Поиск
Шырав ĕçĕ:
Ваттисем каласа панӑ тӑрӑх, ҫавӑн чухне вӑл ют ҫын пахчисенчен кукуруза тата ҫӗрулми вӑрланӑ.То, как рассказывали старики, воровал он будто иногда кукурузу и картошку с чужих огородов.
XVIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.
Ҫӗвӗҫ мана кайӑксене вӑрлама вӗрентет, вӑрланӑ япалисене сутса пурӑнать тесе суда панӑ иккен.Оказалось, что портной пожаловался на меня, будто я учу воровать птиц, и продаю украденные вещи.
Карп ҫӑханпа Вӑрӑ-чана // Куҫма Чулкаҫ. Дуров В.Л. Манӑн кайӑксем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 152 с.
Пӗрре ман пата ҫӗвӗҫ патӗнче ӗҫлекен хӗрача чупса пычӗ те: — Сирӗн кайӑк пирӗн кашӑка вӑрласа кайнӑ, хуҫа мана вӑрҫать, вӑл эп вӑрланӑ тесе шухӑшлать… — терӗ те макӑрса ячӗ.
Карп ҫӑханпа Вӑрӑ-чана // Куҫма Чулкаҫ. Дуров В.Л. Манӑн кайӑксем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 152 с.
Хӑйӗн пурнӑҫӗнче вуникӗ чаплӑ ӗҫ, тунӑ: хӑрушӑ арӑслана пӑвса вӗлернӗ, тӑхар пуҫлӑ гидрӑна ҫӗнтернӗ, ҫӗр айӗнчи патшалӑхӑн ҫичӗ пуҫлӑ йытта Цербера вӑрланӑ, Антея ҫӗнтернӗ т. ыт. те.
Авалхи Римри тата Авалхи Грецири ятсемпе сӑмахсене ӑнлантарса пани // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 315–330 с.
— Генералӑн хӗҫне такам вӑрланӑ та ҫавӑншӑн вӗсем пӗтӗм хулана ура ҫине тӑратаҫҫӗ, айӑпсӑр ҫынсене тӗрмене ӑсатаҫҫӗ.— У генерала саблю украли, а они весь город на ноги подняли, невинных людей в тюрьму забирают.
7 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.
Ҫакна ҫын ҫинчен калаҫҫӗ, ҫав хута, сӑмахран, эсир вӑрланӑ пулсан тейӗпӗр, анчах сысна вӗт, турӑ тунӑ чӗрчун!»Так говорится о людях, например если бы вы украли бумагу; но свинья животное, творение божие!
V сыпӑк // Ярукка Сантри. Гоголь Н.В. Иван Иванович Иван Никифоровичпа мӗнле хирӗҫсе кайни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с.
— Санӑн укҫусене тилӗпе аҫа кушак вӑрланӑ, — тет тимӗр шапа.
Буратино кӳлӗре пурӑнакансемпе паллашать, кунта вал тӑватӑ ылтӑн укҫа ҫухални ҫинчен пӗлет тата Тортилла тимӗр шапаран ылтӑн ҫӑраҫҫи илет // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.
— Кӗлмӗҫӗ тӑлине типӗтме ҫакнӑ, Тепӗр кӗлмӗҫи тӑлине вӑрланӑ…
XX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Вӑл мана ҫирӗм пуслӑх укҫасемпе тытма хӑтланассине пӑрахмастчӗ, эпӗ чухлаттӑм: урай шӑлнӑ чухне укҫи шӑтӑкалла анса каяс пулсан, вӑл ӑна эпӗ вӑрланӑ тесе шутласса пӗлеттӗм.
XV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Тата пирӗн вӑрламалли те нимӗн те ҫук: ну, эпӗ пӗр кружка вӑрланӑ пултӑр — ӑҫта чикетӗн ӑна?У нас и красть-то нечего: ну украду я кружку — куда ее денешь?
2 // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 41–83 с.
Ҫак сӑмахсем тӑрӑх эпӗ туйса илтӗм: вӑрлассине вӑл вӑрланӑ, сӑмах пӑртманетне ман пата сарайне пырса пӑрахнӑ, — эпӗ ҫавӑнтах ӑна куҫӗ умӗнчех: — Суятӑн! Эсӗ вӑрланӑ! — тесе кӑшкӑртӑм.
X. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
— Мана вӑрланӑ калуш кирлӗ мар, эпӗ улпут мар, калуш тӑхӑнса ҫӳреместӗп.— Калошев мне не надо краденых, я не барин, калошей не ношу.
I. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Кларк тӑчӗ, вӑрланӑ салтак картузне аллине чӑмаккаласа, чылай ӳпӗнсе, алӑк патнелле утрӗ.Кларк поднялся и, сутулясь, комкая в руках украденную армейскую фуражку, направился к двери.
16 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.
Ҫав вӑхӑтра кибитка ҫумӗпе ханӑн ылттӑн чӑмӑрккине вӑрланӑ вӑрӑ, вӑрра кайма тухнӑскер, иртсе пынӑ.В это время мимо проходил на ночной промысел вор, укравший ханский слиток.
Витӗр куракан // Михаил Андреев. Казах юмахӗсем: юмахсем. — Шупашкар: Чӑвашсен государство издательстви, 1938. — 60 с. — 33–39 с.
— Ну, мӗнех вара уншӑн, вӑрланӑ пулсан, вӑл мӗншӗн тӗрӗс мар пулать-ха?»
44 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.
— «Мӗншӗн тесен вӑл вӑрланӑ».
44 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.
Унтан амӑшӗнне укҫаллӑ енчӗкне вӑрланӑ ача ҫинчен вуласа пачӗ.И прочитал про парня, который украл у матери кошелек с деньгами.
44 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.
— Акӑ кам ҫынсен капкӑнӗсенчен поляр тиллисемпе тилӗсене вӑрланӑ иккен! — терӗ Тавыль амӑшӗ пӗр васкамасӑр пӑртакках хӑйӑлтатса тухакан сасӑпа.
Хӗрлӗ хӗвел // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.
Экэчо вӑрланӑ иккен ӑна, — терӗ Петя хуллен, вельбот хӳри курӑннӑ ҫӗрелле, аялалла пӑхма хӑтланса.Его украл Экэчо, — тихо сказал Петя, пытаясь заглянуть вниз, где виднелась корма вельбота.
Хӗрлӗ хӗвел // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.
Вараланчӑк негр ачи вӑрӑ, пирӗн йытта вӑрланӑ!
Том вилӗмӗ // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.