Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Ганс сăмах пирĕн базăра пур.
Ганс (тĕпĕ: Ганс) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Репин сӑмахсене тӗплӗн йӗркелесе ыйтать, Ганс пуҫне кӑштах пӗр еннелле чалӑштарса итлет.

Репин спрашивает, старательно подбирая слова, Ганс слушает, слегка наклонив голову набок.

35 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Вӑл Ганс, салхуланса, Андрее тем ҫинчен ӑнлантарма тытӑнать.

И тогда Ганс начинает что-то хмуро объяснять Андрею.

35 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Ганс ҫапла каларӗ: унран нимӗн те ыйтса пӗлме кирлӗ мар.

— Ганс говорит: не расспрашивайте его, не надо расспрашивать.

35 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Малтанхи кунсенчех Ганс Петькӑпа Эрвин мӗнле калаҫнине курнӑ та Репина васкасах темскер калама тытӑннӑ.

В один из первых же дней Ганс тревожно присмотрелся к их беседе и стал торопливо говорить что-то Репину.

35 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Ганс Бюхнер, — тет вӑл, мана куҫран пӑхса.

— Ганс Бюхнер, — говорит он, глядя мне в глаза.

35 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Фриц, е Ганс вӗсен унта.

Ихний Фриц или там Ганс какой.

Пӗр тӑвансем // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 219–229 с.

Ганс, их денке…

— Ганс, их денке…

XVII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

— Алла, Ганс, — терӗ лӑпкӑн кунталла ҫывхарса килекенни, Хаецкий вӑл утнӑ майӑн кӗсйинчен хунар кӑларнине илтрӗ.

— Алло, Ганс, — спокойно сказал тот, кто приближался, и Хаецкий слышал, как он достает на ходу фонарик.

XVII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Ганс, хӑй ҫуралнӑ ҫӗршывне курасшӑн ытла та тунсӑхланӑ пирки, пичче темӗн пек ӳкӗтлерӗ пулсан та, Гамбургран тухса кайрӗ, пирӗншӗн калама ҫук хаклӑ ӗҫ тунӑ, вилӗмрен те ҫӑлса хӑварнӑ шанчӑклӑ ҫын хӑйне тивӗҫлипех тав тума май памарӗ.

Несмотря на его просьбы, Ганс покинул Гамбург; человек, которому мы были обязаны всем, не дал возможности отблагодарить его; исландец почувствовал тоску по родине.

XLV сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Анчах, ҫапах та, Ганс та пӗрлех пулнипе тата Исландирен илнӗ хӑш-пӗр хыпарсене пула, общество ҫак ӗҫ ҫине пыра-киле урӑхларах пӑха пуҫларӗ.

Однако благодаря присутствию Ганса и некоторым известиям, полученным из Исландии, общественное мнение постепенно переменилось.

XLV сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Кунта Ганс хӑйне вунвиҫҫӗмӗш эрнере ӗҫленишӗн укҫа тӳлесе татма ыйтрӗ.

Тут Ганс потребовал плату за тринадцатую неделю своей службы у нас.

XLIV сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

— Стромболи, — терӗ те кӗтӳҫӗ ачи, Ганс аллинчен вӗҫерӗнсе хир тӑрӑх, оливка пахчи витӗр тара пачӗ.

— Stromboli, — ответил пастушок, вырвавшись из рук Ганса и скрываясь в оливковых рощах.

XLIV сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Ганс ӑна хӑваласа ҫитрӗ те каялла ҫавӑтса килчӗ, вӑл темӗн пекех тапаланса кӑшкӑрать.

Но Ганс погнался за ним и привел его назад, несмотря на его крики и сопротивление.

XLIV сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Ганс нимӗн шухӑшламасӑр куҫӗсене хупкаласа тӑрать; пичче те ҫак калама ҫук илемлӗ ҫӗршыв ҫине ӑнланаймасӑр пӑхать.

Ганс был равнодушен ко всему, а дядюшка смотрел вокруг, не чувствуя красоты пейзажа.

XLIV сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Ганс йӑнӑш калать, — терӗм эпӗ ура ҫине тӑрса.

— Ганс ошибается, — сказал я, поднимаясь.

XLIV сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

— Nej, — терӗ Ганс.

— Nej, — ответил Ганс.

XLIV сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Вулкан кратерӗн айккинчи стени тӑрӑх анаталла каска пек ҫавӑрӑнкаласа аннӑ чухне Ганс мана тытса илсе вилӗмрен хӑтарнӑ.

Ганс спас меня от верной гибели, когда я чуть не соскользнул в жерло кратера.

XLIV сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Ганс тытман пулсан, эпӗ гранит стенисем ҫумне перӗнсе пуҫӑма та салатнӑ пулӑттӑм.

Если бы не рука нашего Ганса, я разбил бы череп о гранитную стену.

XLIII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Ганс хӗвеланӑҫӗ енче ҫуралса ӳснӗ пулсан та, хӗвелтухӑҫӗ енче пурӑнакан ҫын пек йӑвашшӑн шухӑшлать.

Ганс, уроженец крайнего Запада, размышлял с фаталистическим смирением обитателей восточных стран.

XLII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

— Fortraftig! — тесе хучӗ Ганс фляжкӑран эрех ҫӑтса.

— Fortrafflig! — произнес Ганс, глотнув из фляжки.

XLII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней