Двуязычный корпус чувашского языка

Кайрантарахпа та Эрне эпӗ пӑшал пенинчен нумайччен тӗлӗнсе ҫӳрерӗ.

Помоги переводом

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // .

Куртка пирки те вӑл: ҫаннисем хул айӗнче хӗсеҫҫӗ, хулпуҫҫисене шӑйӑраҫҫӗ, тесе ӳпкелешсе ҫӳрерӗ.

Помоги переводом

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // .

Ҫав ухха эпӗ Эрнене илме хушрӑм, ҫак кунтанпа вара вӑл кӑнтӑрла та, каҫ та ӑна хӑйпе пӗрле илсе ҫӳрерӗ.

Помоги переводом

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // .

Вӑл таҫта ҫухалса ҫӳрерӗ.

Помоги переводом

Вуннӑмӗш сыпӑк // .

Лашасене кӳлнӗ май Константин лавсем тавра ҫӳрерӗ, ҫаплах хӑйӗн арӑмне каҫса кайса мухтарӗ.

Пока запрягали, Константин ходил около подводи восхищался своей женой.

VI // .

Пыр тӗпӗнчен темле хӑйне майлӑ йӗкӗлтевлӗ-ҫӗнтерӳллӗ сасӑсем кӑларса, вӑл пӗр пӑлханмасӑр лашасем ҫинчи шӑна-пӑвана ҫапа-ҫапа ҫӳрерӗ, тӗл тивертеймесен кашнинчех ӳкӗнӗҫлӗн эхлете-эхлете илчӗ, вилӗмрен хӑтӑлса чӗрӗ юлнӑ телейлӗ кашни шӑна-пӑванах сывлӑшра чылайччен пӑхса ӑсата-ӑсата ячӗ.

Он аппетитно, издавая горлом какой-то особенный, ехидно-победный звук, хлопал по своим жертвам, а в случае неудачи досадливо крякал и провожал глазами всякого счастливца, избежавшего смерти.

II // .

Лашасем, тулхӑра-тулхӑра, васкамасӑр чӑмларӗҫ, Дениска вӗсем патӗнчех ҫӳрерӗ, хуҫасем хӑяр, кукӑль, ҫӑмарта ҫини хӑйшӗн ниме те пӗлтерменнине кӑтартасшӑн пулса, ҫине тӑрсах лашасен ҫурӑмӗсемпе хырӑмӗсене сӑрса илнӗ шӑна-пӑвана вӗлерес ӗҫпе тӑрмашрӗ.

Лошади степенно жевали и пофыркивали; Дениска ходил около них и, стараясь показать, что он совершенно равнодушен к огурцам, пирогам и яйцам, которые ели хозяева, весь погрузился в избиение слепней и мух, облеплявших лошадиные животы и спины.

II // .

Огнянов Стара планина тӑрӑх виҫӗ кун та виҫӗ каҫ хушши ҫӳрерӗ.

Уже три дня и три ночи скитался Огнянов по Стара-планине.

I. Вӑрансан // .

Огняновпа студент хирӗҫсе кайнӑ хыҫҫӑн вӑл хӑйӗн савнӑ каччи курайманнине салхуланса калама ҫук тарӑхрӗ, ҫӗткеленсе ҫӳрерӗ.

С той минуты, как произошло то ужасное столкновение между Огняновым и студентом, она все время чувствовала себя убитой, раздавленной тяжестью презрения своего возлюбленного.

XXXVI. Рада // .

Вӑл ҫапла вӑрах уткаласа ҫӳрерӗ, кил хушшине никам та тухмарӗ.

Долго он там бродил, но никто из домашних не показывался во дворе.

XXXI. Тата тепӗр ӗмӗт // .

Огнянов окопсем тӑрӑх уткаласа пӑшӑрханса ҫӳрерӗ.

Огнянов взволнованно ходил взад и вперед вдоль окопов.

XXIX. Юнпа тӗне кӗртни // .

Хӑй ҫаплах урам тӑрӑх сулланса ҫӳрерӗ.

И продолжал гулять по улице.

XIX. Ирхи курнӑҫу // .

«Хӗвел ҫур урама ҫутатиччен сехетрен те кая мар кӗтмелле пулать иккен-ха», шухӑшларӗ Кандов, аллине хыҫалалла тытса вӑл ҫаплах каллӗ-маллӗ ҫӳрерӗ.

«Значит, пройдет не меньше часа, прежде чем солнце осветит половину улицы», — думал Кандов и, заложив руки за спину, продолжал ходить взад и вперед.

XIX. Ирхи курнӑҫу // .

Цанко вӗсене пӗтӗм картиш тӑрӑх ертсе ҫӳрерӗ, чӑланне пӑхма чи кая хӑварчӗ.

Он водил их по всему дому, а чулан оставил напоследок.

XXXII. Турӑ ҫӳлте, патша инҫетре // .

Огнянов вырӑнӗ ҫинчен сиксе тӑчӗ, вӑйне-халне пӗлес пек, пӳлӗмре уткаласа ҫӳрерӗ.

Огнянов встал и, словно желая испробовать свои силы, зашагал по комнате.

XXVIII. Вериговӑра // .

Ун чухне ачасене ӗлӗкхи пек вӗрентме юрамастчӗ ӗнтӗ, Мина старик вара, сӗм авалтан юлнӑскер, ӗҫе-мӗне вырнаҫаймарӗ, укҫа тавраш ыйтмасӑрах чиркӗве кӑна юрлама ҫӳрерӗ, чиркӳре ун чух ҫӗнӗлле йӗрке тытмастчӗҫ-ха.

В те времена учить детей по старинке уже нельзя было, и дед Мина, оставшись не у дел, только пел безвозмездно в церкви, куда нововведения не имели доступа.

XXVIII. Вериговӑра // .

Огнянов хӗвел анса ларасса чӑтаймасӑр тенӗ пек кӗтрӗ, хӑй валли шанчӑклӑрах кӗтес шыраса, вӑл вырӑнтан вырӑна куҫса ҫӳрерӗ.

Огнянов с нетерпением ждал захода солнца и в поисках более надежного убежища несколько раз переходил с места на место.

XXVII. Ҫӳрен ҫын // .

Никодим пуп та, алтарь тӑрӑх пӗр ҫӗртен тепӗр ҫӗре ҫитсе, лешсемпе пӗрле аптраса ҫӳрерӗ.

Отец Никодим и тот принимал участие в поисках и метался по алтарю с недоумевающим лицом.

XXV. Ҫӑмӑл ӗҫ мар // .

Огнянов ниҫта пытанма пултарайманнине пӗлсе, вӑрттӑн пӳлӗмсем тӑрӑх пономарь хӑй ертсе ҫӳрерӗ.

Пономарь сам показывал все тайники, уверенный, что Огнянов не мог в них спрятаться.

XXV. Ҫӑмӑл ӗҫ мар // .

Полицейскисен пӗр ушкӑнӗ хӗрарӑмсен решеткепе пӳлсе хунӑ пӳлӗмне хӑпарса пӑхрӗ, тепӗр ушкӑнӗ аялта пӗр пӑхман кӗтес те пӗр тӑкӑрлӑк хӑвармарӗ, виҫҫӗмӗш ушкӑнӗ алтарӗн аяккинчи алӑкӗсенчен кӗрсе пӑхса ҫӳрерӗ.

Несколько полицейских поднялись в огороженное решетками женское отделение, другие остались внизу обыскивать все углы и закоулки, третьи вошли в алтарь через боковые двери.

XXV. Ҫӑмӑл ӗҫ мар // .