Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

сӗлтсе (тĕпĕ: сӗлт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Мӗскер кирлӗ вӗсене кунта? — ыйтрӗ вӑл, кимӗ еннелле пуҫӗпе сӗлтсе.

— Чего им тут надо было? — спросил он, кивнув на лодку.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

— Ӗҫе ҫӗнӗрен лартнӑ начальство пекех, — ун еннелле пуҫне сӗлтсе каларӗ Беридзе.

— Прямо как вновь назначенное начальство, — кивал на него Беридзе.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Темиҫе сӑмах калаҫкаласа илсен, вӑл, пуҫне сӗлтсе, механика аяккалла чӗнсе илчӗ.

Бросив несколько малозначащих фраз, он незаметно кивнул головой механику, отзывая его в сторону.

Пӗрремӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

— Пушах пулас, — терӗ Беридзе салхуллӑн, цистернӑсем еннелле пуҫне сӗлтсе.

— Порожние, наверное, — угрюмо кивнул в их сторону Беридзе.

Икӗ йӗлтӗрҫӗ // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

— Эпӗ те куртӑм!.. — терӗ ватӑ Том, пуҫне сӗлтсе.

— И я тоже видел! — ответил старик Том, кивая головой.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Вӑт, кӑрмахвун, сӗтел хушшине ларма та ӗлкӗреймен, карланкине янраттарса та ячӗ, — юрӑ йӑтӑнса аннӑ еннелле пуҫӗпе вашт сӗлтсе илчӗ Хвеччис.

— Вот граммофон, не успел за стол сесть, уже песню затянул,— кивнула Хвечис на окно, где пел песню муж.

2 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Мария Александровна, сӑмах чӗнме хал ҫитереймесӗр, пуҫне сӗлтсе илчӗ.

Мария Александровна молча кивнула головой, не в силах ответить.

Реферат // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

— Каласа кӑтарт-ха эсӗ ӑна… ҫак субъект килчӗ тесе, — хушрӗ Наташа, тетӗшӗн стена ҫумӗнче ҫакӑнса тӑракан сӑнӳкерчӗкӗ еннелле пуҫӗпе сӗлтсе.

— Расскажи ему, что… этот субъект появился, — прибавила Наташа, кивнув головой в сторону фотографии, висящей у стены.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Татах темскер каласшӑнчӗ вӑл, анчах Наташа ҫак самантра, никампа та калаҫас кӑмӑл ҫуккине пула, пуҫне кӑшт кӑна сӗлтсе.

И хотел еще что-то сказать, но Наташа, сухо кивнув ему головой, прошла мимо.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Асламӑшӗ, ним ӑнланман пек, пуҫне сӗлтсе илчӗ.

Она недоумевающе качала головой.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

— Хӑйӗнчен ыйт, — кулса илчӗ Саша, шӑллӗ еннелле пуҫӗпе сӗлтсе, — вӑл яланах пуринчен нумай пӗлет.

— Спроси у него, — засмеялся Саша, кивнув в сторону брата, — он как всегда больше всех знает.

Пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

— Йывӑр пулмасӑр, — килӗшет асламӑшӗ, пуҫӗпе сӗлтсе.

— Вестимо, трудное, — поддакнула бабушка, качая головой.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Арҫынна килӗшнӗ пулсан, вӑл официанта пуҫне сӗлтсе килӗшни ҫинчен пӗлтерет.

Если он ими удовлетворен, то утвердительно кивает официанту.

Ӗҫмеллисем // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Унтан ҫавӑнтах салтак ачисене пуҫ сӗлтсе илчӗ.

И с намеком подмигнул парням:

XVI. Ял ҫывӑрмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ӑслӑ ҫын ав, — Имет страшник еннелле сӗлтсе илчӗ, — пуҫпа шухӑшлать, эс пур… темле сӑмах персе ярӑн чӗлхӳ пӳклине пула, тупата.

Вон умный человек, — кивнул он на стражника, — головой думает, а ты… молотишь черт знает что своим таловым языком!

XV. Ухмаха ури канӑҫ памасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Сӗтел ҫывӑхӗнче пӗр ҫын тӑрать, Тухтара курсан, вӑл пуҫ сӗлтсе илчӗ.

У стола стоял человек, который, увидев вошедшего Тухтара, приветливо кивнул ему.

XIII. Кӗтмен хирӗҫӳ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Чи юратни вара ҫав кӑна, — Ильяс маларах асӑннӑ йывӑҫ еннелле пуҫ сӗлтсе илчӗ.

А самая ее любимая — вот эта, — Ильяс кивнул в сторону яблони, стоявшей первой в ряду.

VI. Тӑван ҫуртран аякра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Хальхинче сире пурсӑра та чи лайӑх картсем парса тухатӑп, хама партанӗ те юрать, — каллех Эппелюк енне пуҫ сӗлтсе илчӗ вӑл.

— На сей раз я вам отдаю только крупные карты, а мне и мелкие годятся, — Ванюк вновь с издевкой подмигнул Эппелюку.

II. Ял мыскарисем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Лешӗ, пуҫне сӗлтсе, аллинчи картне кӑтартрӗ.

Тот сразу замотал головой, указывая взглядом на карты в руках: занят.

II. Ял мыскарисем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Яша, пуҫӗпе сӗлтсе, хӑй хыҫҫӑн пыма сӗнчӗ.

Яшка показал глазами следовать за ним.

3 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней