Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

патӑма сăмах пирĕн базăра пур.
патӑма (тĕпĕ: патӑма) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӑвӑн Сенату пекех сӗмсӗр те хаярскер, эсӗ ман патӑма чи чыссӑр та намӑссӑр сутӑнчӑк ӗҫне тутарас тесе килнӗ.

Подлый и коварный, как твой Сенат, как твой народ, ты пришел предложить мне предательство.

XV сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Асанне ман патӑма пычӗ те: — Манӑн пӗр чирлӗ хӗрарӑм патне каймалла-ха, ӑна пулӑшу памалла. Сан патна Маруся килӗ те, сана ача садне кайса леҫӗ, анчах эсӗ унта ан кутӑнлаш, — терӗ.

Бабушка подошла ко мне и сказала: — Тут надо к больной женщине пойти и ей помочь. А к тебе придёт Маруся и тебя отведёт в детский сад, только ты там не капризничай.

Мана ача садне кайса яни // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

— Кил ман патӑма.

— Подойди ко мне.

Марусьӑн телейсӗр кунӗпе телейлӗ кунӗ // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

— Ман патӑма килӗр.

— Подойдите ко мне.

Марусьӑн телейсӗр кунӗпе телейлӗ кунӗ // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

— Сӑмахран, пӗр хӗрача ман патӑма пычӗ те алӑ пӑрать: «Сывлӑх сунатӑп, Анна Ивановна!» — тет.

— Одна девочка, например, подошла ко мне и протянула руку. «Здравствуйте!» говорит.

Маруся вӗренме тытӑнать // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Вӗсем ман патӑма ҫырусем ҫыраҫҫӗ.

Они пишут мне письма.

Маруся вӗренме тытӑнать // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Ним чӗнмесӗр, вӑл тар тумламӗсемпе хутшӑннӑ ӑшӑ шыва ултӑ кружка ӗҫрӗ, унтан тин вара ман патӑма пычӗ.

С жадностью выпил подряд три кружки теплой, смешанной с каплями пота воды, только потом подошел ко мне.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Паян каҫхине ман патӑма каҫхи апата пыр, эпӗ вара мӗн тумаллине йӗркеллӗн каласа парӑп.

Приходи ко мне сегодня вечером к ужину, Метробий, я тебе тогда скажу на досуге, в чем дело.

IX сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Ҫавӑнпа Луций вилнӗ хыҫҫӑн темиҫе кун иртсен вӑл юри ман патӑма пычӗ.

Он пришел ко мне спустя несколько дней после смерти Луция.

VIII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

— Эпӗ диктатортан тухрӑм; апла мӗншӗн ман ҫине айӑп хумарӑр, мӗншӗн эсир ман патӑма пырса, хам ӗҫӗмсем ҫинчен манран отчет ыйтмарӑр?

Я отказался от диктатуры, почему же мне не было предъявлено никаких обвинений, почему вы не потребовали отчета в моих действиях?

II сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Хӑҫан та пулин эсир хӑвӑр ман патӑма пырса: «Киш, эпир санӑн сӑмахна итлесшӗн, пире эсӗ калани кирлӗ, ҫавӑн пек пирӗн ӗмӗт», тесе каличчен эпӗ сӑмах та хушмӑп.

Никогда, пока вы сами не придете ко мне и не будете упрашивать: «Киш, говори! Мы хотим этого!»

Киш ҫинчен ҫӳрекен юмах // М. Волков. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 35–47 с.

— Мӗн эсир ман патӑма хӑвӑрӑн майрупа сӗкӗнетӗр!..

— Да что вы ко мне с бабой вашей лезете!…

Контратака // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

— Ман патӑма, пулӑшма! — терӗ Буратино сасси.

— Ко мне, на помощь! — сказал голос Буратино.

Вӑрттӑн алӑк хыҫӗнче вӗсем мӗн тупрӗҫ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

— Килӗрех, килӗр ман патӑма, ачамсем… — терӗ.

— Идите, идите ко мне, деточки…

Буратино хӑйӗн пурӑнӑҫӗнче пуҫласа питех те пысӑк хуйхӑна кӗрсе ӳкет, анчах ӗҫ аванах майлашса каять // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

— Ну, тавтапуҫ сана, Джузеппе, канаш панӑшӑн, кӳр ӑна, илсе кайӑп хам патӑма, — терӗ Карло.

— Ну, спасибо, Джузеппе, что посоветовал, давай, пожалуй, твоё полено, — сказал Карло.

Калаҫакан вут сыппине Джузеппе хӑйӗн тусне Карлона парнелет // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Тепӗр кун ирхине Евсеич ман патӑма кӗчӗ те, эпир колхоз председателӗ Петр Кузьмич Шуров патне кайрӑмӑр.

Утром следующего дня Евсеич зашел за мной, и мы направились к председателю колхоза Петру Кузьмичу Шурову.

Гришка Хват // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 18–40 с.

Вӑл ман патӑма ҫӳле хӑпарса, ман ҫывӑха чирлӗ ҫын вырӑнӗ ҫине ларакан тухтӑр евӗр шӑппӑн пырса ларни чӗрене ыраттарнӑн, кӳрентернӗн туйӑнать.

Мне казалось всегда больно и оскорбительно, когда он, приходя ко мне на верх, молча близко подсаживался ко мне, немножко с тем выражением, с которым доктор садится на постель тяжелого больного.

XLV сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Дмитрий ман патӑма кашни кунах килсе ҫӳрет, манпа яланах ҫепӗҫ те йӑваш калаҫать; анчах шӑпах ҫавӑнпа ӗнтӗ вӑл манран писнӗ пек туйӑнать.

Дмитрий ездил ко мне каждый день и был все время чрезвычайно нежен и кроток; но мне именно поэтому казалось, что он охладел ко мне.

XLV сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Эпӗ ӑна тав турӑм та килӗшрӗм, пӗрле вӗренме килӗшнине эпӗ ӑна хисеп тунӑ вырӑнне хурса, хампа ун хушшинче тухнӑ хирӗҫӳшӗн вӑл каҫарасса шантӑм, анчах эпӗ: ман хваттер лайӑх, кирек епле пулсан та кашни хутрах пурте ман патӑма пуҫтарӑнччӑр, терӗм.

Я поблагодарил его и согласился, надеясь этой честью совершенно загладить свою бывшую размолвку с ним, но просил только, чтоб непременно все собирались у меня всякий раз, так как у меня квартира хорошая.

ХLIII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Эпӗ ялта пурӑнӑп, эсӗ ман патӑма пырӑн; тен, эсӗ Сонечкӑна качча илӗн, — терӗ вӑл, — ачасем вылӗҫ пирӗн.

— Я буду жить в деревне, ты приедешь ко мне, может быть, и ты будешь женат на Сонечке, — говорил он, — дети наши будут играть.

XXVII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней