Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Лизӑшӑн (тĕпĕ: Лиза) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тата темиҫе кун иртнӗ те, вара Лизӑшӑн хӑй йӑнӑшни паллӑ пулса тӑнӑ.

Помоги переводом

11. Иртнӗ ҫуркунне // Леонид Агаков. Чаковский А. Б. Инҫетри ҫӑлтӑр ҫути: повесть / А. Б. Чаковский ; вырӑсларан Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1966. — 275 с.

Лизӑна ҫакӑн пек туйӑннӑ: Виктора вӑл ачашӑн тата Лизӑшӑн кирлӗ пек тӑрӑшма пултарайманни пӑшӑрхантарать, ҫав пӑлхатать.

Помоги переводом

11. Иртнӗ ҫуркунне // Леонид Агаков. Чаковский А. Б. Инҫетри ҫӑлтӑр ҫути: повесть / А. Б. Чаковский ; вырӑсларан Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1966. — 275 с.

Лизӑшӑн хуть те ӑҫта кайсан та пур пӗр пулнӑ, унӑн Виктора ҫеҫ итлес килнӗ.

Помоги переводом

11. Иртнӗ ҫуркунне // Леонид Агаков. Чаковский А. Б. Инҫетри ҫӑлтӑр ҫути: повесть / А. Б. Чаковский ; вырӑсларан Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1966. — 275 с.

Лизӑшӑн Аня тӑван амӑшӗнчен те хаклӑрах пулчӗ.

Для Лизы Аня оказалась дороже родной матери.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Олеся кирек мӗнле хӗрарӑм пулсан та Лизӑшӑн вӑл амӑшӗ.

Какой бы женщиной не была Олеся, она все же мать для Лизы.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Пӗрлешес умӗн Лизӑшӑн тӑван амӑшӗ вырӑнӗнче пулма шантарчӗ пулин те хӑйне «анне» тесе чӗннине кӗтсе илеймерӗ.

Несмотря на то, что Лиза перед женитьбой обещала считать ее за родную мать, она все еще не дождалась, когда ее назовут «мамой».

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Пӗр япала анчах Лизӑшӑн чӑрмав пулса тӑнӑ: вӑл карташ тӑрӑх ҫара уран утса пӑхма тытӑннӑ, анчах та курӑк унӑн ачаш урине ыраттарнӑ, хӑйӑрпа чул ҫине вӑл ниепле те пусма пултарайман.

Одно затрудняло Лизу: она попробовала было пройти по двору босая, но дерн колол ее нежные ноги, а песок и камушки показались ей нестерпимы.

Хресчен хӗрӗ — пике // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

Страницы:
  • 1

Сайт:

 

Статистика

...подробней