Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

мӗншӗн (тĕпĕ: мӗн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Мӗншӗн курӑнмаҫҫӗ вара вӗсем?.. — терӗ Уча Павӑл илтмеллех.

— Что-то не появляются… — произнес Уча, стараясь, чтобы слышал Павле.

7 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Мӗншӗн таратӑр? — кӑшкӑрчӗ вӑл хуралта пулнӑ партизансене, вӗсем пӳлӗне-пӳлӗнех хӑйсеннисем патнелле чупаҫҫӗ.

Чего бежите? — крикнул он партизанам из охранения, которые, задыхаясь, спешили соединиться с отрядом.

7 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Эй, пуҫна мӗншӗн юр ӑшне чикрӗн?

А ты чего нос в снег уткнул?

7 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Мӗншӗн?..

Помоги переводом

7 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Вӑл вилнӗ; хӑй вилнине пӗлет вӑл, ҫапах шутлать: винтовкӑсем мӗншӗн макӑраҫҫӗ?..

Он мертв, он знает, что мертв, но он думает: «Почему же винтовки плачут?»

7 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Мӗншӗн вӗсене памастӑн?

Почему ты им не дашь?

6 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Мана мӗншӗн тӳрре кӑлармалла?

— Ты меня защищаешь?

6 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Хӑвӑн йӑтма черет ҫитнӗ ҫӗртех нимӗҫ пӑрҫи миххине мӗншӗн пӑрахса хӑвартӑн эсӗ?

Ты почему это бросил сумку с фасолью, когда пришла твоя очередь нести провиант?

6 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Эпӗ — мӗншӗн салатас мар, салатас! тетӗп ҫаксене.

— Ну, что ж, давайте, можно и разбросать!

6 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Мӗншӗн ан юратӑр, юрать! тетӗп эп.

— Почему же, можно!

6 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Атӑ-пушмак ӑстине Николкӑна (хӑйӗн взводнӑйне), ҫӑкӑр пӗҫерекен Симӑна вӑл «тантӑшсем» тет (мӗншӗн тесен вӗсем виҫҫӗшӗ те вӑтӑртан кӑшт иртнӗ)» Йевтӑна — «тетеҫӗм», ыттисене пурне те «ачасем», тет.

Командира своего взвода — сапожника Николу и пекаря Симу, которым было уже за тридцать, он величал «служивыми», Евту — «дядей», а к остальным обращался просто «парень».

6 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Вӗлерсен, мӗншӗн пӗтнине эпӗ пӗлетӗп.

Пусть даже я погибну, по крайней мере буду знать за что.

5 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Пӗр ҫырнӑскере мӗншӗн туртса хунӑ-ши вӑл?» — ҫунчӗ Вук.

Почему же она зачеркнула?» — мысль эта грызла Вука.

5 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

«Мишо, мӗншӗн кайӑк мар эсӗ, вӗҫсе килнӗ пулӑттӑн… — тухса тӑчӗҫ те ҫырури сӑмахсем, вара вӑл чӗтресе илчӗ.

«Мишо, почему ты не птица и не можешь прилететь…» — отозвались в сердце слова из письма, и он вздрогнул.

5 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Мишо, мӗншӗн лайӑх мар-ши эсӗ, вӗҫсе килӗттӗн ман пата, манӑн телейӗм, эпӗ сана пӑвса вӗлерӗттӗм, пӗлместӗп, мӗн тунӑ пулӑттӑм-ши санпа.

Мишо, почему ты не птица и не можешь прилететь, счастье мое, я бы задушила тебя от радости, я не знаю, что бы я сделала!

5 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Ӗнер манран: «Анне, мана мӗншӗн пӗчӗк партизан теҫҫӗ?» тесе ыйтрӗ.

Вчера он спрашивает меня: «А почему, мама, меня зовут партизанчик?»

5 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Эсӗ, Йевта юлташ, мӗншӗн ҫывӑрмастӑн? — ыйтрӗ Павӑл.

— Почему не спишь, товарищ Евта? — спросил его Павле.

4 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

.. Мӗншӗн

.. Почему?»

4 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Эсӗ кӳрентӗн те вӗсене тавӑрасшӑн, мӗншӗн тесен вӗсем сан ҫинчен хӑйсем мӗн шутланине сана уҫҫӑнах каларӗҫ.

Ты обиделся, когда они прямо сказали, что о тебе думают, и ты хочешь им отомстить за это.

4 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Хӑвӑн юлташусене мӗншӗн кураймастӑн-ха эсӗ?

Как ты смеешь ненавидеть своих товарищей?

4 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней