Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

пӑшӑрханчӗ (тĕпĕ: пӑшӑрхан) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Джим питӗ пӑшӑрханчӗ.

Джим ужасно расстроился.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

— Шел, ӗҫлени ахалех пулчӗ… — пӑшӑрханчӗ Вадя.

— Обидно, работали… — с нескрываемой грустью сказал Вадя.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Каҫ енне ҫеҫ пӳрте кӗнӗскер кӑмака умӗнчи тӗкӗнмен апата курсан пӗрре тӗлӗнчӗ, тепре пӑшӑрханчӗ.

Помоги переводом

Тӗпсӗр ҫырмари чун // Валентина Элиме. Килти архив

Натка вара ҫакӑн пек сыхланмасӑр ыйтнишӗн пӑшӑрханчӗ.

И Натка пожалела о том, что задала этот неосторожный вопрос.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Тимофей строительствӑран тухнӑшӑн пӑшӑрханчӗ; «пӗреххут унтах лармаллаччӗ ҫӗр каҫиччен, унта ҫапах та нимӗҫсем, пулеметсем, танксем…

Тимофей пожалел, что ушел со строительства: «Пересидеть бы ночь, там все-таки немцы, пулеметы, танки…

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Халь вӑл кабинетра хӑйсене хӗрсем кансӗрленӗшӗн пӑшӑрханчӗ, — каламаллаччӗ пӗреххут ҫав сӑмахсене.

Сейчас она жалела, что девчата помешали им там, в кабинете, — пусть бы уже были сказаны те слова.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Тен, ватӑ пӑшие сунарҫӑсем тытнӑ, — пӑшӑрханчӗ Петюк.

А может, охотники подстрелили лосиху? — встревожился Петя.

Утакан утӑ купи // Николай Ишентей. Николай Ишентей. Ырӑ ӗҫсен команди. Дмитрий Суслин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2013. — 42,44 с.

Галина улталама пӑрахиччен пӗтӗм хула пӑшӑрханчӗ, вӑл эсир ӑҫта кайнине пӗлместӗп те пӗлместӗп, тетчӗ.

Весь город в волнении был, пока эта ваша Галина не перестала врать, будто не знает, куда вы делись.

XI сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Эпир тупа тунӑ вӗт? — пӑшӑрханчӗ Тимош та.

А клятва? — заволновался Тимоша.

IX сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Чунӑм манӑн салхуланчӗ те пӑшӑрханчӗ.

У меня стало грустно и тревожно на душе.

IX сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Анчах вӑл ӑшӗ выртманнипе кӑшт пӑшӑрханчӗ пулин те, пурнӑҫ ӑна каллех ҫак ҫынпа тӗл пултарнӑшӑн хӑйне телейлӗн туйрӗ, — Пробатов Константиншӑн ахаль паллакан ҫын, хӑй ӗҫлеме килнӗ облаҫри парти обкомӗн секретарӗ ҫеҫ мар ҫав.

Но, несмотря на какую-то душевную неустроенность, продолжавшую тревожить его, он был счастлив, что жизнь снова сталкивала ого с человеком, который был для него больше, чем просто знакомый, чем секретарь обкома той области, где Константину предстояло работать.

25 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ксени ыран мӗн кӗтет-ха мана тесе пӑшӑрханчӗ, утса ҫӳрени ҫак шухӑша ирттерсе яма пултарнӑ пек, каллех урам тӑрӑх каллӗ-маллӗ уткаласа ҫӳрерӗ.

Она принималась снова ходить взад и вперед по улице, точно это могло освободить ее от неутихающей, исподволь сосущей тревоги — что ожидает ее завтра?

11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Эсӗ килте пулманнишӗн питӗ пӑшӑрханчӗ.

Страсть расстроилась, что не застала тебя…

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Атте, сана сиенлӗ вӗт капла, — пӑшӑрханчӗ Константин.

— Батя, тебе вредно так, — забеспокоился Константин.

7 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Пӑртак лӑплан-ха эсӗ, — пӑшӑрханчӗ Дарья Семеновна, — тен, асӑрхаттарас мар-и ман ӑна?

— Да охолонись ты чуток, — забеспокоилась Дарья Семеновна, — может, я упрежу его?

7 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Пӗрре хӗпӗртесе, кӑштах тата эрленсе тухса кайрӗ вӑл тӑван килне: Дон ҫинче влаҫшӑн чи хаяр ҫапӑҫусем пынӑ вӑхӑтра хӑйӗн чаҫне пӑрахса кайнӑшӑн пӑшӑрханчӗ вӑл, ҫав вӑхӑтрах кил-йышӗпе тӑван хуторне ҫитсе курма тӳр килнӗшӗн савӑнчӗ те.

Ехал Григорий со смешанным чувством недовольства и радости: недовольства — потому, что покидал свою часть в самый разгар борьбы за власть на Дону, а радость испытывал при одной мысли, что увидит домашних, хутор.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Савва Виктора ыталаса, кула-кула: «Аха! Усть-Невинскири хусахсем пухӑнаҫҫӗ-ха!» тесе арӑмӗпе паллаштарнӑ чух, арӑмӗ вара лӑпкӑн утса пырса, йӑл кулса, кӑмӑллӑ сассипе: «Хывӑр пальтона, килти пек пулӑр», тесе алӑ панӑ чух, ытлашши савӑнса ҫухрашакан ывӑлӗсене чарса, вӗсене Виктора черетпе кӑтартнӑ вӑхӑтра, унтан Виктора кӑмака ҫумнерех ҫакӑнса тӑракан сӑпкара выртакан пӗчӗк хӗрачине кӑтартнӑ чух, — Сергей текех Ирина ҫинчен шухӑшларӗ, вӑл килейменшӗн пӑшӑрханчӗ, пӗрре Анюта ҫине, тепре ҫуса, ҫӳҫӗсене тураса якатнӑ ачисем ҫине, ялан кӑмӑллӑ пӳрте пӑхкаласа тӑчӗ.

Пока Савва обнимал Виктора, смеялся и приговаривал: «Ага! Слетаются усть-невинские парубки!»; пока знакомил друга с женой, которая подошла спокойной походкой, протянула руку и сказала своим приятным голосом: «Снимайте пальто, будьте у нас как дома»; пока Савва унимал не в меру развеселившихся сыновей, представлял их по очереди Виктору, а потом отвел друга к висевшей у припечка люльке и показал дочурку, — все это время Сергей думал об Ирине и жалел, что ее еще не было, и все смотрел то на Анюту, то на умытых, причесанных хлопчиков, ощущая тот особенный семейный уют, который всегда был в этом доме.

IV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Кобылин хӑй аллине ҫакланманшӑн пӑшӑрханчӗ Гришатка.

Пожалел Гришатка, что не к нему в руки старик попался.

Турӑ чури // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

— Табакӗ аванччӗ унӑн, тата тепрер чикарккӑлӑх илсе юлмаллаччӗ, — пӑшӑрханчӗ Силантьев.

— Табачок хорош у него, надо бы ишо на цигарку попросить, — пожалел Силантьев.

12 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Хытах пӑшӑрханчӗ, — ответлерӗ Варвара Сергеевна.

— Волновался, — ответила Варвара Сергеевна.

V // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней