Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Асӑнта (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫавӑн пек калавӑн пуҫламӑшне вулатӑн та, — мӗнпе вӗҫленессине ҫийӗнчех пӗлсе, аяккалла хуратӑн: ҫавӑн пек очерксене тытатӑн та, авторӗ хӑҫан ӑҫта пулнине, кампа-кампа курса калаҫнине, вӗсем производство планне миҫешер процент тултарса пынине пӗлнисӗр пуҫне, сан асӑнта нимӗн те юлмасть, эсӗ ҫӗннине чухлаймарӑн, кӑмӑлу ҫӗкленнине туяймарӑн.

Помоги переводом

Аслӑ тӗллевпе ӑсталӑхшӑн // Александр Алга. «Тӑван Атӑл». — 1962, 3№ — 3–11 с.

Ерипен йӑлтах ӑнланӑн, Илтнине тыт асӑнта.

Помоги переводом

Ҫӑлтӑр витӗр ҫул выртать // Лидия Ковалюк. Ковалюк Л.А. Юрату ҫӑлкуҫӗ. Сӑвӑсем. Шупашкар: «Калем» кӗнеке издательстви, 2002. — 72 с. — 59–68 с.

Тепӗр эрнерен сивӗ чир асӑнта та юлмасть.

Через неделю лихорадки в помине нет.

XXII сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

— Кэргыль старик халӗ хӑйӗн ывӑлӗ ҫинчен — Чумкель ҫинчен шухӑшлать-и, ҫук-и, — санӑн асӑнта та ҫук вӗт ҫакӑ.

Настолько злой, что тебе и в голову не пришло: а не думает ли старик Кэргыль сейчас о своем сыне Чумкеле?

Ваннӑ чӗлӗм // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Ҫавна эс ӑнкарса ил те асӑнта тыт.

Понимать и помнить это надо.

Пӗр тӑван Волковсем // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 116–126 с.

Асӑнта тыт — вӑл протестант!

— Помни — он протестант.

I // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Яланах асӑнта тыт: чи ҫывӑх ҫын эсӗ маншӑн.

Так и думай: самая близкая ты мне.

I сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Ҫыннӑн мӗнле пурӑнмалла, ҫавӑн пек пурӑн, савӑнӑҫпа телейрен ан пӑрӑн, анчах асӑнта мана валли вырӑн хӑвар.

Живи так, как должен жить человек, не уклоняйся от радости и счастья, но оставь мне место в памяти.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

— Анчах сӑмахӑма асӑнта тытнӑ пултӑр, пыршуна кумасса ан кӗт…

— Но запомни: если что, кишки выпущу…

XIV. Ешӗл туй // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ӗмӗрех асӑнта тыт, ирсӗр туй пуҫӗ!

Надолго запомнишь, ишь, свадебный голова выискался!

XXXII. Кӗтмен тӗлпулу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫавна асӑнта тытмалла пулать пуль.

Так что ты там поаккуратней, помни об этом…

XXIV. Ашшӗпе хӗрӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кам пӗлет, тен эпӗ сывлӑх тӗлӗшӗнчен пуҫӗпех юрӑхсӑра тухӑп, асӑнта тыт, эпӗ ун пек пулсан та пурӑнӑҫна ҫыхса тӑмӑп.

Кто знает, может так статься, что я физически стану совсем развалиной, и ты помни, что и в этом случае не свяжу твоей жизни.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Тата хӗр чухне хӗрӗх тус текен ваттисен каларӑшне асӑнта тыт.

Помоги переводом

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Асӑнта тытнӑ пул! — тыткӑнри ҫын еннелле ҫаврӑнса тӑчӗ Боримечка.

— Но помни! — обернулся он после этого к пленнику.

XXVII. Тӗпчесе пӗлни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Эп вилсен вара мана асӑнта тытӑн…

И когда я умру, поминай меня…

XII. Симӗс енчӗк // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Раковский сӑмахнех асӑнта тыт: «Вӑхӑт иртет, вӑхӑт чупать, ӗмӗрсем ҫунатланса вӗҫеҫҫӗ», тет.

Помни слова Раковского: «Время идет, время бежит, века на крыльях летят».

XI. Викентий // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Асӑнта тыт ман сӑмаха, эпӗ сана калатӑп, — ниҫта та каяс ҫук санӑн Саню.

Я тебе говорю, вот запомни мои слова: никуда не денется, вернётся твой Саня.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

«Ӗненнине асӑнта тыт» — кусем ман сӑмахсемччӗ-ха.

«Помни, ты веришь» — это были мои слова.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

«Савнӑ Пира-Полейкин, — тесе васкаса ҫырнӑччӗ Саня хӑй блокночӗн сенкер хучӗ ҫине, — ыталатӑп сана. Ху ӗненнине асӑнта тыт», тенӗччӗ.

«Милый Пира-Полейкин, — было торопливо написано на голубоватом листке из его блокнота, — обнимаю тебя. Помни, ты веришь».

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Ху асӑнта кӑна эсӗ мӗн те пулин калама пӗлетӗн-и?

 – Ты про себя-то можешь что-нибудь сказать? В уме?

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней