Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Марьянкӑна (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл Марьянкӑна ӗлӗкхинчен те ытларах юратрӗ, анчах та лешӗ хӑйне нихҫан та юратас ҫуккине халь лайӑх пӗлсе тӑчӗ.

Он любил Марьянку больше, чем прежде, и знал теперь, что никогда не может быть любим ею.

XLII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Хӗрсем Марьянкӑна тӗрткелерӗҫ, лешӗ тухасшӑн пулмарӗ.

Девки толкали Марьянку; она не хотела выйти.

XXXVIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Лукашкӑна мар-и? — терӗ Белецкий, йӗркеллӗ пултӑр тесе, малтан юриех Марьянка енне ҫаврӑнса; унтан, хуравласса кӗтмесӗрех, вӑл Устенька патне пырса тӑчӗ те ӑна хӑйпе пӗрле Марьянкӑна илсе пыма каларӗ.

А не Лукашке? — сказал Белецкий, для приличия обращаясь сначала к Марьянке; и, не дождавшись ответа, он подошел к Устеньке и начал просить ее привести с собою Марьянку.

XXXVIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Оленинпа Белецкий вӑйӑ картинчен Устенькӑпа Марьянкӑна мӗнле майпа уйӑрса илесси ҫинчен калаҫрӗҫ.

Оленин с Белецким разговаривали о том, как бы им отбить от хоровода Марьянку с Устенькой.

XXXVIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Атту Марьянка сана пӗтӗмех маннӑччӗ ӗнтӗ, — ҫухӑрчӗ Устенька, Марьянкӑна чавсипе тӗрткелесе, ҫинҫе сасӑпа ихӗлтетсе кулса.

— И то Марьянка уж забыла тебя совсем, — пропищала Устенька, толкая локтем Марьяну и заливаясь тонким смехом.

XXXVI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Эпӗ ҫапла Ванюшӑна, Ерошка мучине, Лукашкӑна, Марьянкӑна тытрӑм».

Так я поймал Ванюшу, дядю Ерошку, Лукашку, Марьянку».

XXVIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Вӑл хӗреле-хӗреле кайрӗ, тата ӑна пуринчен ытла Марьянкӑна аван мар пулнӑ пек туйӑнчӗ.

Он краснел, и ему казалось, что в особенности Марьяне было неловко.

XXIV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Оленин вӗсем хушшинче Марьянкӑна палласа илчӗ те унпала ҫакнашкал ырӑ мар вырӑнта тӗл пулнӑшӑн чунӗ ыратса кайрӗ, тарӑхрӗ.

Оленин в их толпе рассмотрел Марьянку, и ему больно и досадно стало, что он сходится с нею в таких пошлых и неловких условиях.

XXIV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Лука хӑйӗн савӑнӑҫӗ ҫинчен Марьянкӑна пӗлтерме каять пулӗ, тесе шутланӑччӗ Оленин; Лука ун пек тумарӗ; ҫапла пулин те, Оленин чун-чӗри нихҫанхинчен лайӑх пулчӗ.

Оленин думал, что он пойдет поделиться своею радостью с Марьянкой; но, несмотря на то, что Лука этого не сделал, ему было так хорошо на душе, как никогда в мире.

XXII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

«Вӑл Марьянкӑна юратать, — хӑй тӗллӗн шутларӗ Оленин, — эпӗ те ӑна савма пултарнӑ пулӑттӑм».

«Он любит Марьяну, — думал себе Оленин, — а я бы мог любить ее».

XXII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Мӗншӗн-ха Марьянкӑна ыталамастӑн?

— Что ж Марьянку не обнимаешь?

XIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Вара вӑл каллех хӑй юратнӑ пек хуҫланса илчӗ, кун хыҫҫӑн пурте ахӑлтатса кулса ячӗҫ; Ергушов тени вара ун чухне, юнашар ларакан Марьянкӑна сиктерсе хӑварса, вата казачкӑна ытала пуҫларӗ.

— И опять он сделал любимое коленце, вслед за которым все захохотали, а Ергушов тотчас же стал обнимать старую казачку, пропустив Марьянку, следовавшую по порядку.

XIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Малалла тӑснӑ аллинче вут тивертнӗ ҫӗтӗкне сулласа урам урлӑ каҫнӑ чухне вӑл Марьянкӑна хирӗҫ пулчӗ, лешӗ ӑна пуҫ тайрӗ.

Переходя через улицу и размахивая в вытянутой руке зажженную тряпку, она встречает Марьянку, которая кланяется ей.

V // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Унӑн хӑйӗн Лукашки ҫинчен калаҫмалла, ӑна вӑл тин ҫеҫ казак пулма тирпейлесе ҫитернӗ, халӗ Марьянкӑна, хорунжи хӗрне, качча илсе парасшӑн.

Ей нужно поговорить про своего Лукашу, которого она только собрала в казаки и которого она хочет женить на Марьяне, хорунжевой дочери.

V // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Страницы:
  • 1

Сайт:

 

Статистика

...подробней