Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

площадьре (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Хӗрлӗ площадьре пулса курас килет, — терӗ Сергей.

— Хочется побывать на Красной площади, — сказал Сергей.

XXVIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Площадьре вара ҫилхи ҫумне пӗкӗнчӗ те лашана сиккипе ячӗ.

Но уже на площади пригнулся к гриве и пустил коня в галоп.

XX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Площадьре сотник хӑйне кӑмӑл туса санитарнӑй двуколкӑпа лартса килнӗ врачпа сывпуллашрӗ те, утнӑ ҫӗртех мундирӗ ҫинчи тусана силлесе тата хирӗҫ пулакан ҫынсенчен штаб ӑҫта вырнаҫни ҫинчен ыйткаласа, малалла утрӗ.

Сотник распрощался на площади с врачом, гостеприимно предоставившим ему место на санитарной двуколке, и пошел, на ходу отряхивая мундир от пыли, расспрашивая встречных о местопребывании штаба полка.

14 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Площадь тӗлӗнче тусан пӗлӗчӗ мӑкӑрланать, площадьре — пушӑ эрех кӗленчисем, йӳнӗ канфет хучӗсем выртаҫҫӗ.

Над площадью — низко повисшая пыль, на площади — порожние бутылки казенки, бумажки дешевых конфет.

4 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ука тӗслӗ йӗплӗ курӑкпа мӑкланса ларнӑ пӗчӗк площадьре — иккӗмӗш чиркӳ, симӗс куполлӑ, симӗс тӑрӑллӑскер, — кӳллӗн леш енче ӳсекен ешӗл тирексемпе пӗр тӗслӗ.

На маленькой площади, заросшей иглисто-золотой колючкою, — вторая церковь, зеленые купола, зеленая крыша, — под цвет зеленям разросшихся по ту сторону озера тополей.

10 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Площадьре — вӑхӑт иртнӗ май тӗссӗрленсе кайнӑ кивӗ собор ларать, Дон юхӑмӗ тӑрӑх ултӑ урам тӑсӑлса выртаҫҫӗ.

На площади — старый, посеревший от времени собор, шесть улиц разложены вдоль по течению Дона.

10 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Площадьре Моховӑн ерешлесе чус ҫапнӑ, кӑвак сӑрпа сӑрланӑ капӑр ҫурчӗ ларнӑ.

На площади красовался ошелеванный пластинами, крашенный в синее домище Мохова.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Площадьре, магазин патӗнче, кӳлнӗ лаша тӑрать.

На площади возле магазина стояла запряженная в арбу лошадь.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Площадьре, хуҫӑк турталлӑ урапасем ҫинче шыв пичкисем шултӑркаса ларакан пушар сарайӗ хыҫӗнче, Моховсен пӳрчӗ симӗссӗн курӑнса ларать.

На площади, за пожарным сараем, где рассыхаются пожарные бочки с обломанными оглоблями, зеленеет крыша моховского дома.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Площадьре, чиркӳ карти умӗнче, халӑх кӗпӗрленсе тӑрать.

На площади у церковной ограды кучился народ.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Родниковскинчи площадьре пысӑк килкартинчи абрикос сачӗ хушшинче шкулӑн чул ҫурчӗ ларать.

На площади Родниковской, в глубине просторного двора, стоит каменное здание школы.

XIV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Площадьре ҫутӑсем ялкӑшнине нумай хутчен пӑхса савӑннӑ вӑл, анчах ҫак каҫ Усть-Невински темшӗн ҫутӑрах та, савӑнӑҫлӑрах та туйӑнать…

Много-много раз любовался переливами огней на площади, а вот в эту ночь Усть-Невинская светилась и ярче и радостнее.

XIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Кусем, чӑнах та, пӗтӗмпех план тӑрӑх, халӗ ӗнтӗ Кондратьев станицӑна палламасть; площадьре ҫӗнӗ ҫуртсем ӳссе ларчӗҫ, парксем сарӑлса выртаҫҫӗ, ҫуллахи театр туса лартнӑ, площадьрен пур еннелле те тротуарсемлӗ, шурӑ акацисем лартса тухнӑ тӳрӗ урамсем тӑсӑлса выртаҫҫӗ…

Все это, правда, по плану, уже теперь и Кондратьев не узнает станицу; на площади выросли новые дома, раскинулись парки, построен летний театр, от площади во все стороны тянулись прямые улицы с тротуарами и с высаженными белыми акациями…

IX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Татьяна Нецветовӑн та унпа пӗрле каймалла пулса тухрӗ — хӑйӗн тӑванӗсем патӗнче ҫӗркаҫма шутласа, машинӑна ҫынсемпе пӗрле ӑсатрӗ: Кондратьевпа калаҫнӑ хыҫҫӑн Рощенскине паянах кайма шутларӗ те, вара, Хворостянкин тачанки площадьре тӑнине курсан, савӑнсах кайрӗ.

Случилось так, что вместе с ним ехала и Татьяна Нецветова, — она думала заночевать у своих знакомых и поэтому отпустила машину с людьми; поговорив же с Кондратьевым, решила выехать сегодня и была рада, когда увидела еще стоявшую на площади хворостянкинскую тачанку.

XXVII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫавӑнпа площадьре пулнисем хӑйсем паллакан ҫыннӑн шурӑ ҫӳҫлӗ пуҫне тӳрех асӑрхарӗҫ; Наталья Павловна сарӑрах платье тӑхӑннӑ, пуҫне пӗчӗк тутӑр ҫыхнӑ, ҫавӑнпа вӑл инҫетрен ҫамрӑк та яштака хӗрарӑм пек курӑнать.

Поэтому находящиеся на площади сразу же обнаружили седую голову всеми знакомого человека; Наталья Петровна была одета в пожелтелое платье, на голову завязала маленький платок, поэтому издали она смотрелась не иначе, как маленькая и стройная женщина.

XXVI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Татьяна пуху пуҫланиччен Григорие курасшӑнччӗ, ӑна сӑра сутакан лавкка патӗнче тӑнине курсан, ун патне пырасшӑнччӗ, анчах Татьянӑна хӗрарӑмсем ҫавӑрса илчӗҫ — вара пӗтӗм площадьре хӗрарӑмсен савӑнӑҫлӑ та уҫӑ сасси янраса тӑма пуҫларӗ; беломечетенецсем вӑхӑта ахаль сая яма шутламарӗҫ — грузовик умне бурка сарса ирхи апат ҫиме ларчӗҫ; вӗсем патне Хворостянкин уссине якаткаласа пычӗ, унӑн куҫӗсем тата така какайӗн пысӑк таткине тата темле кӗленчене курах кайрӗҫ.

Татьяна хотела до собрания повидаться с Григорием, она уже увидела его у пивного ларька и хотела подойти, но ее окружили женщины, — звонкий женский говор слышался по всей площади; беломечетинцы не стали зря терять время, раскинули возле грузовика бурку и уселись завтракать, а к ним, молодцевато подбадривая усы, уже подходил Хворостянкин, уловив глазами добрый кусок баранины и какую-то стеклянную посуду.

XXVI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫак сехетре мӗн ҫине пӑхатӑн, пурте чӑн-чӑн та илемлӗ картина пек курӑнать: хӗвел пайӑркисем йывӑҫсене ҫап-ҫутӑн ҫутатнипе ҫулҫӑсем те хӑйсем витӗр ҫип пек ҫинҫе ҫутӑ пайӑркисене ҫӗр ҫине яраҫҫӗ, ҫавӑнпа вӗсем халӗ ирхи сывлӑм тумламӗсемсӗр тӑрса юлнӑ та, йӑлтӑртатмаҫҫӗ; машинасем — кунта легковойсем те, грузовиксем те пур — лаша транспортӗнчен чылай инҫене икӗ рете ларса тухнӑ, шоферсем, хӑйсен йӑлипе пӗр ушкӑна пухӑнса тем ҫинчен питех те шакӑлтатса калаҫаҫҫӗ; кучерсен яланах ҫавӑн пек; хӑйсен ӗҫӗсем, хӑйсен интересӗсем пур — Дорофей вӗсен пуҫлӑхӗ, пурте вӗсем чикарккӑ туртаҫҫӗ, машинӑсем хӑваласа иртнӗ эпир пӗлекен ҫӳрен ӑйӑрсене тимлесех сӑнаҫҫӗ, — хӑйсемпе юнашар тӑракан лашасем ҫине пӑхмасӑр апат ҫиччӗр тесе, вӗсене айккинерех тӑратнӑ тачанка ҫумне кӑкарнӑ; тикӗт сӗрнӗ атӑ тӗсӗ кайнӑ лампассемлӗ шӑлавар тӑхӑннӑ, ҫийӗнчи тӑвӑртарах пиншакӑн тӳмисене пурне те тӳмеленӗ Тутаринов старик Никита Мальцевпа тата Стефан Петрович Рагулинпа тем ҫинчен калаҫать; вӑхӑт-вӑхӑтпа площадьре тытӑнчӑклӑрах сасӑ янӑраса каять: «Электричество пысӑк вӑй пулса тӑнине сирӗн ӑнланмалла ӗнтӗ!» — ку Прохор Ненашев хӑй пекех электриксене темскер ӑнлантарса парать; Илья Стегачев, пухӑва килнӗ кашни ҫынна сывлӑх сунать, хӑнасене типографи краски шӑршинчен те тасалса ҫитеймен ҫӗнӗ хаҫат парать.

В этот час все, на что ни взгляни, являло собой картину живую и красочную: деревья были залиты таким обилием лучей, что листья, пропуская на землю золотистые нити, уже лишились росы и не блестели; машины — тут и легковые и грузовые — выстроились в два ряда на почтительном расстоянии от лошадиного транспорта, и шоферы, сойдясь по своему обычаю в круг, вели весьма оживленную беседу; у кучеров, как это всегда случается, были и свои заботы и свои интересы, — во главе с Дорофеем они курили цигарки и с пристрастием осматривали уже знакомых нам гнедых жеребцов, которых обогнали машины; они были поставлены в сторонке и привязаны к тачанке так, чтобы не смотрели на своих соседок и спокойно ели траву; старик Тутаринов, в сапогах, жирно смазанных дегтем, в тесном бешмете, застегнутом на все крючки, в шароварах с выцветшими лампасами, о чем-то разговаривал с Никитой Мальцевым и Стефаном Петровичем Рагулиным; иногда по площади разносился хриповатый голос: «Да вы же должны понимать, что электричество — великая техника!» — это Прохор Ненашев что-то доказывал таким же электрикам, как и он сам; Илья Стегачев, здороваясь с участниками собрания, каждому гостю вручал газету, свежую, еще пахнущую типографской краской.

XXVI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Площадьре ҫынсен сассисем янӑраҫҫӗ, ҫак шӑв-шавра уйрӑм сӑмахсене кӑна илтсе юлма пулать.

Площадь шумела людскими голосами, и в этом нестройном говоре можно было уловить лишь обрывки фраз.

XXV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Анчах часах, Рощенскине кӗрсенех, вӗсем лаша транспорчӗ ҫинчен хӑйсем мӗн шутланине улӑштарчӗҫ, мӗншӗн тесен площадьре, райком чӳречисем умӗнче тачанкӑсемпе вӑрӑм урапасем тахҫанах лараҫҫӗ, кучерсем ывӑннӑ лашисене мухтанчӑклӑн тӑвараҫҫӗ, вӗсене сӗтеклӗ симӗс курӑк параҫҫӗ.

Но вскоре, как только въехали в Рощенскую, они изменили свое суждение о конном транспорте, ибо на площади, против окон райкома, давно уже стояли тачанки и линейки, а кучера с самодовольным видом распрягали приморившихся лошадей и давали им свежей и сочной травы.

XXIV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Тата тепӗр кунтан Болотнӑй варринче, ӗлӗк праҫникре митингсем туса ирттерекен площадьре, масар пулса тӑчӗ, — ун пек масарсем пирӗн ҫӗр ҫинче темиҫе пин те пулнӑ.

А еще через день на площади в Болотном, где раньше происходили праздничные митинги, появилось кладбище — новое немецкое кладбище, каких уже были тысячи на нашей земле.

XX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней