Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

пусса (тĕпĕ: пус) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ӑна кичемлӗх пусса илчӗ те, вӑл вара машинӑсем ларакан пӳлӗме кӗчӗ.

Ему было грустно, и он пошел в машинное отделение.

XIV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Эсӗ вӗсене справкӑсем тата тем-тем алӑ пусса паратӑн, вӗсем суту-илӳпе пурӑнаҫҫӗ…

Справки и там еще что ты им подписываешь, а они только торговлей живут…

V // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Андрей кӑштах пӗшкӗннӗ те, вӑрӑммӑн яра-яра пусса, ҫаврӑнса пӑхмасӑрах малалла утать; нимӗҫӗн урисем ҫӗртен сӗтӗрӗнсе пыраҫҫӗ.

Сгорбясь, Андрей шагал крупно, не оглядываясь; ноги гитлеровца бороздили по земле.

XVIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ан хӑра, пурне те ҫакса вӗлермӗҫ! — Олейник пуҫне усса, шухӑш пусса илнӗ Ярцевӑн ырхан кӗлетки ҫине чалӑшшӑн пӑхрӗ те, ӗнтӗ васкамасӑр, сӑмахсене суйласа илсе, малалла каларӗ:

Небось всех не вздернут! — Опустив голову, Олейник косо взглянул на костлявую фигуру Ярцева, пришибленного думами, и продолжал, уже не спеша, подбирая слова:

XVII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Дегтярев чӗтрекен аллисене пусса кӑшт ҫӳлелле ҫӗкленчӗ те, пур пек вӑйне пухса хытӑрах кӑшкӑрчӗ:

Дегтярев приподнялся на дрожащих руках и, собравшись с силой, крикнул почти громко:

X // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Андрей ӑна хулпуҫҫийӗнчен ярса тытса месерле ҫавӑрса хучӗ те пусса выртрӗ.

Андрей схватил его за плечи и разом уложил на лопатки.

V // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Мӗнпурри йӗпеннӗ те темскер йывӑррӑн пусса тӑнипе ҫӗр ҫумнелле анса ларнӑ пек туйӑнать.

Все промокло и, казалось, под какой-то тяжестью приосело к земле.

XXIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Вӑл ҫӗре ҫав тери йывӑррӑн пусса тӑрать, тейӗн.

Непомерной тяжестью давила она землю.

XIX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Шурлӑх тӗлӗнчен иртсен, Костя вӑрӑммӑн пусса утакан Серьга Хахая хӑваласа ҫитрӗ.

Пройдя мимо болота, Костя догнал Серьга Хахая, ступавшего длинными шагами.

XVIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Мӗн пурне пусса илет!

Все душит!

XV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Лозневой ҫине пӑхмарӗ вӑл, пӑчка хыттӑн, пусса туртма тапратрӗ, юбка арки ҫинелле пӑчкӑ кӗрпи вӗҫме тытӑнчӗ.

Не глядя на Лозневого, она начала дергать пилу резко, с нажимом, забрызгивая подол юбки опилками.

XIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— А-а, ав мӗнле! — сасартӑк хӗрелсе, кӑвакарса кайрӗ те Ерофей Кузьмич, завхоз патнелле вӑрӑммӑн ярса пусса, шӑл витӗр кӑшкӑрса ячӗ:

— А-а, вон что! — вдруг побагровел Ерофей Кузьмич и, сделав крупный шаг к завхозу, крикнул сквозь зубы:

XI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Тилхепене арҫынла алла ярса тытса, Макариха начарланса кайнӑ лашана пушӑпа ҫурӑмӗ урлӑ чӑшлаттарса илчӗ те, лаши лава тӑвалла туртма пуҫласан, урисене вӑрӑммӑн пусса, урапипе юнашар утса кайрӗ.

По-мужски взяв в руки вожжи, она стегнула отощавшего коня кнутом поперек спины и, когда он тронул воз на взгорье, крупно зашагала рядом с телегой.

I // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ура айӗнче хытӑ ҫӗр пуррине сайра-хутра ҫеҫ туйнӑ вӗсем: ура темскерле ҫемҫе те нӳрӗ япала ҫине пусса пынӑ, пылчӑк ҫинче шунӑ…

Под ногой люди редко слышали прочную земную твердь: нога ступала во что-то мягкое и влажное, скользила по слякоти.

XXVII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Озеров урине вӑрӑммӑн пусса, тӗпек ҫинчен уттарчӗ.

Озеров крупно зашагал с пригорка.

XXII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Унта ялтан яла ҫӳремелли, такӑрлатман кукӑр-макӑр пӗчӗк ҫулсем ҫеҫ, вӗсене те пулин, ҫу каҫиччен курӑк пусса илнӗ.

На нем были только неровные и извилистые дорожки, по которым ходили из деревни в деревню, и даже они за лето попросли травой.

XVII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Кӑҫал ҫеҫ ҫӗкленсе курӑка пусса илнӗскерсем вӗсем, ылтӑн тӗслӗн, чӑпаррӑн йӑлтӑртатаҫҫӗ, хурӑнлӑх хыҫӗнче халь ҫеҫ сухаланӑ хура пусӑпа вырса пӗтернӗ шурӑрах хир лаптӑкӗ курӑнса выртать, тӗпексем хыҫӗнче кӗрхи капӑр вӑрман, хӗвел пайӑркисем ҫав вӑрман ӑшнелле чалӑшшӑн ӳкнӗ.

Впервые за лето он прикрывал собой травы, за ним — полоса белесоватого жнивья, а еще дальше — гряда нарядного осеннего леса, пронизанного косыми лучами солнца.

XIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Хурах пусса кайнӑ пек.

Один разбой.

XIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

«Ав мӗнлескерсем вӗсем!» шухӑшларӗ вӑл, нимӗҫе куҫлӑх витӗр пӑхса илсе, — унтан сасартӑк пӗр утӑм малалла пусса, пӗтӗм йывӑр кӗлеткипе чӗтренсе илсе, урмӑш сасӑпа ыйтрӗ:

«Так вот они какие!» подумал он, взглянув немцу в глаза, — потом вдруг сделал один шаг вперед, содрогаясь всей грузной фигурой, он закричал:

XI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Вӑл Андрей патнелле ура ярса пусса, хӑраса, куҫҫулӗ витӗр кӑшкӑрчӗ:

Она крикнула Андрею испуганно, сквозь слезы:

VIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней