Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Лукичпа (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Халь кӑна эп Владимир Лукичпа калаҫрӑм.

Помоги переводом

5 // Николай Мартынов. Мартынов Н.А. Пурнӑҫ урапи: калавсемпе повеҫсем / Б.Б. Чиндыков пухса хатӗрленӗ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2017. — 416 с. — 35-61 с.

Ӗҫ пӳлӗмне кӗрсен Хыркассине шӑнкӑравларӗ, ял совет председателӗпе Владимир Лукичпа калаҫрӗ:

Помоги переводом

5 // Николай Мартынов. Мартынов Н.А. Пурнӑҫ урапи: калавсемпе повеҫсем / Б.Б. Чиндыков пухса хатӗрленӗ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2017. — 416 с. — 35-61 с.

Дмитрий Лукичпа пӑхрӑмӑр та – пырӗнче абцесс.

Помоги переводом

Яланах районшӑн ӗҫленӗ // В.КОЖАНОВ. http://putpobedy.ru/publikatsii/10812-ya ... nsh-n-clen

Ачасем хӑйсем вара профессора, Степан Лукичпа Палюк мучие шкула килсе кайӑксем ҫинчен каласа панӑшӑн тав турӗҫ.

Помоги переводом

Шавлӑ пуху // Герасим Харлампьев. Харлампьев, Г. Д. Утарта: пӗчӗк калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1964. — 84 с. — 19–21 с.

Икӗ кун хушши Иван Лукичпа тайгара ҫӳренӗ хыҫҫӑн, Ковшов шуралнӑ ҫӳҫ пӗрчисемпе таврӑннӑ.

Из тайги, после двухдневных странствий в дебрях на пару с Иваном Лукичом, Ковшов вышел с седой прядью в волосах.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Вӑл вӑрҫӑчченхи ҫулсене аса илчӗ: ун чухне колхозра Алексей Лукичпа ытти коммунистсем ӗҫлетчӗҫ, ун чухне пӗр ҫемье пекех пӗтӗҫӳллӗ, ҫирӗп чӑмӑртаннӑ парторганизаци пурччӗ.

Ему вспоминались довоенные годы, когда в колхозе работали и Алексей Лукич и другие коммунисты, когда была сплоченная, слитная, как одна семья, партийная организация.

3. Вӗрен-кантра // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Райисполком председателӗ пулма Бойченко Сергее сӗннӗренпе икӗ уйӑх ытла иртнӗ ӗнтӗ, вӑл вӑхӑтра Сергей шухӑшласа пӑхма та, хӑй хисеплекен ҫынсемпе — генералпа та, дивизи политотделӗн начальникӗпе те калаҫса пӑхнӑ, Федор Лукичпа та, Кондратьевпа та калаҫнӑ, ашшӗ-амӑшӗнчен те канаш ыйтнӑ, Саввӑпа та, Ҫеменпе те, Анфисӑпа та калаҫма ӗлкӗрнӗ, — ҫавах та ун пурнӑҫӗнче ҫак пысӑк улшӑну ытла та хӑвӑрт, кӗтмен ҫӗртен килсе тухнӑ пек туйӑнчӗ…

И, несмотря на то, что прошло уже более двух месяцев, как Бойченко предложил Сергею стать председателем райисполкома, несмотря на то, что за это время Сергей успел обдумать сам и узнать мнение таких авторитетных для него людей, как генерал и начальник политотдела дивизии, разговаривал об этом и с Федором Лукичом, и с Кондратьевым, спросил совета у отца и матери, наконец, у Саввы и Семена, — все же Сергею казалось, что такое большое событие в его жизни произошло слишком быстро и как-то неожиданно…

XXX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Вӑл пире пулӑшмасан, вара тем тумалла, мӗншӗн тесен Федор Лукичпа кун чухлӗ йывӑҫ ҫинчен калаҫмалли те ҫук…

Если он нам не поможет, тогда я и не знаю, как нам быть, ибо с Федором Лукичом насчет такого количества леса и говорить нечего…

XI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Вӑл Федор Лукичпа Усть-Невинскинчен пуҫласа Кубань шывӗн тури вӗҫнелле кайнӑ чух чылай станицӑсем, хуторсем курчӗ: ку станицӑсем, ку хуторсем пӗрре те ӗлӗкхи пек мар иккен, — нимӗҫ урса ҫӳренӗ йӗрсем питӗ палӑрса тӑраҫҫӗ.

Он проехал с Федором Лукичом от Усть-Невинской вверх по Кубани, видел станицы и хутора, не похожие на те, какими он знал их раньше, — еще свежи были следы фашистского нашествия.

IX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ҫак сасса урӑх ҫын илтес пулсан, ҫак кунсенче Федор Лукичпа Сергей ҫав хӗре шыраса ҫӳренӗ, урӑх нимӗн те туман, темелле.

Сказано это было таким тоном, точно все эти дни Федор Лукич и Сергей были заняты безуспешными поисками девушки.

VI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Сергей машинӑран тухрӗ те Федор Лукичпа Ванюшӑна алӑ пачӗ.

Сергей вышел из машины и пожал руку Федору Лукичу и Ванюше.

VI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Халӗ мӗн казак темелӗх пур ӗнтӗ пирӗн ывӑлсене, — терӗ Тимофей Ильич, хӑйӗн черккине Федор Лукичпа шаккаса.

— Какие там теперь из наших детей казаки, — заговорил Тимофей Ильич, чокнувшись с Федором Лукичом.

II сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Евсей Нарыжный часах ӳсӗрӗлсе кайса, хӑйӗн турилкки ҫине ҫӗрулми иле-иле хучӗ, ҫав самантра вӑл чӑх урине те ҫаклатса илчӗ; вӑл Федор Лукичпа вӑрҫӑ ҫулӗсенчи йывӑр вӑхӑтра та ӗҫлеме ҫӑмӑл пулни ҫинчен хӗрӳллӗн калаҫрӗ; куҫӗсем унӑн пӗрмаях ачашшӑн хупӑна-хупӑна илчӗҫ.

Евсей Нарыжный, быстро захмелев, подбавлял себе в тарелку картошки, зацепив при этом куриную ножку, горячо доказывал, что с Федором Лукичом даже в трудное военное время работать было легко; глаза его все время ласково жмурились.

XXI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Федор Лукичпа Головачев тенкел ҫинче сулхӑнта лараҫҫӗ.

Федор Лукич и Головачев сидели в холодке на лавочке.

XIX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Правлени ларӑвӗсем пулса иртекен тӗттӗмрех пӳлӗмре Яков Лукичпа кладовщик шашкӑлла выляҫҫӗ.

В полутемной комнате, где обычно происходили заседания правления, Яков Лукич и кладовщик играли в шашки.

XVII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Лукичпа ҫыхлансан ҫапла вӑл.

Так-то с Лукичом связываться.

X сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Ҫав офицерсем хӑйсене пытарса усракан Яков Лукичпа тата Шырланпуҫри ытти казаксемпе пӗрле хӑҫан восстани пуҫлама, турра курайман совет влаҫне хӑҫан сирпӗтме шутланине карчӑксен питӗ пӗлес килнӗ.

Старухам не терпелось узнать, когда офицеры, с помощью приютившего их Якова Лукича и других гремяченских казаков, начнут восстание и свергнут безбожную Советскую власть.

II сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Юманӑн тачкӑшне пӑхсан, вӑл Яков Лукичпа пӗр тантӑш теме пулать, ҫавӑнпа та Яков Лукич, ывӑҫ тупанӗ ҫине суркаласа илчӗ те, касма пӳрнӗ йывӑҫа шеллесе, ун ҫине салхуллӑн пӑхса тӑчӗ.

Судя по толщине ствола, дуб был почти ровесником Якова Лукича, и тот, поплевывая на ладони, с чувством сожаления и грусти взирал на обреченное дерево.

40-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Лятьевский картишне тухсан тин Яков Лукичпа сывпуллашрӗ, ун аллине икӗ хут укҫа тыттарчӗ.

Лятьевский уже на базу простился с Яковом Лукичом, сунул ему в руку две бумажки.

27-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Вӑл Яков Лукичпа пӗр вӑхӑтрах ура ҫине тӑчӗ те ӑна ҫӑвар уҫма та памасӑр, ҫапла ыйтрӗ:

Он встал вместе с Яковом Лукичом и, не дав ему слова вымолвить, спросил:

27-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней