Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Гаврик (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Гаврик та, Мотя та, Мотя амӑшӗ те, халӗ пӗтӗм вӑхӑта тинӗс хӗрринче ирттерекен Петя та, пурте часах аслашшӗ вилессине пӗлеҫҫӗ.

И Гаврик, и Мотя, и Мотина мама, и Петя, проводивший теперь почти все время на море, — все знали, что дедушка скоро умрет.

XLIII. Парус // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Акӑ пӗринче Петя тинӗс хӗррине Гаврик патне хӑнана кайрӗ.

И вот однажды Петя отправился на море, в гости к Гаврику.

XLII. Куликово уйӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Халӑх хушшинче сархайнӑ шӑлавар, якорьлӑ моряк картузӗ тӑхӑннӑ ача курӑнсанах, Петя, ҫынсене сирсе, ун патнелле чупать, Гаврик пӗлтӗрхи мӑнкунта ҫаван пек тумтирпе ҫӳренӗ.

Очень часто, завидев в толпе лиловые бобриковые штаны и морскую фуражечку с якорными пуговицами — так был одет Гаврик в прошлую пасху, — Петя бросался, расталкивая людей.

XLII. Куликово уйӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Гаврик Петяна аллине сарса тыттарчӗ те, хӑйӗн кивӗ аттисемпе пусмана шакӑртаттарса чупрӗ.

Гаврик сунул Пете руку дощечкой и побежал, дробно стуча своими разбитыми чоботами по лестнице.

XLI. Ёлка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Гаврик, шухӑша кайса, куҫхаршисене хыҫса илчӗ.

Гаврик озабоченно почесал брови.

XLI. Ёлка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Гаврик ытлашши сӑмах каламарӑм-ши тесе шухӑша кайрӗ, анчах Петяна шанса, ун хӑлхи патнерех пырса пӑшӑлтатрӗ:

Гаврик задумался, не сказал ли чего-нибудь лишнего, но потом доверчиво приблизился к самому Петиному уху и прошептал:

XLI. Ёлка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Гаврик нумайччен нимӗн те чӗнмерӗ.

Гаврик долго молчал.

XLI. Ёлка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ку сӑмахсене каланӑ чухне Гаврик сӑхсӑхса илчӗ.

— При этих словах Гаврик истово перекрестился.

XLI. Ёлка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Анчах Гаврик пиншак арки айӗнчен Петя паллакан тӑватӑ хутаҫ туртса кӑларчӗ те Петяна пачӗ.

Но Гаврик торопливо вытащил из-за пазухи ватной кофты четыре хорошо знакомых мешочка и сунул их Пете.

XLI. Ёлка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Чи малтан Петя Гаврик парӑма ыйтма килнӗ пулӗ тесе шутланӑ.

В первый миг Петя подумал, что Гаврик пришел за долгом.

XLI. Ёлка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Хыҫалти пусман ҫӳлӗ чӳречи ани ҫинче Гаврик ларнӑ.

Гаврик сидел на высоком подоконнике черного хода.

XLI. Ёлка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Хыҫалти пусма ҫинче сире леш Гаврик кӗтсе тӑрать, — пӑшӑлтатса каларӗ вӑл йӗри-тавра пӑхса.

— Паныч, вас на черной лестнице дожидается той скаженный Гаврик, — прошептала она, оглядываясь.

XLI. Ёлка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ӑҫта-ши халӗ Гаврик!

Где сейчас Гаврик?

XL. Офицер мундирӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Пӗтрӗ! — тесе кӑшкӑрса ячӗ Гаврик хурланса.

— Пропало! — закричал Гаврик в отчаянии.

XXXVIII. Боевиксен штабӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Гаврик шуралса кайрӗ, сӑхсахса илчӗ.

Гаврик побледнел и перекрестился.

XXXVIII. Боевиксен штабӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Хӑй ҫак ҫуртран тухса Гаврик кӗтсе тӑракан хапха айне мӗнле чупса ҫитнине те астумасть.

Он не помнил, как выбрался и добежал до подворотни, где его ждал Гаврик.

XXXVIII. Боевиксен штабӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Гаврик ҫуккипе, Петяшӑн ун таврашӗнчи тӗнче пачах улшӑннӑ, вӑл халӗ пысӑк, тискер, унта халиччен курман хӑрушлӑхсем туллиех пек туйӑннӑ.

И тотчас в отсутствие Гаврика мир стал вокруг Пети грозным, громадным, полным скрытых опасностей.

XXXVIII. Боевиксен штабӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Пичче, — йӗрсе ячӗ Петя Гаврик пек ҫинҫе сасӑпа, — тархасшӑн ирттерсе ярӑр, эпир кунтан инҫех мар Александровски проспектра, пысӑк кӑвак ҫуртра пурӑнатпӑр, анне мана вӗлернӗ пулӗ тесе шутласа хытӑ пӑшӑрханать пулӗ!

— Дяденька, — захныкал Петя привычным тоненьким голосом Гаврика, — пожалуйста, пропустите, мы живем тут недалеко, на Александровском проспекте, в большом сером доме, мама очень беспокоится: наверное, думает, что меня убили.

XXXVII. Бомба // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Йӗри-тавра вӑрӑ пек хапхаран пӑхса илчӗ те, Гаврик хӑйӗн кӗсьинчи хутаҫӗсене Петя кӗсьине чикме пуҫларӗ.

Воровато озираясь по сторонам и выглядывая из ворот, Гаврик стал набивать Петины карманы своими мешочками.

XXXVII. Бомба // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Итле, Петька, — терӗ сасартӑк Гаврик: — ӑнлантӑн-и, вӗсем унта усӑсӑр кӗтсе лараҫҫӗ… таварсӑр…

— Слышь, Петька, — сказал вдруг Гаврик, — понимаешь, они тама сидят и даром дожидаются… без товара…

XXXVII. Бомба // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней