Двуязычный корпус чувашского языка

Заводпа масар тӗлӗнчи тӳпе хурарах тӗслӗ, тӗтӗм катрамӗсен пысӑк мӗлкисем хир урлӑ ҫул урлӑ шӑва-шӑва иртеҫҫӗ.

Помоги переводом

I // .

Вӑл Стефчова Раскольников ҫав карчӑка вӗлернӗ меслетпех пӗтерме шут тытрӗ: Кандов кантран пӗр вӗҫне хул ай тӗлӗнчи пальто аҫлӑкӗнчен ҫӗлесе хурать, ҫав вӗҫрен пуртӑ ҫыхса ярать.

Помоги переводом

XVIII. Кандов // .

Шӑнкӑртатса юхакан тӑп-тӑрӑ шыв хӗрринчи хӑва сулхӑнӗнче кӑкшӑмри эрехпе йӑпанни сехетлӗхе те пулин чуралӑхра пурӑннине манӑҫтарать, пуҫ тӗлӗнчи туратлӑ йывӑҫ айӗнче ҫемҫе курӑк ҫине ларса, какай татӑкне помидорпа, хӑярпа, техӗмлӗ петрушкӑпа та хӑватлӑ пӑрӑҫпа сӗтеклентерсе ҫини патша апачӗ пекех туйӑнса каять, енчен тата сӗрме купӑс калакан вӑйҫӑ та пулсан — этем курман ырлӑх ӗнтӗ.

Кувшин вина, выпитый в прохладной тени верб близ шумливой кристально чистой реки, помогает забыть о рабстве; кусок мяса, тушеного с алыми помидорами, ароматной петрушкой и забористым перцем, съеденный на траве под нависшими над головой ветвями, сквозь которые синеет высокое небо, делает жизнь царской, а если еще захватить с собой скрипачей, покажется, будто все это — верх земного блаженства.

XIV. Силистра-Йолу // .

Ҫав тусем тӗлӗнчи ирхи пӗлӗтсем пек илемлӗ, ылтӑн юрату!»

О любовь, золотая, прекрасная, как утренние облака над вершинами тех гор!»

XVI // .

Ытла аскӑн пулнипе, ҫӗрӗ-ҫӗрӗпе хутор тӑрӑх, сӗтӗрӗнсе ҫӳресе, ӑна ҫӗрле кӗрт йыттисен кӗтӗвӗ тапӑннӑ пулмалла, вӗсем вара, хӑвалама пуҫласа, ӑна правлени тӗлӗнчи пусӑ урлӑ сиктернӗ.

Будучи непостоянным по характеру, шляясь по хутору все ночи напролет, он, очевидно, нарвался ночью на стаю гулящих собак, и те, ринувшись за ним в погоню, принудили его прыгнуть через колодец, находившийся возле правления колхоза.

XXVIII сыпӑк // .

Унта кӑлканӑн шурӑ тӗтӗм евӗрлӗ ҫилхисем, тӑварлӑ тӑпран шӑрӑхпа типсе, ҫуркаланса пӗтнӗ мӑкӑрӑлчӑкӗсем курӑнаҫҫӗ, чӗтресе тӑракан ӑрша пайӑркисем юхаҫҫӗ, кӑнтӑр тӗлӗнчи шӑрӑх пуҫланать.

Она белела дымчатыми султанами ковыля, высохшими плешинами потрескавшихся от жары солончаков, струилась текучим и зыбким маревом и горячо дышала полуденным зноем.

IX сыпӑк // .

Пӗчӗк пӳлӗмре Половцев аттисене хывса пӑрахрӗ, йӗнер уртмахӗнчен тӗксӗм кӑвак лампаслӑ казакла шӑлаварне кӑларса тӑхӑнса ячӗ, пиҫиххи ҫӗвви таранах йӗп-йӗпе пулнӑ ҫийӗнчи шӑлаварне кӑмака сакки тӗлӗнчи кашта ҫине типӗтме ҫакса хучӗ.

В горенке Половцев снял сапоги, из седельной сумы вынул казачьи синие с лампасами шаровары, надел, а свои, мокрые по самый высокий простроченный пояс, повесил над лежанкой просушить.

27-мӗш сыпӑк // .

Ҫырма енчен вӗрекен уҫӑ ҫил класа варкӑшса кӗрет, кӗнеке страницисене уҫа-уҫа хупать, географи картине ҫилкӗҫ пек карса хурать, тен, ҫавӑнпах та ӗнтӗ ачасемшӗн ун ҫинчи кӑвак юханшывсемпе кӳлӗсем кантӑк тӗлӗнчи пӗчӗк Стожарка пекех чун кӗрсе тапранса кайнӑ пек туйӑнатчӗҫ пулӗ.

А ветер с реки врывался в класс, листал страницы учебников, парусом надувал географическую карту, и ученикам казалось, что синие реки и озера на ней так же оживали и начинали двигаться, как их маленькая река Стожарка за окнами.

5-мӗш сыпӑк // .

Ача чупса пычӗ те тӑрмаланса йывӑҫ тӑррине хӑпарчӗ, ҫавӑнтах унӑн чӗркуҫҫи тӗлӗнчи йӗмӗ ҫурӑлса кайрӗ.

Мальчик разбежался, кряхтя, вскарабкался на дерево, сразу же разорвав на коленях штаны.

XLV. Ҫиле май // .

Тен, ҫӳлти тути тӗлӗнчи кӑвак тӗслӗ курӑнакан хырнӑ вырӑн паллама чӑрмантарать пулӗ?

Может быть, мешала синева над верхней губой?

XXXVII. Бомба // .

Кӑнтӑр тӗлӗнчи юлхавлантаракан шӑрӑх вӑхӑт тӑнӑ.

Знойная, полуденная, ленивая тишина.

XIV. «Кӗҫӗн чинсем» // .

Кӑнтӑрла тӗлӗнчи мӗлке ӳкнипе икӗ пая пайланса тӑракан картишӗнче вӑл вӑхӑтра никам та пулман.

Двор, рассеченный наискось резкой, полуденной тенью, был совершенно пуст.

XIV. «Кӗҫӗн чинсем» // .

Буфетӑн кӗленче ывӑсӗ ҫинче тахҫан палланӑ салфеткӑсемех выртаҫҫӗ, килте тӗрлесе тунӑ сентресем ҫинче, стенасем аяккинче ҫав кирлӗ-кирлӗ мар япаласемех, тахта тӗлӗнчи пурҫӑн кавир те вӑрҫӑчченех ҫавӑнта ҫакӑнса тӑнӑ пулмалла, вӗсем пирки иккӗленмелли те ҫук ӗнтӗ.

Без сомнения, те же салфеточки лежали на стеклянной доске буфета, те же безделушки стояли на кустарных резных полочках, развешанных по стенам, и шёлковый коврик над тахтой, должно быть, точно так же висел до войны.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // .

Малтанласа эпир крепость ҫине ҫавӑн тӗлӗнчи тӳпе ҫине темӗнччен пӑхса тӑтӑмӑр, унтан ҫавӑнтах Ҫар медицини академийӗпе унӑн пӗлӗчӗ ҫине ҫаврӑнса пӑхрӑмӑр та, пӗр самант хушшинчех пӗр тӗнчерен тепӗр тӗнчене — куҫа илӗртмен сӑнран ытарайми тӗссемпе хӑвӑрт-хӑвӑрт ялкӑшса та улшӑнса тӑракан тӗнчене куҫнӑ пек туйӑнчӗ.

И мы сперва долго смотрели на крепость и на её небо, а потом вдруг поворачивались к Военно-медицинской академии и к её небу, и это был как будто мгновенный переезд из одной страны в другую — из неподвижной и серой в прекрасную, живую, с быстро меняющимися цветами.

Вуннӑмӗш сыпӑк // .

Вӗсенчен пӗрийӗ мана перевоз тӗлӗнчи яла, выборнӑй патне илсе кайрӗ.

Один из них повел меня к выборному деревни, находившейся у перевоза.

Романа кӗртмен сыпӑк // .

Прожекторсен ахах ҫути пӗр сӳнет, пӗр ҫутӑлать, пуҫ тӗлӗнчи кӗмӗл лампӑсем пӗрре анаҫҫӗ, тепре хӑпараҫҫӗ.

Гас и снова зажигался жемчужный свет прожекторов, опускались над головой серебряные лампы.

6 сыпӑк // .

Пристань тӗлӗнчи симӗсӗн-кӑвакӑн курӑнакан шыва, канатсем кӑкарнипе касӑла-касӑла тухнӑ юпасене, пулӑ, сӑмала, чӑпта шӑршине халӗ те астӑватӑп эпӗ.

Я помню воду у пристани в жирных перламутровых пятнах, стертые столбы, на которые взбрасывались причалы, смешанный запах рыбы, смолы, рогожи.

Иккӗмӗш сыпӑк // .

Лӑпкӑ ҫырана, эпӗ тӑракан вырӑнтан понтоннӑй кӗпер тӗлӗнчи баржӑсем патнелле пыракан ҫула, ҫав кӗпер ҫинче чупакан икӗ ҫыннӑн варӑм мелкине эпӗ паян кун та хам куҫ умне ӳкеретӗп.

Но я как будто вижу перед собой эту картину: тихие берега, расширяющиеся лунную дорогу прямо от меня к баржам понтонного моста и на мосту две длинные тени бегущих людей.

Пӗрремӗш сыпӑк // .

Анчах та кунччен пӗр уйӑх малтанах совет самолёчӗсем нимӗҫ позицийӗсем тӗлӗнчи пӗлӗтре ахальтен вӗҫсе ҫӳремен пулнӑ ҫав.

Но недаром советские самолеты за месяц до этого ползали в небесной вышине над немецкими позициями.

3 сыпӑк // .

Пуҫ тӗлӗнчи йывӑҫ тӑррисем пӗр-пӗринпе пӗрлешнӗ пекех тӑраҫҫӗ.

Вершины деревьев почти смыкались над головой.

18 сыпӑк // .