Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

пӗтрӗ (тĕпĕ: пӗт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Амур, Амур, — сас пачӗ лашине Лекҫей, — пӗртен-пӗр шанӑҫ эсӗ кӑна, пӑрахса тартӑн пулсан пӗтрӗ пуҫ.

Помоги переводом

Амур // Любовь Мартьянова. Тантӑш, 2015.12.10, 50(4464)№

Пуху ҫурҫӗр иртсен тахҫантан тин пӗтрӗ.

Далеко за полночь кончилось собрание.

9-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Акӑ, каласси те пӗтрӗ.

Вот и весь разговор.

9-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Андрейӗн амӑшӗ макӑрса пӗтрӗ, ӳпкелешсе кӳршӗ хӗрарӑмсене ҫапла каласа пачӗ: «Намӑс! Карчӑк ҫумне кайса ҫыхланчӗ», текелерӗ.

Мать Андрея поплакала, пожалилась соседкам: «Страма! Со старухой связался».

5-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Пӗр-пӗр тимӗрҫӗ-колхознике парнелетӗп те акӑ, ӗҫӗ те пӗтрӗ», — шутларӗ вӑл чемоданне ҫуна ҫине пӑрахса.

Подарю какому-нибудь колхознику-кузнецу, прах его дери», — решил он, бросая чемодан в сани.

2-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Иккӗмӗш кулакӗпе мӗн тумалли паллах: ҫӗр те ҫиччӗмӗш статья пар та ӑна — ӗҫӗ те пӗтрӗ.

Со вторым кулаком дело ясное: сто седьмую статью ему — и крышка.

2-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Пуҫтармалла та, ӗҫӗ те пӗтрӗ.

Истребить, вот и все.

Хамелеон // Федор Меценатов. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 89–94 стр.

— «Ман ӗҫӗм — пӗтрӗ, Паоло», — терӗ вӑл пӗр каҫхине мана.

— «Моя работа — кончена, Паоло, — сказал он мне однажды ночью.

Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.

Пӗтрӗ!.. — терӗ Коновалов ним пулман чухнехи пек, анчах темле ытла йӑвашшӑн, чӳречерен чӗмсӗррӗн те ҫилленнӗ пек курӑнакан тӗттӗм каҫ шӑплӑхне тепӗр хут итлесе илнӗ хыҫҫӑн.

— Всё!.. — как-то особенно кротко и просто сказал Коновалов, прислушавшись еще раз к тишине темной ночи, безмолвно и строго смотревшей на него в окно.

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

Пӗтрӗ те-и? — ыйтрӗ Коновалов шӑппӑн.

— Всё уж? — шепотом спросил меня Коновалов.

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

Кӑмакара вут ҫунса пӗтрӗ, шӗл кӑвартан пекарня стени ҫине хӗрхӗлтӗм хӗлхем сапать…

Дрова в печи сгорели, яркая груда углей отбросила от себя на стену пекарни розоватое пятно…

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

— Айӑпа пытартӑм та ӗҫӗ пӗтрӗ терӗн-и-ха?

— Свой позор спрятал и дело завершилось, думаешь?

Ванчӑк чӳрече // Денис Гордеев. «Халӑх шкулӗ – Народная школа» №5/2019 стр. 56-60

— Ну, тӑванӑм, ӗҫ пӗтрӗ.

— Ну, брат, теперь кончено.

III сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

Ӗҫ пӗтӗмпех пӗтрӗ ӗнтӗ.

Конец уж всему.

II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

Ӗҫ пӗтрӗ ӗнтӗ.

Теперь шабаш.

II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

— шанӑҫсӑррӑн хашлатса илчӗ те Гаврила, хӑйне хыттӑн хушса каланине хирӗҫ, хурлӑхлӑн: — Эх, пӗтрӗ ӑраскалӑм! — тесе хучӗ.

— безнадежно вздохнул Гаврила в ответ на суровое приказание и горько добавил: — Судьбина моя пропащая!..

II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

Токарь пӗтрӗ!

Токарю — аминь!

Хуйхӑ // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 46–55 стр.

Ҫавӑрса тытатӑп кама та пулсан, калӑпӑр ак, сан евӗрлӗ пысӑк та хулӑмскерне… пӗтрӗ вара вӑл ҫын… чунӗ тухрӗ.

Возьмешь одной рукой какого-нибудь здоровилу, вроде тебя, и… и сковырнешь.

Ҫул ҫинче // Митта Петӗрӗ. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 3–10 стр.

Ӗҫ пӗтрӗ Федя!

Отбой, Федя!

33-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Часах курӑк пӗтрӗ, ачасем сӗлӗ калчи патне пырса тухрӗҫ.

Трава вскоре кончилась, и мальчишки попали в частые всходы овса.

25-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней