Двуязычный корпус чувашского языка

Вӗсен вӑййине Лещенко штабс-капитан, хӗрӗх пиллӗксенчи ытла кичем ҫын, хӑйӗн пӗр сӑнӗпеленех те тӗксӗмлӗхе кӗртсе ӳкерме пултараканскер, чӳрече янахӗ ҫине вырнаҫнӑ та, пӑхса ларать; питӗнче те, кӗлеткинче те унӑн пӗтӗмпех чи-чи шанчӑксӑр меланхолипеле аялалла усӑнса ҫакӑннӑ: усӑннӑ, пӑрӑҫ хутаҫӗ пек, тӑсмака, ашлӑ, хӗрлӗ те лӗнчешке сӑмси; янах тарана ҫити уртӑннӑ ик ҫинҫе хӑмӑр ҫип евӗр мӑйӑхӗ; куҫӗ харшисем сӑмса тӗпӗнчен пуҫланнӑ та тӑнлав патне тӑсӑлса аннӑ, вӗсем вара ӑна ӗмӗр-ӗмӗрех йӗнӗ сӑнлӑ кӑтартаҫҫӗ; мӗн унта, кивӗ сюртукӗ те пулин унӑн сӗвек хулпуҫҫийӗсемпе путса кӗнӗ кӑкӑрӗ ҫинче, йӑрхахра чухнехи евӗр, шалпаррӑн лӑпӑштатса тӑрать.

Помоги переводом

VIII // .

Лешӗ шӗлепкесӗрччӗ, ҫавӑнпа Ромашов унӑн ҫинҫерех кӑна тӗп-тӗрӗс сӑмсине, пӗчӗк те кӑп-кӑпӑш тулли тутине, пуҫӗ варрипе тӳп-тӳррӗн уйрӑлса ӳкнӗ, танлавне, куҫ харши вӗҫӗсемпе хӑлхисене хупласа, питҫӑмартисем ҫинех аннӑ хумлӑ-хумлӑ та йӑлтӑркка хура ҫӳҫне васкавлӑн, анчах уҫӑмлӑн курса юлма ӗлкӗрчӗ.

Она была без шляпы, и Ромашов быстро, но отчетливо успел разглядеть ее тонкий, правильный нос, прелестные маленькие и полные губы и блестящие черные волнистые волосы, которые от прямого пробора посредине головы спускались вниз к щекам, закрывая виски, концы бровей и уши.

II // .

Куртӑр-и акӑ! — лаши ҫинчен аннӑ май, ҫилӗллӗн кӑшкӑрса ячӗ Бек-Агамалов.

Вот видите! — воскликнул сердито Бек-Агамалов, слезая с лошади.

I // .

Хурахсен капитанӗ пӗр сӑмах та калайман, ҫавӑнтах тӗшӗрӗлсе аннӑ, — пистолет етри ҫӑвартан кӗрсе кайнӑ.

Помоги переводом

Ҫирӗм саккӑрмӗш сыпӑк // .

Вӗсене ҫыран ҫине малтантарах сиксе аннӑ пилӗк ҫын сӗтӗрсе тухрӗҫ.

Помоги переводом

Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // .

Сире Эрнепе иксӗре пӗлӗт ҫинчен хӑйсене вӗлерме аннӑ хаяр сывлӑшсем, усалсем тесе шутлаҫҫӗ.

Помоги переводом

Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // .

Эпӗ ҫав зонта качака тирӗсенчен ҫӑмне тулалла тавӑрса турӑм: ҫумӑр тумламӗсем ҫӑм тӑрӑх пӳрт тӑрри ҫинчен шыв юхса аннӑ пекех юхса анатчӗҫ.

Я обтянул зонт козьими шкурами мехом наружу: дождевая вода стекала по меху, как по наклонной крыше.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // .

Ҫӗрпӳрт маччи тӑпра кӑпӑшка пулнӑран ишӗлсе аннӑ пек туйӑнчӗ мана, кун пекки ӗлӗк те пулкаланӑччӗ.

Мне почудилось, что свод обвалился из-за рыхлости почвы, как это бывало и раньше.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // .

Ҫак инкек мана чылаях шухӑшлаттарчӗ: ишӗлсе аннӑ тӑпрана ҫӗрпӳртрен кӑлармалла, маччана халь тӗкӗсемпе тӗкӗлемелле пулать, унсӑрӑн ҫӗр каллех ишӗлсе анмӗ тесе шанса пурӑнма ҫук.

Этот горестный случай наделал мне много хлопот: надо будет выносить из пещеры всю обвалившуюся землю, а главное — придется теперь подпереть свод, иначе никогда нельзя быть уверенным, что обвал не повторится.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // .

Ҫакна курсан, эпӗ хӑрасах кайрӑм: ишӗлсе аннӑ вӑхӑтра эпӗ ҫӗрпӳртре пулнӑ пулсан, манӑн шӑммӑм-шаккӑм ӗмӗрлӗхех ҫавӑнта юлнӑ пулӗччӗ.

Обвал был так велик, что я испугался: будь я в это время в пещере, мне уже наверное не понадобился бы могильщик.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // .

Сӑрт ҫинчен аннӑ чухне эпӗ пӗр кайӑк персе ӳкертӗм, хӑй питӗ пысӑк; вӑл вӑрман хӗрринчи йывӑҫ ҫинче ларатчӗ.

Спускаясь с холма, я подстрелил одну птицу, очень большую: она сидела на дереве у опушки леса.

Улттӑмӗш сыпӑк // .

Лав ҫинчен аннӑ май Егорушка темле питӗ лайӑх палланӑ сасса илтрӗ.

Слезая с воза, Егорушка услышал чей-то очень знакомый голос.

VIII // .

Вӑл салтак евӗр е сывлама чарӑннӑ ҫын пек тӳрӗ тӑрса утать, аллисем те унӑн патак евӗр усӑнса аннӑ, утти темле чӗрӗ мар, вылямалли тетте салтаксен утти евӗр туйӑнать — чӗркуҫҫийӗсем пач хуҫланмаҫҫӗ, вӑл вӑрӑммӑн яра-яра пусма тӑрӑшать; губка пек мӑкӑллӗ лавҫӑпа мучи икшер утӑм тунӑ ҫӗрте вӑл пӗр утӑм ҫеҫ тума ӗлкӗрет, ҫавна май пуринчен те хулленрех тата ыттисенчен юлса утнӑ пек туйӑнать.

Он держался прямо, как будто маршировал или проглотил аршин, руки у него не болтались, а отвисали, как прямые палки, и шагал он как-то деревянно, на манер игрушечных солдатиков, почти не сгибая колен и стараясь сделать шаг возможно пошире; когда старик или обладатель губчатой шишки делали по два шага, он успевал делать только один и потому казалось, что он идет медленнее всех и отстает.

IV // .

Вӗсен клеенкисем кивелсе пӗтӗмпех юрӑхсӑра тухнӑ, таянмалли хыҫӗсем хыҫалалла илемсӗррӗн авӑнса аннӑ, ҫавӑн пирки вӗсем тенкел пек мар, ача ҫуни евӗр туйӑнаҫҫӗ.

Это было какое-то жалкое подобие мебели с отжившей свой век клеенкой и с неестественно сильно загнутыми назад спинками, придававшими стульям большое сходство с детскими санями.

III // .

Хӗрлӗ кӗпе тӗсӗ ӑна ачашласа хӑй патнелле туртать, кӳмепе ун айӗнче ҫывӑракан ҫынсем вара пӗлес килнипе канӑҫсӑрлантараҫҫӗ; ахӑртнех, кӗпен илемлӗ тӗсне курса тата унта камсем пуррине пӗлесшӗн пулса, хӑй те сисеймен пулӗ вӑл, ялтан ҫакӑнта ҫити аннӑ та халь акӑ хӑйӗн хӑюлӑхӗнчен хӑй тӗлӗнсе тӑрать.

Красный цвет рубахи манил и ласкал его, а бричка и спавшие под ней люди возбуждали его любопытство; быть может, он и сам не заметил, как приятный красный цвет и любопытство притянули его из поселка вниз, и, вероятно, теперь удивлялся своей смелости.

II // .

Кӑшт хускалнипех вӑл тем тӗрлӗ чӗриклетет, халтӑртатать, ҫитменнине, хыҫалтан ҫакса янӑ пушӑ витре чанкӑртатни вӗҫсӗр илтӗнсе пырать, — пӗр сӑмахпа каласан, сасси тӑрӑх та, ӑҫта килчӗ унта ҫӗтӗлсе мӗскӗннӗн усӑна-усӑна аннӑ сӑран таткисене курнипе те ку кӳме мӗн тери кивӗ пулни тата ӑна паянах кӑларса пеме вӑхӑт ҫитни лайӑх палӑрать.

Она тарахтела и взвизгивала при малейшем движении; ей угрюмо вторило ведро, привязанное к ее задку, — и по одним этим звукам да по жалким кожаным тряпочкам, болтавшимся на ее облезлом теле, можно было судить о ее ветхости и готовности идти в слом.

I // .

Кӗтмен ҫӗртен ҫӗрӗк мачча хӑми ишӗлсе аннӑ, Кандов вара тӳрех пӑлтӑра ӳкнӗ.

Неожиданно гнилой потолок провалился, и Кандов упал на крытую галерею.

XII. Пӗр пӑлханман хула историйӗ // .

Ҫав вӑхӑтрах тата халӑх сехрине хӑпартакан хӑрушӑ хыпар та ҫитнӗ: ту ҫинчен аннӑ кӗтӳҫӗ Балканра никам та ҫук тесе пӗлтернӗ.

Но в то же самое время пришло тревожное известие, которое произвело на всех ошеломляющее впечатление: спустившийся с горных пастбищ пастух сообщил, что на Балканах никаких войск нет.

XII. Пӗр пӑлханман хула историйӗ // .

— Ҫук, Колчо, вӑл Мӑнастир йӑлӑмне аннӑ.

— Нет, Колчо, он спустился в Монастырскую долину.

X. Юрату вӑл — паттӑрлӑх // .

Балканран аннӑ пӑлхавҫӑ шӑпах ҫавӑ мар-ши эппин?

Не он ли и есть тот бунтовщик, что спустился с гор?

IX. Пулӑшаканни // .