Поиск

Шырав ĕçĕ:

Бойчо (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

— Ҫав ҫӑлса хӑварчӗ, Бойчо, ҫав аскӑн Милка ҫӑлса хӑварчӗ!
— Да, Бойчо, Милка, распутная Милка!..

XIII. Малалли истори // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ӑҫта тенӗ пулӑттӑн эс, Бойчо?
И где бы ты думал, Бойчо?

Эх, Бойчо, Бойчо, тӑванӑм!
Ах, Бойчо, Бойчо, ах, брат мой!

XI. Башибузук // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Бойчо, Бойчо, тӑванӑм, эс сывах иккен!
— Бойчо, Бойчо, так ты жив, братец!

Унтан тата ун патнерех тӑчӗ те пӑшӑлтатса ҫеҫ: — Бойчо сывах! — тесе пӗлтерчӗ.
И, подойдя к ней вплотную, шепнул: — Бойчо жив!

X. Юрату вӑл — паттӑрлӑх // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Бойчо ӑҫта иккенне вӑл епле-ха Марийкӑран ҫийӗнчех ыйтса пӗлеймерӗ?
И как это Раде сразу не пришло в голову спросить Марийку, где Бойчо?

Бойчо ӗнтӗ вӑл, нимӗн иккӗленмелли те ҫук!
Да, да, конечно, он!

Бойчо кун-ҫулӗ ҫип вӗҫҫӗн кӑна тытӑнса тӑрать, тесе шухӑшларӗ хӗр, вӑл нимӗн те сисмест-ха, тикан арӑмӗ курнӑ ҫын мӗн тесен те вӑлах…
Жизнь Бойчо висела на волоске, он ни о чем не подозревал, а ведь тот человек, которого видела цыганка, это, несомненно, он…

— Пурӑнать Бойчо, сывах иккен вӑл, аппаҫӑм!
— Жив, жив, Бойчо, жив, сестрица!

IX. Пулӑшаканни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Бойчо ҫав ҫыруран татса ҫурса илнӗ иккен, унта «Рада» тесе кӑранташпа алӑ пусни те пур.
На этом клочке бумаги, оторванном Бойчо, сохранилась даже подпись «Рада», написанная карандашом.

«Бойчо пиччӗш» мӗн хушса янине вӑл пит лайӑх астуса тӑратчӗ-ха, Радӑран хӑраса тӑмалла маррине те сиссе илчӗ вӑл, эппин унпа пӗр иккӗленмесӗр калаҫма пулать, «Бойчо пиччӗш» ӑна «Рада аппӑшӗ» патне яма пултарасса асне илеймен пулсан ҫеҫ.
Марийка помнила наказ Бойчо, но она чувствовала, что Рады опасаться нечего и с ней можно говорить откровенно; очевидно, братец Бойчо просто позабыл направить ее, Марийку, к сестрице Раде.

Тен, вӑл унӑн Бойчо пулӗ-ха, тесе те шухӑшларӗ вӑл, хӑраса пӑшӑрханнипе чӗри унӑн халь-халь сиксе тухассӑн тапӑнчӗ.
Что это может быть он, ее Бойчо, и сердце у нее замирало от невыразимой тревоги и страха.

Акӑ Рада сасартӑк ун еннелле ҫаврӑнса тӑчӗ, куҫӗнче вут-хӗм вылятса илчӗ — Стефчов акӑ Бойчо пирки каласа кӑтартать, ун сӑмахӗ хӗре савӑнтарчӗ.
Но вдруг она обернулась к нему, и глаза ее оживились, — Стефчов заговорил о Бойчо, и его слова глубоко обрадовали девушку.

VIII. Ҫаран // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Стайка чунтан-вартан пӑшӑрханса Радӑна курчӗ те унӑн сӑнӗ-пичӗ шурса кайнине асӑрхарӗ, Бойчо вилӗмӗ ҫинчен ытла ҫӑмӑллӑн калакан хӗр-манаха Рада чӑтма ҫук курайми пулчӗ.
Стайка с состраданием посмотрела на изменившееся, побледневшее лицо Рады и лютой ненавистью возненавидела монахиню, с таким легким сердцем говорившую о смерти Бойчо.

Ҫаран ҫинчех Бойчо пирки те сӑмахлама тытӑнчӗҫ, Ровоама хаджи ҫав Бойчона ҫапӑҫса вилнӗ терӗ.
На лужайке зашла речь о Бойчо, и госпожа Хаджи Ровоама сказала, что он убит в бою.

Тен, Бойчо тусем ҫинчен анчӗ пуль, Марийка йыснӑшӗ пурӑнакан Мӑнастир ҫырмине ҫитнӗ пуль те хӑй кунта иккенне пӗлтерме Марийкӑна янӑ пуль — ҫапла пулма пултарать!
Быть может, Бойчо спустился с гор, вышел к Монастырской реке, у которой живет Марийка в мастерской своего дяди, и послал девочку известить Соколова?

VII. Марийка ӗҫӗ ӑнӑҫмарӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тен, кам та пулин пӗлтернӗ те пуль вӑл Бойчо пиччӗш ҫырӑвӗпе пынине…
Наверно, кто-то им сказал, что она несет письмо братца Бойчо…

«Бойчо пиччӗшне» те ҫаплах пусса вӗлерме пултарасса вӑл тинех тӗшмӗртсе илчӗ, — ӑна тытма тесех килнӗ-ҫке кунта тӗрӗксем..
Теперь она вообразила, что, значит, и братца Бойчо зарежут, — за ним-то и пришли сюда турки.

Вӑл хулана мӗнле кайнине Бойчо чул хыҫӗнчен пӑхса сӑнаса тӑрасшӑн пулчӗ.
Бойчо притаился за камнем, чтобы увидеть, как Марийка отправится в путь.

VI. Хыпарҫӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Мӗн калаҫасси пултӑр, Бойчо пичче, — хаваслансах килӗшрӗ хӗрача.
— Конечно, братец Бойчо, — с радостью согласилась девочка.

Страницы:

Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сайт:

Статистика