Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Рада (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Рада вӗсен юн юхнине те, вӗсем ҫӗрелле мӗнле ӳкнине те, вилӗм мӗнле хӑрушӑ иккенне те хӑй курса тӑчӗ, вӑл хӑй те ҫав тери хӑраса кайрӗ.

Рада увидела, как алая кровь хлынула из ран, увидела, как люди упали, увидела смерть в самом страшном ее обличье, и безумный страх овладел ею.

XXXVI. Рада // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫавна илтнӗ Рада тем пек хӑраса ӳкрӗ пулин те чӳрече умӗнчех тӑчӗ; сасартӑк вӑл юнашарти тӑкӑрлӑкран чупса килекен башибузуксем икӗ пӑлхара урам варринчех ҫӗҫӗпе чиксе вӗлернине курах кайрӗ…

Ошеломленная, подавленная, стояла она у окна и вдруг увидела, как из соседнего переулка выбежали башибузуки с обнаженными ножами в руках, нагнали двух болгар и зарезали их…

XXXVI. Рада // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Рада ухмаха ернӗ пек кӑшкӑрса ячӗ.

Рада вскрикнула как безумная.

XXXVI. Рада // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Рада хӑй шухӑшӗсемпех юлчӗ.

Но Рада была неумолима.

XXXVI. Рада // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вилӗм Бойчоран пӑрӑнса кайсан, пӑлхар хӗрӗсем те вилӗмрен хӑраманнине пӗлсех тӑтӑр эппин, Рада таса хӗр пулнӑ, ӑна чунтан савса юратнине те пӗлсе тӑтӑр вӑл.

И если смерть пощадит его, пусть он узнает, что болгарки тоже не боятся смерти, что Рада была честной девушкой и пожертвовала собой ради своей любви к нему.

XXXVI. Рада // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ан тив Муратлийский арӑмӗ кайтӑр, Рада вара хӑйне вилӗм кӗтсе кунтах юлать!

Пускай госпожа Муратлийская уходит — она, Рада, останется здесь, чтобы тут найти смерть!..

XXXVI. Рада // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Чыс пирки сӑмах пынӑ чух вӑл хурҫӑ пек ҫирӗп, Рада ҫавна пит лайӑх пӗлет.

В вопросах чести он непреклонен, — она это хорошо знает.

XXXVI. Рада // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Рада пирки мӗн калас пур?

А она, Рада?

XXXVI. Рада // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Рада хӑй Бяла Черкваран тухса кайнӑ кунхине хӑйӗн чысне ҫӗртекен ирсӗр хыпар илтсеччӗ…

Надо сказать, что Рада в самый день своего отъезда на Бяла-Черквы узнала про мерзкие слухи, позорящие ее честь…

XXXVI. Рада // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫав калама ҫук ырӑ ҫын умӗнче Рада намӑсне ниҫтан чӑтса тӑрайман пулӗччӗ, — вӑл та тӗрлӗрен элеке нумай илтнӗ-ҫке, тен, халь ӳкӗнет те пуль хӑй патӗнче ҫавӑн пек хӗре усрарӑм тесе.

Она умерла бы от стыда перед этим добрейшим человеком, — ведь он, конечно, слышал гнусную клевету и теперь раскаивается в своей доброте.

XXXVI. Рада // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

«Мӗн юлать иккен ун умӗнче?» — хӑйӗнчен хӑй ыйтрӗ ҫапла Рада.

Что у нее впереди?

XXXVI. Рада // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Бойчо ҫаплах ӑна ылханса ҫӗре кӗрес пулсан, Рада урӑхран пӗр кун та пурӑнас ҫук.

Она чувствовала, что не сможет остаться жить, если Бойчо унесет свое презрение в могилу,

XXXVI. Рада // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Анчах Рада пӗр сӑмахлӑ ҫыру та илеймерӗ.

Но Рада не получила в ответ ни словечка,

XXXVI. Рада // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Иртнӗ каҫхине, Боримечкӑпа пӗрремӗш хут тӗл пулсан, Рада хӑй инкекӗ пирки пӗр пытармасӑр каласа ӑшне кантариччен макӑрчӗ.

В ночь накануне боя, впервые встретившись с Боримечкой, Рада дала волю своим чувствам и выплакала перед ним свое горе.

XXXVI. Рада // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Бойчо халь уншӑн ӗлӗкхинчен те хаклӑрах, унӑн хастарлӑ сӑнарӗ хӗр умӗнче хӗвел пек ҫуталса тӑчӗ ҫав сӑрт-тусенче Бойчо вилӗме те виртлесе ҫеҫ пӑхнине Рада сиссе тӑчӗ, хӑйсӗр пурӑнма пултарайман хӗре вӑл йӗрӗнсех пӗтерсе лартрӗ те, ак халь ӗнтӗ юлашки сӑмах илтмешкӗн те каялла ҫаврӑнса пӑхмасть.

Бойчо казался ей еще более прекрасным, чем раньше, — его рыцарский образ сиял красотой мужества, окруженный лучезарным ореолом славы, и Рада видела в своем воображении, как там, на этих высотах, он с горькой усмешкой встречает смерть, ни разу не оглянувшись назад, в прошлое, чтобы шепнуть хоть последнее прости той, которая не может жить без него и которую он убил своим презрением…

XXXVI. Рада // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫапла вара Рада, Стайка урлӑ, Бойчо сывӑ иккенне те, вӑл ҫав териех пушӑ маррине те лайӑх пӗлсе тӑчӗ.

Таким образом, Рада узнала через Стайку, что Бойчо жив и здоров, что он чрезвычайно занят, но — ничего больше…

XXXVI. Рада // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Рада кӑмӑлне йӑпатаканни пӗртен пӗр кӳршӗ ҫынни Боримечка арӑмӗ Стайка пулчӗ.

Единственным утешением для Рады служили свидания с соседкой — Стайкой, женой Боримечки.

XXXVI. Рада // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Анчах иртнӗ кунсенче Огнянов хулара курӑнмарӗ, Рада, тӗрле сӑлтавсем тупса, окопсене те темиҫе хут кайкаласа килчӗ, вӑл Бойчопа курнӑҫас та, тем пек тарӑхать пулин те, ун курайманлӑхне чӑтса ирттерес, курнӑҫса кӑна пултӑрччӗ, тесе тӑрӑшрӗ.

Но все эти дни Огнянов не появлялся в городе, напрасно Рада пыталась под разными предлогами — и не раз — проникнуть в окопы, чтоб хоть на минуту увидеть Бойчо, — пусть бы даже лишь для того, чтобы встретить его негодующий огненный взгляд.

XXXVI. Рада // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫав пархатарлӑ ҫын хӑй чунӗнче ӑна айӑпа хурсах вилет; вӑрҫа та вилес тенӗ ӗмӗтпех кӗрет-ҫке, вилӗмрен ним чухлӗ те хӑрамасть вӑл, тесе шухӑшларӗ Рада.

Этот благородный человек умрет неумиротворенный, с отчаянием в душе, думала она; ведь он для того и пошел в бой, чтобы умереть, — он не боится смерти.

XXXVI. Рада // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов иккӗленнине вӑл ун чухнех пӗтерме пултарнӑ пулӗччӗ, лӑплантарнӑ пулӗччӗ, анчах вӑл ҫапла тӑваймарӗ-ҫке, ҫавна пула тарӑхать те халь Рада.

Она знала, что могла бы сразу же рассеять его подозрения и успокоить его; могла бы, но не сделала этого, и теперь мучилась угрызениями совести.

XXXVI. Рада // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней