Поиск

Шырав ĕçĕ:

пӳлӗм сăмах пирĕн базăра пур.

пӳлӗм (тĕпĕ: пӳлӗм) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Окреҫтӑвкомӗн икӗ хутлӑ аслӑ ҫуртӗнче (ун чухне эпӗ ҫавӑнта пурӑнаттӑм) пурте ҫывӑратчӗҫ ӗнтӗ, пӗр эпӗ пурӑнакан пӳлӗм кантӑкӗнчен тухакан ҫутӑ ҫеҫ ҫул хӗрринчи юрпа витӗннӗ ҫинҫешке йывӑҫсем ҫине ӳкнӗччӗ.
В большом двухэтажном доме окрисполкома, где я тогда жил, все давно спали, и только из моего окна свет падал на тоненькие деревца у дороги, прикрытые снегом.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Лайӑх пӳлӗм йышӑнчӗ вӑл, фотограф-художник ҫемйи те юратать ӑна.
Комнату она сняла превосходную, и фотограф-художник с семьёй просто души в ней не чаял.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӗр хупса хунӑ алӑклӑ пӳлӗм умне пырса тӑрсан, лакей, ун ҫинчен кӗрсе пӗлтерем тесе, ӑна пӗччен тӑратса хӑварнӑ.
Наконец, подошед к запертым дверям, он объявил, что сейчас об ней доложит, и оставил ее одну.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк. Суд // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Ӑна пӗр ҫуртра пӳлӗм хыҫӗнчи кӗтессе вырнаҫтарнӑ.
Ей отвели уголок за перегородкой.

Эпӗ такам пӳлӗм алӑкне уҫса «ҫывӑрать» тенӗ сасӑпа вӑранса кайрӑм.
Я проснулся оттого, что кто-то приоткрыл дверь в столовую и тихо сказал: «Спит».

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Малтанхи пӳлӗм — секретаршӑн, халӗ вӑл кунта ҫук.
Это была комната секретарши, ее сейчас не было тут.

14 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Пӗшкӗнсе ҫунӑ чух урасем витӗр пӑхма та аван: пӳлӗм пуҫ хӗрлӗ тӑнӑ пек, хам мачча ҫийӗпе ним шиксӗр упаленсе пынӑ пек туйӑнать.
Иногда я любила глядеть назад, себе под ноги, — комната переворачивалась, и я воображала, что бесстрашно карабкаюсь по потолку.

13 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Причалин, ман калава илтсен, тилӗрсе кайрӗ, пӳлӗм тӑрӑх чупкалама пуҫларӗ, мӑнтӑр тутисене чаплаттарса, сӑмсипе мӑшлатса, илемсӗр саслӑн ахӑрашма пикенчӗ: «Расщепей творчествӑра харкашу пуҫласа ярать, ун деспотизмне пурӗпӗр пӗтеретӗп», — тесе нумайччен ҫуйӑхрӗ.
Причалин, услышав мой рассказ, весь взвинтился, забегал по комнате, зашлепал своими жирными губами, кричал, что Расщепей заводит склоку в творческой среде и он положит конец этому его деспотизму.

13 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Халиччен курман чухӑн пӳлӗм.
Незнакомая бедная горенка.

10 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вӑл, ура ҫине сиксе тӑрса, пӳлӗм тӑрӑх ҫӳре пуҫларӗ.
— Он вскочил и возбужденно заходил по комнате.

8 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Фабрикӑна пырсан, эпӗ нихҫан та Александр Дмитриевич пурри-ҫуккине ыйтман: Павлуша хыпаланса калаҫнинчен, Лабардан коридор тӑрӑх вӗҫтерсе ҫӳренинчен, гримёр Евстафьич пӳлӗм алӑкӗнчен пӑхсах тӑнинчен пӗр йӑнӑшсӑрах вӑл ҫывӑхра иккенне калама пулать.
Приходя на фабрику, я никогда не спрашивала, тут ли Александр Дмитриевич или еще не приехал: по тому, как торопливо говорил со мной Павлуша, как носился по коридору Лабардан, как озабоченно заглядывал в комнату гример Евстафьич, можно было безошибочно установить: Расщепей где-то тут, поблизости.

7 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Александр Дмитриевич арӑмне алӑран ярса тытрӗ, пӳлӗм тавра хӑвӑрттӑн-хӑвӑрттӑн ҫавӑра пуҫларӗ.
Александр Дмитриевич хватает жену за руки, быстро вертит ее по комнате.

6 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вӑл ура ҫине тӑчӗ, шпорӗсене чӑнкӑртаттарса, пӳлӗм тавра утса ҫаврӑнчӗ, унтан палашне салтса илсе, кӗтессе тӑратса хучӗ.
Он встал и прошелся по комнате, позвякивая шпорами, отстегнул палаш, поставил его в угол.

5 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Акӑ — илемлӗн тирпейленӗ тӑпӑл-тӑпӑл пӳлӗм.
Я очутилась в небольшой, красиво убранной комнате.

4 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Людмилӑшӑн, унӑн вӑр-вар аллисемшӗн, янравлӑ сассишӗн пирӗн пӳлӗм сасартӑк тӑвӑр пек туйӑнса кайрӗ.
Сразу наша комната стала тесной для Людмилы, для ее проворных круглых рук, раскатистого голоса.

1 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Пӳлӗм пӗтӗмпех вилӗ ӳтсемпе тулса ларчӗ пек.
Комната наполнилась мертвыми телами.

Иккӗмӗш сыпӑк. Вожатый // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Хам кӗнӗ хыҫҫӑн пӳлӗм алӑкне хупрӑм, ҫурта ҫутрӑм та вырӑн ҫине выртрӑм; ыйхӑм кӑна ку яхӑнта яланхинчен те ытларах кӗттерчӗ.
Я затворил за собою дверь моей комнаты, засветил свечку и бросился на постель; только сон на этот раз заставил себя ждать более обыкновенного.

Фаталист // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Ҫав вӑхӑтра пӗр офицер, пӳлӗм кӗтессинче лараканскер, ура ҫине тӑчӗ те, сӗтел патне васкамасӑр пырса, пурин ҫине те лӑпкӑн та савӑнӑҫлӑн пӑхса илчӗ.
В это время один офицер, сидевший в углу комнаты, встал, и медленно подойдя к столу, окинул всех спокойным взглядом.

Пӳлӗм варрине ҫитсен вӑл тайкаланма пуҫларӗ; эпӗ сиксе тӑтӑм та, аллӑма парса, ӑна пукан патне ҫавӑтса ҫитертӗм.
Дойдя до середины комнаты, она пошатнулась; я вскочил, подал ей руку и довел ее до кресел.

Июнӗн 16-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Манӑн упӑшка нумайччен пӳлӗм тӑрӑх уткаласа ҫӳрерӗ; вӑл мана мӗн каланине пӗлместӗп, хам мӗн каланине те ас тумастӑп… ӑна эпӗ сана юрататӑп, тенӗ пулас.
Мой муж долго ходил по комнате; я не знаю, что он мне говорил, не помню, что я ему отвечала… верно, я ему сказала, что я тебя люблю…

Страницы:

Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сайт:

Статистика