Двуязычный корпус чувашского языка

Ҫав пӗчӗк ҫӑмха ӑшӗнчен питех те пӗчӗккӗ кайӑк чӗпписем хӑйсен сарӑ сӑмсисене кӑлара-кӑлара илеҫҫӗ.

Помоги переводом

XIV // .

Пӗр ярусран тепӗр яруса ҫӳре-ҫӳре, пионерсем командовани приказӗсене пӗлтернӗ, донесенисем йышӑннӑ, санчаҫран пулӑшу пама чӗннӗ, хӑйсен сӑмсисене кирлӗ мар ҫӗре чиккелеме тапӑнкаласа пӑхнӑ, анчах пӗрмаях кӑмӑллӑ ӗнсе чиккисем туяннӑ.

Они носились из яруса в ярус, передавая приказы, принимали донесения, вызывали помощь из санчасти и пробовали совать свой нос в такие места, где получали любовно, но увесисто по затылку.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // .

Аялтан сенкер пӗлӗт ҫинче тупӑсен хура контурӗсем аван курӑнаҫҫӗ: ватӑ Митридат зениткӑсен ҫинҫе те вӑрӑм сӑмсисене пӗлӗтелле тӑснӑ.

Снизу хорошо были видны на голубом небе черные контуры орудий: старый Митридат вытянул к небу узкие, длинные хоботы зениток.

Пӗрремӗш сыпӑк // .

Сӑмсисене шӑлма-и?

Носы вытирать?..

Саккӑрмӗш сыпӑк // .

Тата пионерсем, ман шутпа, ытах вӗсем чӑн-чӑн пионер пулсан, йышӑнманнисем умӗнче сӑмсисене питех каҫӑртма кирлӗ мар.

А во-вторых, пионерам, если они настоящие, не следует нос задирать перед теми, кто еще не принят.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // .

Вара хӑй умӗнчи хӑрнӑ вӗтлӗх турачӗсене сирсе пӑхрӗ, халь-халь йытӑ вӗрсе ярасса кӗтсе тӑчӗ — ҫав выльӑхсем ун кун-ҫулӗнче нумай-нумай хур кӑтартӗҫ ӗнтӗ, — ак халӗ те йытӑсен тӑсмака сӑмсисене курас пур, вӑл выртакан шӑтӑка чарӑнса пӑхӗҫ.

Он впился глазами в лощину и засохший кустарник, шуршавший на берегу, ожидая, что вот-вот увидит в отверстии пещеры морду гончей — это животное играло роковую роль в его судьбе — или услышит ее лай.

II. Шур кӗрӗклӗ ҫыннӑн ҫӑкӑр чӗлли // .

Йытӑ вӗрни хальхинче хытӑрах та, ҫывӑхрах та илтӗнсе кайрӗ, ҫил вӗрнӗ чухнехи пек вӗтлӗх шӑпӑлтатма тытӑнчӗ, ҫавӑнтан икӗ йытӑ сиксе тухрӗ, иккӗшӗ те сӑмсисене чикнӗ.

А лай, теперь уже более громкий, послышался где-то совсем близко; кусты зашуршали, словно под напором ветра, и из них выбежали две гончие, опустив морды до земли.

XXVII. Ҫӳрен ҫын // .

Хӗрарӑмсем сӑмсисене нӑшлаттаркалама тапратрӗҫ, тутӑр вӗҫӗсемпе куҫӗсене шӑлкалаҫҫӗ.

Бабы захлюпали носами, потянули к глазам концы платков.

11-мӗш сыпӑк // .

— Фи! — ачасем виҫҫӗшӗ те сӑмсисене хупласа хучӗҫ, унсӑрӑн кунта хӑсса яма та пулать.

— Фи! — все трое, кто оказался снаружи, зажали носы, потому что в них буквально ударила волна неприятного тошнотворного запаха.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // .

Вӗсем хӑйсене хӗрхенмесӗр, тӑнлавсене пӗҫерсе ҫӳҫсене кӑтралантараҫҫӗ, сӑмсисене шӑл порошокӗпе шуратаҫҫӗ, — питҫӑмартисене конфет хучӗпе хӗретеҫҫӗ.

Они нещадно палили себе виски и волосы щипцами, пудрили нос зубным порошком и румянили щеки конфетной бумажкой.

XIV. «Кӗҫӗн чинсем» // .

Елпешке чашкӑ ҫинче хӗрлӗрех тӗслӗ ачаш сысна ҫурисем шурӑхнӑ сӑмсисене хурлӑхлӑн кӑнтса выртатчӗҫ, вӗсен умӗнче аллисене пысӑк ҫӗҫӗ тытнӑ виҫӗ командир тӑратчӗҫ.

Аппетитные, нежно-розовые, с бледными, скорбными мордами поросята лежали на блюде, и три командира стояли над ними с большими ножами в руках.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // .

Нумайӑшӗ куҫӗсене шӑлаҫҫӗ, сӑмсисене туртаҫҫӗ.

Я видела, что многие сморкаются, вытирают глаза.

11 сыпӑк // .

Чӳречерен уйӑх ҫути кӗрсе вӗсен сарӑ та кӑвак пичӗсене, путнӑ ҫӑварӗсене, тӗтреллӗ те ҫурри хупӑ куҫӗсене, тӑсӑк сӑмсисене ҫутатса тӑнӑ…

Луна сквозь окна освещала их желтые и синие лица, ввалившиеся рты, мутные, полузакрытые глаза и высунувшиеся носы…

Тупӑкҫӑ // .

Хальхи вӑрҫӑра пӗтӗм арҫынсем, нумай хӗрарӑмсем ҫапӑҫаҫҫӗ; сӑмсисене лайӑххӑн шӑлайман ачасем те, станоксем ҫинче ӗҫлеме пӗвӗ ҫитмен пирки, ещӗксем ҫине тӑрса снарядсене хӑйраҫҫӗ» — терӗ вӑл.

когда все мужчины и многие женщины страны воюют, когда даже сопливые мальчишки, став на ящики, так как у них не хватает роста для работы на станке, точат снаряды».

8 сыпӑк // .

Унӑн атӑ сӑмсисем ҫавӑн чухнехи модӑпа, коньки пек, питӗ ҫӳлелле таврӑнса тӑраҫҫӗ, — ун пек пултӑрччӗ тесе, ҫамрӑк ҫынсем вӑл вӑхӑтра питӗ хытӑ тӑрӑшнӑ: сехечӗ-сехечӗпе стена ҫумӗнче ларса, хӑйсен атӑ-пушмак сӑмсисене стена ҫумне пӑчӑртаса тытса тӑнӑ.

носки его ботинок были по моде сильно загнуты кверху, наподобие лыж, — результат, которого молодые люди того времени добивались упорным трудом и терпением, просиживая целые часы у стенки с прижатыми к ней носками.

4-мӗш сыпӑк. Вырсарникунхи шкулта «Мухтанса хӑтланни» // .