Корпус чувашского языка

Григорий, Мишка Кошевой аллинчен ҫакӑнса, вӑрмана ҫитсе кӗчӗ.

Григорий, опираясь на руку Мишки Кошевого, входил в лес.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Казаксем саккӑрӑн картла хирсе ларакан пӗчӗкҫӗ сӗтел тӗлӗнче, хӑватлӑ табака вӗҫӗмсӗр мӑкӑрлантарнипе, сӗтел ҫине витмелли шерепеллӗ ҫи витти пек тӗтӗм ҫакӑнса тӑрать.

Бурый табачный дым бахромчатой скатертью висел над столиком, за которым человек восемь казаков резались в карты.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Таҫта лере, ҫумӑр пӗрех май пӗрӗхсе тӑнипе тӗссӗрленнӗ тӳпере, нимӗҫсем кӑкарса хунӑ аэростат, сарӑрах кӑвак тӗслӗскер, пӗр хускалми ҫакӑнса тӑрать.

Вдали, на вылинявшем от дождей хмарном небе, желто-серым недвижным пятном висел немецкий привязной аэростат.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Сержант хӑйӗн кӑкӑрӗ ҫинче ытти медальсемпе тата икӗ Мухтав орденӗпе юнашар ҫакӑнса тӑракан «За отвагу» медальне тытса пӑхрӗ.

— Сержант потрогал пальцами медаль «За отвагу», висевшую у него на груди рядом с другими медалями и двумя орденами Славы.

XXVIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ҫӳлте кӑвакрах чулсем ҫакӑнса тӑраҫҫӗ, аялта — тӗпсӗр шырлан, унтан, ҫӗр ӑшӗнчен тухнӑ пек, шыв юхса тухса, чулсене перӗнсе хӑрушла хытӑ шавлать, ҫак хӗсӗк ту хушшинче вунӑ турбина ӗҫлет темелле.

Сверху нависали глыбы серой породы, а внизу — пропасть, и оттуда, как из недр земли, поднимался такой рокот бьющейся о камни воды, точно в этой узкой стремнине работали десятки турбин.

XXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Сергей куҫӗ умне чи малтан Иван Кочубейӗн хитре портречӗ курӑнчӗ, вӑл кровать тӗлӗнче стена ҫинчи кабиртен ҫӳлерех ҫакӑнса тӑнӑ.

Первое, что бросилось Сергею в глаза, был портрет Ивана Кочубея, висевший над кроватью, чуть выше ковра.

XXI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Япаласене уйӑрса илме те ҫук, сасартӑк ҫатан хыҫӗнчен ҫӑмламас калпак курӑнса каять, патне пырса пӑхатӑн та — юпасем ҫинче кӑкшӑмсем ҫакӑнса тӑнине куратӑн, вӗсем хура та мар, тин ҫунакан кӑмакаран кӑларнӑ пек хӗрлӗ; е килкарти варринче ҫамрӑк хӗрарӑмӑн шурӑ тутӑрӗ курӑнса каять, тинкеререх пӑхатӑн та — тутӑр та мар, хушка пуҫлӑ ӗне тӑнине куратӑн; е вӑкӑр мӑйракисем курӑнса каяҫҫӗ, анчах мӑйракисем кӑнтӑрлахи пек сӑркка мар, слюдаран якатса тунӑ пек витӗр курӑнса тӑраҫҫӗ; е тата пӗр-пӗр крыльца ҫинче ҫӑмламас тир курӑнса каять, патнерех пыратӑн та — йытӑ выртнине куратӑн; е лупас айӗнче ларакан чӑхсем курӑнса каяҫҫӗ, вӗсем кашта ҫине шӑрҫа тирнӗ пек ларса тухнӑ.

Самые обыденные предметы выглядели загадочными: то покажутся из-за плетня причудливые папахи, а подойдешь ближе и увидишь: не папахи это, а кувшины на кольях, и они уже не черные, а красные, как будто только что вынуты из обжигальной печи; то забелеет на базу платок какой-нибудь молодайки, а присмотришься и увидишь не платок, а лысую голову коровы; то замаячат бычьи рога, но не бурые, как днем, а прозрачные, точно выточенные из слюды; то на каком-либо крылечке зачернеет овчина, а подойдешь ближе и увидишь собаку; то зарябят под кровлей куры, сидящие цепочкой, точно нанизанные на шест…

III сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ток вӑйне стена ҫинче ҫакӑнса тӑракан приборсем палӑртнӑ.

Сила тока определялся приборами, висящими на стене.

Вӗсем Ҫӗнтерӳпе яла таврӑннӑ // Николай Воронцов. «Канаш», 2020.02.14

— Куҫҫуль тумламӗ вара, пӑрҫа пек пысӑкскер, Пугачевӑн сухаллӑ пичӗ тӑрӑх юхса анать те, сивӗпе шӑнса ларса, кӗмӗл пек, ахлатса янӑракан тумлам пек, ҫакӑнса юлать.

— И слеза, огромная слеза, размером в горошину, поползла по заросшей щеке Пугачева и тут же, застыв на морозе, повисла серебряной, стонущей каплей.

«Халӑх юн тумламӗ» // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Унтан сывлӑшра кӑштах ҫакӑнса тӑрать.

На секунду повисла.

Галие // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Хӗрача арҫын ачан аяккинче ҫакӑнса тӑракан хӗҫӗ ҫине кӑсӑкланса пӑхма пуҫлать; кӑна курсан, Гришатка чӗкелсе ӳкет.

Девочка стала с любопытством рассматривать висящую на боку у мальчика саблю, и Гришатка сразу же оживился.

Галие // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Маччаран хунар ҫакӑнса тӑрать.

Фонарь с потолка свисает.

«Ух!» // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Халь СССР ҫинчен мухтаса темтепӗр ҫыраҫҫӗ, тӗрӗссипе каласан, ялта нимӗн те ҫукчӗ: хитре мар тӑхӑнмалли япаласем ҫакӑнса тӑратчӗҫ, ҫимеллисем — пӗр тӗрлӗ, «ҫӗр ҫулхисемччӗ».

Сейчас пишут разную похвалу об СССР, сказать по правде, в деревнях ничего не было: висела некрасивая одежда, еда — однообразная, «залежалая».

Атте хулана кайсан // Микулай Павловский. https://www.facebook.com/permalink.php?s ... 4345864182

Ӑна тӳпери ҫӑлтӑрсем пӗртте ҫӑлтӑрсем пек мар, ҫулҫӑллӑ турат ҫинче ҫакӑнса тӑракан темле нихҫан астивсе курман сенкертерех сарӑ тӗслӗ ҫимӗҫсем евӗр туйӑнаҫҫӗ.

Ему казалось, это — не звезды, а полные голубовато-желтые неведомые плоды висят на черенках листьев.

20 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Унӑн вӑрӑм та шӑнӑрлӑ, калама ҫук сарлака аллаппиллӗ аллисем хускалмасӑрах ҫакӑнса тӑраҫҫӗ.

Его длинные, жилистые, непомерно широкие в кисти руки висели неподвижно.

12 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫакӑнта кӑна асӑрхарӗ Иванков Астаховӑн сӑмси -тирӗ виселеннине; ун сӑмси ҫунаттинчен пӗчӗк тир татӑкӗ ҫакӑнса тӑрать иккен.

И тут только Иванков заметил, что у Астахова шелушится нос, тонкая шкурка висит на ноздрине.

8 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Турккӑ вӑрҫи мӗн пӗтичченех пурӑнтӑм, вилӗм хулпуҫҫи урлӑ ҫакса янӑ хутаҫ пекех ҫакӑнса ҫӳрерӗ, пӗр ҫав кӗлле пӗлнӗ пиркиех вилмесӗр юлтӑм.

Всю турецкую войну пробыл, смерть за плечми, как переметная сума, висела, и жив остался через этую молитву.

6 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Аллисене хӑй пӗҫҫисем тӑрӑх тӑсса янӑ, кӗл тӗслӗ тутине хӑвӑрт-хӑвӑрт выляткалать, чалпашӑн пырса тивнӗ хӗҫ унӑн тӑнлавӗ ҫумӗнчи ӳте шӑйӑрттарса антарнӑ; вистенсе кайнӑ ӳчӗ унӑн питҫӑмарти ҫинче хӗрлӗ тутӑр татӑкӗ пек ҫакӑнса тӑрать.

Он по швам держал руки, часто шевелил пепельными губами, с виска его упавшая наосклизь шашка стесала кожу; кожа висела над щекой красным лоскутом.

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Григорий сӑрӑ чӑмакка евӗр Франьӑна икӗ казак аллисем ҫине йӑтса ҫӗкленине курчӗ (хӗрӗн урисем, юбка айӗнчен шӗвӗр кӗтеслӗн мӑкӑрӑлса тухса, нимӗн хускалмасӑр ҫакӑнса тӑраҫҫӗ).

Григорий видел, как двое подняли серый сверток — Франю (у нее, выпирая под юбкой острыми углами, неподвижно висели ноги).

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Витере, Сашка ҫывӑрса пурӑнакан ҫӗрте, хӗлле те, ҫулла та, эрешмен карти ҫакӑнса тӑнӑ пек ҫӳхе, пыр шӑтӑкне йӗкӗлтекен шӑршӑ пулнӑ.

В конюшне, в станке, где спал Сашка, зиму и лето паутинной занавесью висел тонкий, липнущий к горлу аромат.

14 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.