Корпус чувашского языка

Уча лапчӑнса пӗтнӗ, кӑвакарса кайнӑ кивӗ сӑмавар тупрӗ те ӑна кантрапа кӑкарса сӗтӗрме пуҫларӗ, хӑй ҫав вӑхӑтрах: «Керенскине сӗтӗретӗп!» тесе кӑшкӑрчӗ.

Уча нашел в траве помятый медный самовар, привязал к нему веревку и потащил за собой, крича: «Керенского волоку!»

6 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Мӗн таран вӑй ҫитет, ҫав таран эпӗ малалла пырса ыттисене те хам хыҫҫӑн сӗтӗретӗп.

Я буду идти и тащить, покуда хватит моих сил.

2. // Леонид Агаков. Фадеев, А. А. Амгуньски полк: повесть; вырӑсларан Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 40 с.

Эпӗ пӗрмаях юхӑма хирӗҫ пыратӑп та, сӑмахпа е наган пулӑшнипе кама сӗтӗрме пулать — пурне те хам хыҫҫӑн сӗтӗретӗп…

Я все время иду против течения и тащу за собой всех, кого только можно тащить при помощи слова или нагана…

2. // Леонид Агаков. Фадеев, А. А. Амгуньски полк: повесть; вырӑсларан Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 40 с.

Хатӗр вутта эпӗ кӑвайт кутне сӗтӗретӗп.

А я подтаскивал готовые дрова к костру.

8 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Хайхи ҫумӑр айне сиксе тухатӑп та Сергее, аллинчен тытса, ҫенӗкелле сӗтӗретӗп.

Выскочила я под дождь, схватила его за руку и в сени втащила.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

«Ку эпӗ, санӑн арӑму, сана сӗтӗретӗп, мӗншӗн тесен эсӗ чан» тет.

«Это я, жена твоя, тащу тебя, потому что ты колокол».

V. Аппӑшӗн ҫӗнӗ шухӑшӗсем // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Эпӗ Амеда сӗтӗретӗп, вӑл ман хулпуҫҫи ҫинчен шӑвӑнса анать.

А я несу на своем плече тяжко сползающего Амеда.

27 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Сӗтӗретӗп, тӑратма тӑрӑшатӑп.

Я тянула Игоря к себе, силилась поднять его.

27 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Таҫта хыҫалта пӑшал сассисем шаплатаҫҫӗ, эпӗ чупатӑп, ярса пусмассерен такӑнса ӳкекен Игоре ҫавӑтса пыратӑп, хам хыҫҫӑн чӗмсӗррӗн сӗтӗретӗп.

Где-то позади хлопали выстрелы, а я бежала, я тащила за руку спотыкавшегося Игоря, молча тянула его за собой.

27 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950