Поиск
Шырав ĕçĕ:
Вӗсем ҫинчен ютсене усалах шухӑшлаттарасшӑн мар вӑл.
2 // Николай Мартынов. Мартынов Н.А. Пурнӑҫ урапи: калавсемпе повеҫсем / Б.Б. Чиндыков пухса хатӗрленӗ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2017. — 416 с. — 92-125 с.
Ҫӗнӗрен тунӑ ротӑсен списокне вуласа пар! — терӗ Павӑл, хӑрушлӑха систерекен шӑплӑха сирсе ярса, ҫынсене урӑххи ҫинчен шухӑшлаттарасшӑн пулса.
17 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.
Вӑл хӑйне ҫавӑн ҫинчен шухӑшлаттарасшӑн пулман, шухӑшлас мар тесессӗн мӗн те пулин тӑвас пулать.
IX // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Толстой Л.Н. Хуҫипе тарҫи: калав; С.Ф.-па Ф.Д. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 86 с.
Элентей ун пирки кӑлӑхах кутӑнла шухӑшлаттарасшӑн.Напрасно Элендей хочет заставить Шерккея думать о нем иначе.
XIV. Инкек телей кӳрет-им? // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Нимӗҫ ӑна асаплантарса, йытӑ мулкача хӑваланӑ пек хӑваласа вӗлертӗм, тесе шухӑшлаттарасшӑн пулмарӗ, ӑна ун пек шухӑшлама ирӗк пама та пултарайман вӑл.Не хотела, не могла показать врагу, что он ее замучил, загнал насмерть, как собака зайца.
II // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.
Эпӗ сана халь ун ҫинчен шухӑшлаттарасшӑн мар…
V // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.
Туссем ҫапах та ҫак ӗҫ пирки хӑйсем ҫинчен шухӑшлаттарасшӑн марччӗ.Но друзья не хотели привлекать к себе внимание и на обратном пути.
ХХХIII. Ҫӗнтерекенсем ҫӗннисене хӑналаҫҫӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.
Паллах ӗнтӗ, хӑй итленипе итлеменнине Вера Павловна хӑй те пӗлмен; хуть те мӗнле пулсан та, итлесен итлемесен те, ӑна темскер илтӗнет, анчах унӑн хӑй мӗн илтнине ӑнланса илме вӑхӑт ҫук; ҫапах та илтӗнет-ҫке-ха, сӑмах ҫырупа пӗртте ҫыхӑнса тӑман темӗнле урӑх япала ҫинчен пырать, вара Вера Павловна майӗпен итлеме пуҫларӗ, мӗншӗн тесен ҫавӑн патнеллех туртать: нервисем ӑна ҫыру ҫинчен мар, мӗн те пулин урӑххи ҫинчен шухӑшлаттарасшӑн; вӑл нумайччен нимӗн те ӑнланаймарӗ, ҫапах та упӑшкин сивӗ те кӑмӑллӑн илтӗнекен сасси ӑна лӑплантарма пуҫларӗ, унтан вара вӑл ӑнланма та тытӑнчӗ.
XXVI // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.
Челкаш, Гаврила кӑмӑлне хӑпартас, лӑплантарас тесе, ӑна юри ял ҫинчен шухӑшлаттарасшӑн.Челкаш начал наводить Гаврилу на мысль о деревне, желая немного ободрить и успокоить его.
II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.
- 1