Двуязычный корпус чувашского языка

Вара Ромашв сасартӑк, тин ҫех шухӑшланӑ илемлӗ пуплевне ҫӗнӗрен аса илсе, хӑйне хӑй, хайӗн калушӗсене, шинельне, шуранка питне, ҫывӑхран куракан хевтесӗр куҫне, хайӗн яланхи сапаланчӑклӑхӗпе килпетсӗрлӗхне, айккинчен пӑхнӑ евӗр, тӗлӗнмелле уҫҫӑн кӑларса тӑратрӗ те, чӑтма ҫук вӑтаннипе чӗри ыратмаллах тарӑхса, тертлӗн хӗрелчӗ.

Помоги переводом

II // .

Эпӗ ҫапла шутлатӑп: государство ӗҫӗнчи пӗр ҫын та, политикӑллӑ пысӑк ыйтусене татса панӑ чухне, хӑйрана алӑсӑрах ҫавӑрмалла тӑвас пирки эпӗ шухӑшланӑ чухлӗ шухӑшласа курман пулӗ.

Я думаю, ни один государственный муж, ломая голову над важным политическим вопросом, не тратил столько умственных сил, сколько потратил я, размышляя над великой задачей: как вертеть мое точило без участия рук.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // .

Шухӑшланӑ-шухӑшланӑ хыҫҫӑн, эпӗ иккӗшне те тӑвас терӗм.

В конце концов я решил сделать и то и другое.

Улттӑмӗш сыпӑк // .

Вӗрмелле мар тесе татӑклӑн шухӑшланӑ хыҫҫӑн Егорушка патне асӑрханса пычӗ, замаскӑна ҫисе ячӗ, вара каялла тухрӗ.

Решив, что лаять не нужно, она осторожно подошла к Егорушке, съела замазку и вышла.

VII // .

Егорушкӑн фантазийӗ пысӑк пулнӑ пулсан, вителӗк айӗнче вӑл ҫӗр пуҫлӑ чӗрчун выртать тесе шухӑшланӑ пулӗччӗ.

Если бы Егорушка обладал богатой фантазией, то мог бы подумать, что под одеялом лежала стоглавая гидра.

III // .

Тепӗр чухне ҫакӑн чухлӗ укҫа Егорушкӑна чӑтма ҫук хытӑ тӗлӗнтернӗ пулӗччӗ, вӑл унпа мӗн чухлӗ шушкӑ, канфет-премӗк туянма май пурри ҫинчен шухӑшланӑ пулӗччӗ; халӗ вара вӑл ун ҫине ним пӑлханмасӑр пӑхрӗ, укҫа ҫыххисенчен ҫӗрнӗ панулмипе краҫҫын шӑрши кӗнине туйрӗ.

В другое время такая масса денег, быть может, поразила бы Егорушку и вызвала его на размышления о том, сколько на эту кучу можно купить бубликов, бабок, маковников; теперь же он глядел на нее безучастно и чувствовал только противный запах гнилых яблок и керосина, шедший от кучи.

III // .

Хӑйне йӗрлекенсем чарӑнас ҫуккине сиссех тӑнӑ вӑл, ку урамра пулмасан, тепӗр урамра хуса ҫитӗҫ те персе пӑрахӗҫ тесе шухӑшланӑ вӑл, — ҫитменнине, каҫӗ те тата ҫӑлтӑрлӑ, уяр.

Он знал, что погоня не замедлит выследить его, настигнуть и пристрелить, если не на этой, то на другой улице, — ночь выдалась звездная, светлая.

XII. Пӗр пӑлханман хула историйӗ // .

Малтан калаканнин сӑмахӗ чун патӗнчен тухатчӗ-ха — вӑл пӑлхав умӗн те ҫаплах калаҫатчӗ, ҫаплах шухӑшланӑ та, — ҫавӑнпа ӑна хирӗҫ курайманлӑх кӑна ҫӗкленет; тепри вара хӑй тӑшмана сутӑннипе ытла та йӗрӗнтерет.

Слова первого были искренни — ведь то же самое он говорил и думал до восстания, — и потому он возбуждал только ненависть; второй же внушал отвращение: он изменил своим.

VII. Марийка ӗҫӗ ӑнӑҫмарӗ // .

Ҫакӑн пек шухӑшланӑ хыҫҫӑн Колчон савӑннӑ чунӗ ытла пӑшӑрханма тытӑнчӗ.

Тут любящая душа Колчо пришла в страшное, смятение.

VII. Марийка ӗҫӗ ӑнӑҫмарӗ // .

Огнянов хӑй те ӑшӗнче пӗр хут кӑна мар халӑх пирки шухӑшланӑ та, халь ак халӑх та хӑйне ертсе пыракансене тиркесе калаҫать.

Да он и сам в душе не раз осуждал народ, подобно тому как теперь народ осуждал своих вожаков.

III. Ҫурҫӗрелле! // .

Пушӑ алӑпа килне пырса кӗрес мар тесе, Рачко Клисурӑна ҫитсе хӑй валли телей шырама шухӑшланӑ.

Не желая возвращаться домой с пустыми руками, Рачко решил попытать счастье в Клисуре, до которой было недалеко.

XXVII. Тӗпчесе пӗлни // .

Ботев вӑл вӑхӑтра пӗтӗм тӗнчипе социализм тӑвасси ҫинчен шухӑшланӑ.

(В те времена Ботев мечтал о всемирном социализме.)

VII. Комитет // .

Ҫынсем, Огнянов инкекӗ пирки шухӑшланӑ май, Стефчовӑн ячӗ кайнине ытлах асӑнми пулчӗҫ.

Несчастье Огнянова, возбудив всеобщее внимание, заглушило интерес к позору Стефчова.

I. Бяла Черква // .

Ушкӑнри ҫынсем ҫакӑ мӗне пӗлтерни пирки шухӑшланӑ хушӑра йывӑҫ хӳттинчен пӗр тем пысӑкӑш тӗттӗм кӗлетке курӑнах кайрӗ, паллах ӗнтӗ, ку йытӑ тавраш пулмарӗ, темле тӗлӗнтермӗш, акӑш-макӑш пысӑк упа тейӗн, кайри ури вӗҫҫӗн чӗвен тӑнӑн курӑнчӗ ҫак кӗлетке.

Пока товарищи продолжали недоумевать, из-за деревьев появилась громадная темная фигура, напоминавшая уж, конечно, не собаку, но скорее чудовище, невиданного гигантского медведя, вставшего на задние лапы.

ХХХIII. Ҫӗнтерекенсем ҫӗннисене хӑналаҫҫӗ // .

Огнянова сутнӑ тесе шутлакансем, чӑн та, тӗрӗс шухӑшланӑ.

Правы были те, кто предполагал, что Огнянова предали.

ХХIV. Икӗ ӑрӑм // .

Енчен Стефчов вырӑнӗнче Михалаки Алафрангов пулнӑ пулсан, Алафранговӗ ним шутласа тӑмасӑрах хӑй тӑшманне сутнӑ пулӗччӗ, ҫавна вӑл ырӑ ӗҫ турӑм-ха тесех шухӑшланӑ пулӗччӗ.

Будь на месте Стефчова Михалаки Алафранга, он совершил бы предательство со спокойной совестью, уверенный в том, что делает доброе дело.

XXI. Хур кӑтартма хӑтланни // .

Вӑл шухӑшланӑ тӑрӑх, ҫав обществӑра класла танмарлӑх та, ҫынна ҫын эксплуатацилени те пулмалла мар, ҫынсем пурте пӗр тан пулмалла, унта ҫынна мӗн кирли пурте пулмалла.

Помоги переводом

«Мӗн тумалла?» роман ҫинчен // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 485–495 с.

Крепоҫре, калама ҫук йывӑр условисенче, Чернышевский Российӑн пулас кун-ҫулӗ ҫинчен, вырӑс халӑхӗн шӑпи ҫинчен шухӑшланӑ.

Помоги переводом

«Мӗн тумалла?» роман ҫинчен // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 485–495 с.

— Анчах, Чарли, эпӗ ҫакӑн ҫинчен виҫӗ кунтан кая шухӑшланӑ тесе, кам каларӗ-ха сире? — терӗ вӑл, ун аллине ямасӑр.

— Но кто ж вам сказал, Чарли, что я не думала об этом гораздо больше трех дней? — отвечала она, не выпуская его руки.

XVIII // .

Лешӗ вара ун ҫинчен питӗ нумай шухӑшланӑ, — ку пӑхсанах курӑннӑ.

А он уж очень много думал о ней, — это было слишком видно.

XV // .