Поиск

Шырав ĕçĕ:

Аллисем (тĕпĕ: алӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Унӑн аллисем хӑвӑрттӑн ҫӗкленчӗҫ, — кирек мӗнле пулсан та, унӑн пуҫ мими вӗсене ҫӗкленме хушрӗ.
Руки у него вскинулись кверху — по крайней мере он хотел их вскинуть.

Пурнӑҫа юратни // Николай Степанов. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 5–34 с.

Вара вӑл хӑйӗн чӗри картлатса тапнине, аллисем чӗтренине пӑхмасӑрах, хӑйне алла илсе лӑпланарах ӗҫлеме пуҫларӗ.
Потом стал черпать осторожнее, стараясь быть спокойным, хотя сердце у него сильно билось и руки дрожали.

Люка уҫрӗҫ те ҫӑмарта ӑшӗнчен ҫурма ҫарамас икӗ ҫынна ҫав тери асӑрханса кӑларчӗҫ: пӗри — скелет пек имшер, ватӑ, шурӑ ҫӳҫлӗ — тӑнне ҫухатнӑ, теприн пичӗ сусӑрланнӑ, аллисем хуҫӑлнӑ, — вӑл вӑйсӑррӑн йынӑшать.
Открыли люк и с величайшими предосторожностями вытащили из внутренности яйца двух полуголых людей: — один, худой, как скелет, старый, с белыми волосами, был без сознания, другой, с разбитым лицом и сломанными руками, — жалобно стонал.

Ҫӗр // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Аллисем хыттӑн чӗтреҫҫӗ, — пӳрнисем темӗскере силле-силле пӑрахасшӑн тейӗн.
Рука его затрепетала, точно пальцы что-то стали встряхивать.

Магр майра патша лабиринчӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Сывлама чарӑннӑ амфитеатр шӑплӑхӗнче вӑл тенкел ҫине лаштах ларчӗ, пуҫне аллисем ҫине ӳкерчӗ.
В молчании недышащего амфитеатра он опустился на скамью, уронил голову в руки.

Тускуб // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ӗҫсӗр ҫӳреҫҫӗ, — аллисем кӗсйинче, унталла-кунталла пӑхкалаҫҫӗ.
Шатались без дела, заложив руки в карманы, — поглядывали.

Гусев хулана сӑнать // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ҫарамас чул ҫын пӗтӗм кӳлепипе тӑрать, урисем ҫӑтӑ пекех пӗрлешнӗ, аллисем ансӑр пӗҫҫисенчен лӑпчӑннӑ, вӗтӗ-вӗтӗ картлӑ пиҫиххийӗ каҫӑр кӑкӑрӗ тӗлӗнчех, унӑн хӑлхаллӑ шлемӗ, пулӑ шӑмми евӗр шӗвӗркке тӗпеклӗскер, хӗвел ҫинче тӗксӗммӗн ҫиҫет.
Каменный, обнажённый человек стоял во весь рост, ноги его были сдвинуты, руки прижаты к узким бёдрам, рубчатый пояс подпирал выпуклую грудь, на солнце тускло мерцал его ушастый шлем, увенчанный острым гребнем, как рыбий хребет.

Соацера // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Чӗр куҫҫисем силленеҫҫӗ, аллисем чӗтренеҫҫӗ, чӗрисем халь-халь тапма чарӑнасла.
Колени тряслись, руки дрожали, сердце замирало.

Анса ларӑм // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Кӗпине хывса койка патне пырса тӑчӗ те — Гусев ҫывӑрать ӗнтӗ, — аллисем кӑкӑрӗ ҫинче, куҫ хупанкисем тӳлеккӗн хупӑннӑ.
А когда скинула платье и подошла к постели, — Гусев уже спал, положив руку на грудь, спокойно закрыв ресницы.

Ҫав ҫӗрлех // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Унтан ҫамрӑк ҫын килчӗ, хулӑн сасӑпа евитлерӗ, аллисем тарланӑ:
Потом, молодой человек явился, — говорит басом, руки потные:

Ҫулташ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ӗҫсӗр аптӑранӑ аллисем кӗсйисенче.
Руки у него от безделья были засунуты в карманы.

Тӗлӗнмелле пӗлтерӳ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Буланов паперть ҫинче тӑркаларӗ, унтан аллине ҫӗклерӗ те, ыттисен аллисем вӑрман пек ҫӗкленчӗҫ.
Буланов постоял на паперти, потом поднял руку, и тотчас же лес рук вырос над толпой.

6. // Леонид Агаков. Фадеев, А. А. Амгуньски полк: повесть; вырӑсларан Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 40 с.

Такамӑн вӑйлӑ, хӗвелпе пиҫсе ларнӑ аллисем пусма-кӗпере туртса кӑларса пӑрахрӗҫ, вара ун тарӑх халӑх хушшинелле матроссен ҫӑра цепӗ хӗсӗнсе кӗрсе кайрӗ.
Чьи-то сильные загорелые руки перебросили сходни, и по ним врезалась в толпу частая матросская цепь.

Унӑн пичӗ, ҫӳҫӗсем, мӑйӗ, калама ҫук вӑрӑм пӳрнеллӗ аллисем хӗп-хӗрлӗ, вут тӗслӗ пулнӑ.
Его лицо, волосы, шея, кисти рук с неимоверно длинными пальцами были ярко-рыжего, огненного цвета.

4. // Леонид Агаков. Фадеев, А. А. Амгуньски полк: повесть; вырӑсларан Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 40 с.

Вӗтӗ инфузорисем авӑна-авӑна, хӑйсен урисемпе аллисем вырӑнне пур сухалӗсемпе чӗтрене-чӗтрене мӗн те пулин ҫимелли ярса илесшӗн пулчӗҫ, анчах вӗсем хӑйсемех шыв нӑррин ҫӑварне ҫакланчӗҫ.
Мелкие инфузории, извиваясь и торопливо дрожа волосками, заменявшими им руки и ноги, пытались подхватить что-нибудь съедобное, но сами попадали в рот к личинкам водяного жука.

Буратино кӳлӗре пурӑнакансемпе паллашать, кунта вал тӑватӑ ылтӑн укҫа ҫухални ҫинчен пӗлет тата Тортилла тимӗр шапаран ылтӑн ҫӑраҫҫи илет // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Буратинон ырӑ ашшӗ аллисем ҫине пуҫне чиксе ларчӗ.
Буратино уткнулся носом в добрые руки папы Карло.

Буратино хӑйӗн ҫӑмӑлттай шухӑшӗсене пула чут ҫеҫ пӗтмест. Карло ашшӗ илемлӗ хутсенчен унӑн валли тумтир ҫыпӑҫтарса тӑвать тата саспаллисен кӗнекине илсе парать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Харӑс кивсе харӑс чӳхемест-пӑрмасть: ҫав хушӑра аллисем ӑшӑнса ӗлкӗрччӗр, тет.
Помоги переводом

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Ҫапӑҫма вӑл пӗлместчӗ, ҫитменнине аллисем те унӑн ман алӑсенчен кӗскерехчӗ, — пӗр-ик-виҫӗ хутчен тытӑҫса илсен, вӑл мана парӑнатчӗ, ҫурӑмӗпе хапха ҫумне хӗсӗнсе тӗлӗнсе калатчӗ:
Драться он не умел, да и руки у него были короче моих, — после двух-трех схваток он уступал мне, прижимался спиною к воротам и говорил удивленно:

XX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Хитре куҫӗсем, тӗксӗмленнӗ сарӑ стенасем тӑрӑх аташса ҫӳренӗ хушӑра, ман пит ҫинче тата пуҫ вӗҫӗнчи табуретка ҫинче ларакан хӗрӗн пӗчӗк аллисем ҫинче чарӑна-чарӑна тӑратчӗҫ.
Красивые глаза, мутно плутая по желтым стенам, останавливались на моем лице и на маленьких руках девушки, сидевшей на табурете у изголовья.

XVI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Викторушки аҫа ҫури манерлӑ пулмашкӑн вӗренме пуҫларӗ, ун пек вӑраххӑн утса ҫӳреме, улпут аллисем шанчӑклӑн выляса тӑнӑ пек аласене вылятма, аҫа ҫури пек галстука темле ӑраснах хитрен ҫыхма тата чаплаттармасӑр, чиперрӗн ҫиме вӗренме пуҫларӗ.
Викторушка стал подражать манерам вотчима, его медленной походке, уверенным движениям барских рук, его уменью как-то особенно пышно завязывать галстук и ловко, не чавкая, есть.

Страницы:

Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сайт:

Статистика