахӗсене тӑсса калама тытӑнчӗ:

Михалаки нахмурился, глубокомысленно помолчал и, наконец, произнес, растягивая слова:

VIII. Юрдан чорбаджи патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Михалаки, — Алафранговран ыйтрӗ тӑхлачи.

— Михалаки, — обратилась сватья к Алафранге.

VIII. Юрдан чорбаджи патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Иванчо Йота ҫавна Михалаки Алафрангов тесе чӗнес вырӑнне хӑй мӑйӗпе, пур пӗрех пуль-ха тесе, ӑна халӑх ҫинчен Михалаки Алафрангов тесе икӗ хут та чӗннӗ, тет те, ҫавӑншӑн вӑл ӑна тахҫанччен каҫармасӑр ҫӳрерӗ.

Он много лет был в ссоре со своим соседом Иванчо Йотой, который дважды назвал при людях Михалаки Алафрангу Михалаки Малафранзой, полагая, что это одно и то же.

VIII. Юрдан чорбаджи патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫав енчен илсен ӗнтӗ Михалаки пит чӑркӑш ҫын.

В этом отношении Михалаки был очень придирчив.

VIII. Юрдан чорбаджи патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫавсене вӑхӑтлӑха та манман Михалаки сӑмсине халь те пулин каҫӑр тытать, мӑнаҫланма та пӑхать, калаҫнӑ чухне васкамасть вӑл, хӑйне никама та «Михал бай» тесе чӗнтермест, апла чӗнсен хӑйне Михаил стражникпе пӑтраштарасран йӗрӗнет.

Не забывая об этом ни на минуту, Михалаки задирал нос, держался высокомерно, говорил важно и никому не разрешал называть себя «дядя Ми-хал» — из боязни, как бы его но спутали с Михалом стражником.

VIII. Юрдан чорбаджи патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Михалаки хӑйӗн «Алафрангов» хушаматне тивӗҫлипех йышӑннӑ темелле: пӗр вӑтӑр ҫул ӗлӗкрех вӑл хулара шӑлавар вырӑнне пуринчен малтан брюки тӑхӑнса ҫӳреме тытӑнчӗ, французла калаҫам пек туса та вӗҫкӗнленет.

Михалаки получил прозвище «Алафранга» вполне заслуженно: лет тридцать назад он первый в городе начал носить брюки вместо шаровар и щеголять французскими словечками.

VIII. Юрдан чорбаджи патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хаджи Павлин, Юрдан хӑтӑшӗ, ахӑлтатма чарӑнмасӑрах калакпа ҫиет, калакне вӑл Алафрангов Михалаки умӗнчен илнӗ те, лешӗ, ҫапла сӗмсӗрленсе хӑтланнӑшӑн ҫилле хывнӑскер, енчен енне салхуллӑн пӑхкаласа ларать.

Хаджи Павлин, сват Юрдана, тоже хохотал не переставая и ел вилкой, взятой из прибора Михалаки Алафранги, а тот, рассерженный такой неучтивостью, хмуро озирался по сторонам.

VIII. Юрдан чорбаджи патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницы:
  • 1

Сайт:

 

Статистика

...подробней